வெறும் சினிமா மற்றும் பொழுது போக்கு விஷயங்கள் நிறைந்த ஒரு வலைத்தளம் இதுவாகும், இன்னும் எடிட்டிங்கில் தான் உள்ளது. CONTENT குறைபாடுகளுக்கு மன்னிக்கவும். SPELLING MISTAKE களுக்கும் மன்னிக்கவும். TAKE CARE. BE WELL. COPYRIGHT - 2023 - NICE TAMIL BLOG - ALL RIGHTS RESERVED - DMCA - TAMILNSA.BLOGSPOT.COM - #TAMILREVIEW
ஒரு காகித விமானத்தை உருவாக்கி சந்தோஷமாக குழந்தைகள் விளையாடுவதுபோல் பறக்க விடுவதை போல வாழ்க்கை அவ்வளவு சுலபமாக யாருக்குமே இருப்பதில்லை. உண்மையான வாழ்க்கையில் கஷ்டத்தை அனுபவிக்கும் மனிதனுக்கு தான் தெரியும் அவனுடைய வாழ்க்கை எவ்வளவு கஷ்டமாக இருக்கிறது என்று.
பெரும்பாலான நேரங்களில் இது போன்ற கடினமான வலி மனதையே உடைத்து விடுகிறது. இந்த உலகத்தில் இருக்கும் அனைத்து மனிதர்களையும் எடுத்துப் பாருங்களேன் அவர்களில் கொஞ்சம் பேருக்கு மட்டும் தான் அவர்கள் என்னவாக வாழ நினைக்கிறார்களோ அந்த வாழ்க்கையை வாழ அவர்களுக்கு தேவையான பணத்துடன் வாழ்கின்றார்கள்.
இவர்களுடைய வாழ்க்கையில் அதிர்ஷ்டம் காட்டாறு வெள்ளமாக பயந்து கொண்டிருக்கிறது. இப்படியே போதுமான பணம் இல்லாதவர்களுடைய வாழ்க்கையை பார்த்தால் அது நரகத்துக்கு சமமாக தான் இருக்கிறது. ஒரு ஒரு நாளும் எதுக்காக இந்த வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம் என்று நினைக்கும் போது மனதுக்கு மிகவும் பாரமாக இருக்கிறது இத்தகைய பாரம் ஒரு கடினமான உணர்வாகும்.
நிறைய நேரங்களில் பணம் மட்டுமே வாழ்க்கை அல்ல என்று நம்முடைய மனதை நாமை திருப்திப்படுத்திக் கொள்கிறோம். இன்னும் எத்தனை நாட்களுக்கு பணம் மட்டுமே வாழ்க்கை அல்ல என்ற ஒரு உலக மகா பொய் சொல்லி இந்த மனதை நாம் ஏமாற்றிக் கொண்டு இருக்க முடியும்.
இந்த உலகத்தில் பணத்தை தவிர்த்து வேறு எதுவுமே வாழ்க்கை இல்லை என்பதுதானே நிதர்சனம். ஒரு மனிதன் என்னவாக வாழ நினைக்கிறான் என்பதை யோசித்து அவனுக்கு மனதுக்கு சரியென்று படும் விஷயங்களை அவன் நேரடியாக செய்துகொண்டு வாழ்ந்தால் மட்டும் தான் அவனுக்கு அந்த மன நிறைவு கிடைக்கும். இந்த மனநிறைவு என்பது இந்த குறிப்பிட்டதக்க நிலையான வாழ்க்கையில் நாம் என்ன ஆசைப்பட்டோமோ அதனை நிறைவேற்றி விட்டோம் என்றால்தான் முழுமை அடையும். நாம் என்னவாக வாழ வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டோமோ அப்படிப்பட்ட ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம் என்ற ஒரு நிலைப்பாடு வந்தால் தான் கிடைக்கும்.
வேறு எந்த ஒரு விஷயத்தையும் இந்த மன நிறைவிடம் கொடுத்துப் பாருங்கள் கண்டிப்பாக கிடைக்காது இந்த மன நிறைவுக்காக நீங்கள் போராட வேண்டும் இந்த மன நிறைவு மட்டும் உங்களுக்கு கிடைத்துவிட்டால் உங்களுடைய வாழ்க்கைக்கான காரணத்தை நீங்கள் முடித்து விட்டீர்கள் என்று அர்த்தம். இந்த மன நிறைவு உங்களுக்கு கிடைக்கவில்லை என்றால் நாம் இறந்து போகும்போதும் கூட நம்மால் நமக்கு பிடித்த வாழ்க்கையை வாழ்ந்த முடியவில்லை என்ற குற்ற உணர்வுடன் ஒரு இயலாமையில் ஒரு காலியான மனதுடன் தான் நாம் இறந்து போக வேண்டிய கட்டாயம் உள்ளது.
இந்த உலகத்தின் தவிர்க்க முடியாத நியதியை கண்டுபிடிக்கவே ஒரு மெச்சூரிட்டி தேவைப்படுகிறது இந்த நிதியை கண்டுபிடித்த பின்னால் நம்முடைய வாழ்க்கை இன்னும் கஷ்டமாகத்தான் மாறுகிறது. இந்த நம் மன நிறைவுக்காக இப்போதே நம்முடைய போராட்டங்களை தொடங்கிக் கொண்டே இருப்போம். இந்த தீர்க்கமான மன நிறைவானது நமக்கு அதிர்ஷ்டத்தின் மூலமாக மட்டும்தான் கிடைக்கிறது. இல்லை இது நமக்கு உழைப்பால் கிடைக்கும் என்று மென்டல்தனமாக நம்பினால் அது அவ்வளவு சரியாக இருக்காது. இருந்தாலும் நாம் போராடிக் கொண்டே இருந்தால் தான் அதிர்ஷ்டம் அடித்து நமக்கு இந்த விஷயம் கிடைத்துவிடும். போராடுவதற்கான நம்பிக்கை நம்மோடு இருக்கிறது. இந்த மன நிறைவு நமக்கு கிடைக்க வேண்டும் என்ற சுயநலமான போராட்டத்திற்காக நாம் போராடிக் கொண்டே இருப்போமாக.
X-MEN - FIRST CLASS - பொதுவாக நல்ல கதையம்சம் கொண்டு வெற்றிநடை போதும் எக்ஸ் மென் ஃப்ரான்சைஸ்க்கு ஒரு பெரிய சர்ப்ரைஸ்தான் இந்த படம் , ஆரம்பத்தில் சார்லஸ் சேவியர் மற்றும் மேக்னேட்டோவுக்கும் வருங்கால எக்ஸ்மென் அமைப்புக்கும் ஒரு ஆரிஜின் ஸ்டோரியாக அமைய வேண்டும் எண்டு எடுக்கப்பட்ட இந்த படம் பின்னாட்களில் மோத்த ஃப்ரான்சைஸ்க்கும் ஒரு ரீப்பூட்டாக மாறி இருக்கிறது. இந்த படத்தில் மியூட்டன்களை பாதுக்காக்க சார்லஸ் சேவியர் ஒரு அமைப்பை நிறுவ முயற்சிக்கும்பொது ஒரு கட்டத்தில் இளம் வயதில் ஒரு கொடிய அமைப்பினரால் பெற்றோரை இழந்ததால் பழிவாங்கும் கோபத்தோடு அலைந்துகொண்டு இருக்கும் எரிக் / மேக்னட்டோவை சந்தித்து அவரையும் அமைப்பின் ஒரு பகுதியாக மாற்றுகிறார். இந்த கொடிய அமைப்பின் தலைவன் சக்திகளை தனக்குள்ளே ஈர்த்துக்கொள்ளும் ஒரு அழிக்க முடியாத மியூட்டன்ட் என்பதால் எப்படி இந்த தலைவன் பண்ணும் உலக அளவிலான அரசியல் போர்க்கால சதியை தோற்கடித்தனர் என்பதே படத்தின் கதையாக இருக்கிறது. சக்திகளோடு பிறந்ததால் தன்னை தானே வெறுத்து வாழும் மியூட்டன்ட் மக்களுக்கு நம்பிக்கை கொடுக்கும் ப்ரோஃப்ஃபேஸ்ஸர் எக்ஸ் ஒரு பக்கம் இருந்தாலும் மியூட்டன்ட்டாக பிறந்தாலே மனிதர்கள் அழிக்கத்தான் போராடுகிறார்கள் அதனால் கண்டிப்பாக மியூட்டன்ட்கள்தான் முதலில் மனிதர்களை தாக்க வேண்டும் என்று நினைக்கும் மேக்னேட்டோ மறுபக்கம் என்று தர்ம யுத்தமாக இந்த கதைக்களம் நகர்கிறது என்றாலும் நடிப்பு திறன் பிரமாதமாக அமைந்துள்ளது. சூப்பர்ஹீரோ படங்களுக்கு உரிய தெளிவான கம்ப்யூட்டர் விஎஃப்எக்ஸ் இந்த படத்தில் இருப்பதாலும் நிறைய மியூட்டன்ட்களின் ஆரிஜின் ஸ்டோரிக்களை இந்த படம் சொல்லியிருப்பதாலும் இந்த படம் சூப்பர் ஹீரோ படங்களின் வரலாற்றில் ஒரு முக்கியமான படம் என்று சொன்னாலும் ஆச்சரியம் இல்லை. இந்த மாதிரி கதைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் கதையை நகர்த்தி சிக்கி சின்னாபின்னம் ஆகிய படங்கள்தான் THE MARVELS மாதிரயான படங்கள். சோகம் என்னவென்றால் THE MARVEL - ஸ்ஸில் எக்ஸ்-மென் படங்களை இணைத்துவிட்டார்கள் !
அம்மானை பொன் ஊஞ்சல் ஆடி வா உல்லாசம் ஆயிரம் உன் பார்வை தேன் தரும்
உன் நாணம் செவ்வானம் பெண் மானே சங்கீதம் பாடிவா
அம்மானை பொன் ஊஞ்சல் ஆடி வா
தேன் மழை நீ மார்பிலே தூவவோ
தேவதை நீ நான் தினம் தேடவோ கை அருகில் பூ மாலை கால்களின் கோபுரம் மை விழியில் நீ தானே வாழ்கிறாய் ஓர் புரம்
என் காதல் வானிலே பெண் மேக ஊர்வலம் காணுவேன் தேவியை கண்களின் விழாவில் உன் மானே சங்கீதம் பாடவா ? உல்லாசம் ஆயிரம் உன் பார்வை தேன் தரும் உன் தேனே வந்தேனே உன் மானே சங்கீதம் பாடவா யாத்திரை ஏன் ? ராத்திரி நேரமே
போர்க்களம்தான் பூக்களின் தேகமே தேக மழை நான் ஆகும் தேதியை தேடுவேன் ஈர வயல் நீ ஆக மேனியை மூடுவேன் கண்ணோரம் காவியம் கை சேரும் போதிலே வானமும் தேடியே வாசலில் வரதோ
இந்த படம் நேரடியான எக்ஸ் மென் படங்களின் வரிசைக்கு ஒரு முடிவாக இருக்க வேண்டும் என்று முடிவு பண்ணி எடுத்ததாலோ என்னவோ கொஞ்சம் டிஸப்பாயிண்ட்மென்ட்தான் இருந்தாலும் படம் நன்றாகவே இருந்தது. X MEN - UNITED படத்தில் உயிர் தியாகம் செய்த ஜீன் க்ரேவுக்கு அந்நியன் படம் போல இன்னொரு அரக்கத்தனமாக இருக்கும் பெர்ஸனாலிட்டிதான் ஃப்யூனிக்ஸ் - இந்த கேரக்ட்டர் தொடக்கத்திலேயே தன்னுடைய காதலனை காலி பண்ணிவிடுகிறது. கோபமாக அலைகிறது இன்னொரு பக்கம் மேக்னட்டோ அவருடைய அமைப்புக்கு வரமாட்டோம் வரமாட்டோம் என்று சொல்லும் மியூட்டன்ட்களை வலுக்கட்டாயமாக சேர்த்து கடைசியாக ஒரு படையை உருவாக்கி பெரிய சண்டையை போட முயற்சிக்கிறார். இந்த ஆபத்தான அணிவகுப்பில் ஜீன் க்ரேயும் இணைந்து மியூட்டட்களை நிரந்தரமாக மனிதர்களாக மாற்றும் ப்ராஜக்ட்டை உருவாக்கிய அனைவரையும் மேலோகம் அனுப்ப முயற்சிக்கும்போது மிஞ்சிய எக்ஸ்மென் குழுவின் ஹீரோக்கள் எப்படி எல்லோரையும் காப்பாற்றுகிறார்கள் என்பதுதான் படத்தின் கதை ! இந்த படம் நல்ல நடிப்பு திறனுக்காக வோர்த்தான படம். கண்டிப்பாக ஒரு முறை பாருங்கள். இந்த படத்தின் சம்பவங்கள் எல்லாமே X-MEN - டேஸ் ஆஃப் ஃப்யூச்சர் பாஸ்ட் என்ற படத்தில் டெலீட் பண்ணப்பட்டு புதிய டைம்லைன்னில் கொண்டுவரப்பட்டு உள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இந்த குட்டி கதைகளும் கருத்துக்களும் முக்கியமானது ! ஓய்வு நேரத்தை எப்படிப் பயன்படுத்தலாம் என்று ஓர் இளைஞர் நண்பர்களிடம் கேட்டார். சிலர் சினிமாவுக்குப் போகச் சொன்னார்கள். சிலர் நண்பர்களுடன் செலவிடச் சொன்னார்கள். ஒவ்வொருவரிடம் இருந்தும் ஒவ்வொரு யோசனை வந்தது. பிறகு, நேர நிர்வாகவியல் நிபுணரை அழைத்து ஆலோசனை கேட்டார் இளைஞர். புத்தகம் படி, நல்ல காரியங்கள் செய் என்றெல்லாம்தான் சொல்லப்போகிறார் என்பது இளைஞரின் எதிர்பார்ப்பு. நேர நிர்வாகவியல் நிபுணர் மிக நிதானமாகச் சொன்னார். “உன் ஓய்வு நேரத்தை மற்றவர்கள் தவறாகப் பயன்படுத்தாமல் பார்த்துக்கொள். அதுவே பயனுள்ள நேரங்களைத் தொடங்கி வைக்கும் என்று சொல்கிறார் அனுபவஸ்தர். பெரும்பாலும் மனிதன் சமுதாயமாக வாழந்தே பழக்கப்பட்டதாலோ என்னவோ மனிதன் சமூகம் என்பதை தன்னுடைய இணைப்பாக கருதுகிறான். நெருக்கமான இரத்த உறவாக இருந்தாலும் மதிப்பு குறையும்போது அல்லது பகைமை அதிகரிக்கும்போது எந்த வகை உறவாக இருந்தாலும் சரி இன்னும் சொல்லப்போனால் சக்தியாளராக இருந்தாலும் சரி நம்மை வேதனைப்படுத்தி சுகம் காணுவார்கள். நம்மை நாம்தான் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். ஒருவன் தன் கழுதை மேல் சுமை ஏற்றிக் கொண்டிருக்கும் போது எதிரிகள் வருவதைப் பார்த்தான். பயந்துபோய், “கழுதையே வா! நாமிருவரும் ஒடிப்போய்விடலாம். எதிரிகள் வருகிறார்” என்றான். கழுதை, “நான் வரவில்லை. நீ ஓடு!” என்றது. ” ஏன் கழுதாய்?” எனக் கேட்டான் ” எதிரிகளுக்கும் பொதி சுமக்கத்தானே போகிறேன். உன்னுடன் வந்தால் எனக்கு சுமை குறையப்போகிறதா?” என்றது. நம்மை மேனேஜ்மெண்ட் பண்ணுபவர்கள் கண்டிப்பாக முட்டாள்தனமான ஆட்களாக இருக்க நிறைய வாய்ப்பு உள்ளது. இவர்களை சமாளிப்பது எல்லாம் பயங்கர நரகமாக இருக்கிறது. இந்த வாழ்க்கை எப்போதுமே மாறாது. நாம்தான் மாற்ற வேண்டும்.
நீ யாருனே தெரியாது பரவாயில்ல தேவை இல்ல உன் வரலாறு என்ன லவ் பண்ணவே முடியாது என்றே சொன்னாலும் கூட பரவாயில்ல பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER GIRL ?
பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER GIRL
பழகிக்கலாம் HEY பழகிக்கலாம்
கனவிலும் நீதான் புள்ளை
நெனவிலும் நீதான் புள்ளை
ஐயோ உன் தொல்ல தாங்கவில்லை என் மனசு ரொம்ப வெள்ளை
ஆனால் நீ கொடுக்கற தொல்லை
அதனால நாலு நாளா தூங்கவில்லை நீ லண்டன் லட்டு நான் மதுரை புட்டு
சோ்ந்து தான் விடுவோமா ? லவ் ராக்கெட்டு அடி அல்வா தட்டு நீயும் என்ன தொட்டு
என் HEART-U தான் அடிக்காத PICKPOCKET-U ! ஒரு ஜல்லிக்கட்டு காள போல
ஆடி வந்தேனே என் வாலை வாலை ஒரு புல்லு கட்ட பார்த்ததால
சாய்ஞ்சேனே மேய்ஞ்சேனே உன் மேல பாஞ்சேனே நான்
உன் பேர் என்ன தெரியாது உன் ஊர் என்ன தெரியாது
நீ யாருனே தெரியாது பரவாயில்ல தேவை இல்ல உன் வரலாறு என்ன லவ் பண்ணவே முடியாது என்றே சொன்னாலும் கூட பரவாயில்ல பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER GIRL ?
பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER பழகிக்கலாம் WHAT'S YOUR NAME AND YOUR NUMBER GIRL
இந்த படம் 2002 ல் வெளிவந்த ஒரு பிரமாதமான சூப்பர் ஹீரோ படம் ! குறிப்பாக எக்ஸ் மென் படங்களின் வரிசையில் மிகவும் சிறப்பாக பிரம்மாண்டம் நிறைந்து அந்த காலத்திலேயே ஒரு படம் எடுத்து இருக்கிறார்கள். இந்த படத்தில் மியூட்டன்ட் மக்களை பிடித்து கொடுமைப்படுத்தி அவர்களின் சக்திகளை எடுத்துக்கொள்ள நினைக்கிறார் வில்லியம் ஸ்ட்ரைக்கர் என்ற ஒரு பாதுகாப்பு தலைவர். இவருடைய சதிவலைகள் நிறைந்த திட்டங்களில் சிக்கிக்கொள்ளும் ப்ரோப்பஸர் எக்ஸ் மற்றும் மேக்னட்டோவின் பாதுகாப்பில் இருக்கும் மியூட்டன்ட் சூப்பர் ஹீரோக்கள் எப்படி அவர்களை காப்பாற்றிக்கொண்டு சதிகளை முறியடிக்கிறார்கள் என்பதில்தான் படத்தின் மீதி கதை நகர்கிறது. சென்ற படம் சூப்பர் ஹிட் என்பதால் இந்த படத்தில் விசுவல் எஃபக்ட்ஸ் மிகவும் துல்லியமாக இருக்கவேண்டும் என்று மட்டும் யோசிக்காமல் கதைக்களத்தில் பின்னி பெடல் எடுத்து வேலை பார்த்து இருக்கிறார்கள். படத்தின் ஒவ்வொரு காட்சிகளும் செதுக்கப்பட்டு இருக்கிறது என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. மொத்தமாக பார்க்கும்போது இந்த காலத்தில் வெளிவந்த நிறைய படங்களுக்கு போட்டியாக வெளிவந்து ஹிட் கொடுக்க வேண்டும் என்பதால் மிகவும் தரமான ஒரு படத்தை கொடுத்து இருக்கிறார்கள் ! மேலும் வழக்கமான படங்களை போல இல்லாமல் சினிமாவுக்கு புதுமையாக நிறைய படைப்புகளை கொடுக்க வேண்டும் என்று நினைக்கும் இயக்குனர்கள் கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய படங்களில் இதுவும் உள்ளது.
பிரமாதமான ஆக்ஷன் அட்வென்சர் காட்சிகளுடன் 2000 களில் ஸ்பைடர் மேன் படங்கள் வெளிவந்த காலத்திலேயே ஒரு சூப்பர் சயின்ஸ் ஃபிக்ஷன் படம் வெளிவந்து இருக்கிறது என்பதை சமீபத்தில் தெரிந்துகொண்டேன் அதுதான் எக்ஸ்- மென். இந்த படத்தின் கதை என்னவென்றால் சாதாரண பொது மக்களில் கொஞ்சம் பேருக்கு மியூட்டேஷன் காரணமாக வித்தியாசமான பெரும் சக்திகளும் வல்லமையும் கொண்ட சூப்பர் சக்திகள் கிடைத்துவிடுகிறது ஆனால் மக்கள் இதுபோன்று மியூட்டேஷன் அடைந்த மியூட்டென்ட்களை வெறுத்து ஒதுக்குவதால் மெட்டல் கட்டுப்படுத்தும் சக்திகளை உடைய மேக்னேட்டோவும் அவருடைய அமைப்பான பிரதர்குட் ஆஃப் மியூட்டன்ட்ஸும் எப்படி மனதை படிக்கும் சக்திகளை உடைய சார்லஸ் சேவியர் மற்றும் அவருடைய மியூட்டேன்ஸ்கள் தங்கி படிக்கும் எக்ஸ் மென் கல்லூரி கூடத்தை தாக்குகிறார்கள் என்றும் இந்த வகையில் புதிதாக சேர்ந்த வோல்வெரின் எப்படி தன்னுடைய மியூட்டன்ட்ஸ் இனத்தின் சகாக்களை காப்பாற்ற போராடுகிறார் என்பதுதான் படத்தின் கதை. இந்த படம் தெளிவான ஒரு சூப்பர் ஹீரோ படம் கண்டிப்பாக மிஸ் பண்ணாமல் பாருங்கள் ஒரு தரமான படைப்பு ! இந்த படத்தின் அடுத்த பாகம் X2 - X MEN யுனைடெட் என்ற படம் 2003 ல் வெளிவந்தது.
உங்களுக்கு அமெரிக்கன் சினிமா பிடிக்கும் என்றால் நீங்கள் கட்டாயம் பார்க்க வேண்டிய ஒரு திரைப்படம் இதுவாகும். ஒரு காலத்தில் தனக்கு சிறப்பான கெரியர் இருந்தாலும் இப்போது அவருடைய சினிமா வாழ்க்கையில் வயதான காரணத்தால் வெளியேற வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கக்கூடிய ஒர ஆக்ஷன் ஹீரோ டேனியல் என்றால் அவருடைய வாழ்க்கையில் நண்பராக அவருடைய ஸ்டண்ட் டபுளாக இருக்கும் பிராட்ன் வாழ்க்கை தனியாக நகர்கிறது. இந்த படத்தை 70 ஸ் களின் பிலிம் மேக்கிங் இன்டஸ்ட்ரிக்கு ஒரு கௌரவம் என்றே சொல்லலாம். காரணம் என்னவென்றால் விஷயம் அவ்வளவு இருக்கிறது. ஒரு அமெரிக்க பிலிம் மேக்கிங் இண்டஸ்ட்ரி எப்படி வளர்ச்சியை அடைந்தது என்பதை ஒரு பக்கம் சொன்னாலும் கிளைமாக்ஸ்ஸில் ஹாலிவுட்டில் நடந்த ஒரு முக்கியமான துயரமான இன்ஸிடேன்ட்டை கண்களுக்கு முன்னால் கொண்டு வந்து நிறுத்தி பிரமாதப்படுத்தி இருக்கிறார் இயக்குனர் க்வென்டின் டாரன்டினோ ! பயோகிராபி படங்களை இவ்வளவு நன்றாக எடுப்பது எப்படி என்று இவருடைய படத்தை பார்த்து நிச்சயம் கற்றுக்கொள்ளலாம். மற்றபடி இந்த படம் சிறப்பான காட்சிகளோடு சீனியர் நடிகர்களின் சப்போர்ட் இருப்பதால் தெளிவான நடிப்பு திறன் நிறைந்து நன்றாகவே காணப்படுகிறது. மேலும் 70 களின் ஸெட்கள் மற்றும் காஸ்ட்யூம்கள் மிகவும் தெளிவாக ரிஸர்ச் பண்ணி கொடுக்கப்பட்டது திரைக்கதையை ரசிக்க வைக்கிறது.
எப்போதுமே உண்மையை சொல்பவர்களை மக்கள் நம்புவதே இல்லை. நம்புமபடி பொய்களை சொன்னால் அதனை கொண்டுதான் நல்ல விஷயமாக இருந்தாலும் பண்ண வேண்டியது உள்ளது. இது குறித்து ஒரு கதை சமீபத்தில் கிடைத்தது. ஒரு நாட்டில் கடும் பஞ்சம் நிலவுகிறது. மக்கள் உணவில்லாமல் தவிக்கிறார்கள். இதைத் தாங்கள் அரசரிடம் எடுத்துக் கூறிப் பசியால் வாடும் மக்களுக்கு உதவி கிடைக்கச் செய்ய வேண்டும்!" என்றார் தனாதிகாரி. "அதைத்தான் யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். அரசாங்கத்தின் உணவு தானியக் கிடங்குகளிலிருந்து உணவுப் பொருட்களை மக்களுக்கு வழங்க வேண்டும். ஆனால் மக்களுக்கு இலவசமாக எதையும் வழங்குவது அரசருக்குப் பிடிக்காது. மன்னரிடம் எப்படிச் சொல்லிப் புரிய வைப்பதென்றே தெரியவில்லை!" என்றார் அமைச்சர். "மழை பெய்தால்தான் நிலைமை மேம்படும். மழை வருவதற்கான அறிகுறிகளே தென்படவில்லையே!" என்றார் தனாதிகாரி கவலையுடன். அமைச்சரின் முகம் சட்டென்று மலர்ந்தது. "எனக்கு ஒரு யோசனை பிறந்திருக்கிறது!" என்றார் அவர். "நாட்டின் பல பகுதிகளிலும் அன்னதானத்துக்கு ஏற்பாடு செய்து விட்டீர்கள். மழை வரும் வரை அன்னதானம் தொடரும் என்றும் மன்னர் அறிவித்து விட்டார். இதை எப்படிச் சாதித்தீர்கள் அமைச்சரே?" என்றார் தனாதிகாரி வியப்புடன். "நம் அரசருக்கு தர்மசிந்தனை கிடையாது. நீங்கள் என் நம்பிக்கைக்குரியவர் என்பதால் உங்களிடம் நான் இதை வெளிப்படையாகச் சொல்கிறேன். ஆனால் அரசருக்கு ஆன்மீகம், சோதிடம் போன்றவற்றில் நம்பிக்கை உண்டு. நாட்டில் ஒரு சாபம் நிலவுவதாகவும், தொடர்ந்து அன்னதானம் செய்தால்தான் அந்த சாபம் நீங்கி நாட்டில் மழை பொழிந்து சுபீட்சம் ஏற்பட்டு அரசாங்கப் பெட்டகத்தில்பணம் வந்து நிறையும் என்றும் ஒரு புகழ் பெற்ற சோதிடரைக் கொண்டு அரசரிடம் சொல்ல வைத்தேன்" என்றார் அமைச்சர். "சோதிடர் எப்படி இதற்கு ஒப்புக் கொண்டார்?" என்று கேட்டதும் "நாட்டுக்கு நன்மை பயக்கும் என்பதால் சோதிடர் இதற்கு ஒப்புக் கொண்டார். அதுவும் அவர் சொன்னது பொய் இல்லையே! பசியால் வாடும் மக்களுக்கு உணவளித்தாலே அது பீடை நீங்குவதுதானே! அரசர் இதற்கு உடனே ஏற்பாடு செய்து விட்டார். "அரசாங்கம் மட்டும் அன்னதானத்துக்குப் பணம், தானியங்கள் கொடுத்து உதவினால் போதாது, வசதி படைத்தவர்கள், வியாபாரிகள், பெருந்தனக்காரர்கள் ஆகியோரும் இதற்குப் பணம் கொடுத்து உதவினால்தான் அன்னதானத்தைத் தொடர்ச்சியாகவும், பெரிய அளவிலும் நடத்த முடியும் என்று நான் அரசரிடம் கூறினேன். அவர் அதை ஏற்றுக் கொண்டு பொருள் படைத்தவர்கள் அனைவரும் இந்த அன்னதானத்துக்கு உதவ வேண்டும் என்று அறிவிப்புச் செய்து விட்டார். "அதனால் ஓரளவுக்கு வசதி உள்ளவர்கள் கூட அன்னதானத்துக்குப் பணம், பொருட்கள், தானியங்கள் கொடுத்து உதவுகிறார்கள். நிலைமை சரியாகும் வரை பசியால் வாடும் ஏழைகளுக்கு ஒருவேளை உணவாவது வழங்குவதற்கான ஏற்பாட்டைச் செய்து விட்டோம் என்ற திருப்தி எனக்கு இருக்கிறது. "நீங்கள் அன்று மழை வருவதற்கான அறிகுறிகளே தென்படவில்லையே என்று கூறியதைக் கேட்டதும்தான் எனக்கு இந்த யோசனை தோன்றியது. அதானால் உங்களுக்குத்தான் நான் நன்றி கூற வேண்டும்! தானாதிகாரியைக் கனிவுடன் பார்த்துச் சிரித்தார் அமைச்சர்.
ஒரு நாள் மத்தியான வெயில் கொளுத்திக் கொண்டிருந்தது. மரத்தடியில் நிழலில் படுத்து ஒருவன் நன்றாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தான். அந்த வழியாக வந்த விறகுவெட்டி அவனைப்பார்த்தான். “கடுமையான உழைப்பாளியாக இருக்க வேண்டும் உழைத்தகளைப்பால் தான் இந்த வெயிலிலும் இப்படிஉறங்குகிறான்.” என நினைத்துக் கொண்டே சென்றான். அடுத்ததாக திருடன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான், “இரவு முழுவதும் கண்விழித்து திருடி இருப்பான் போல தெரிகிறது அதனால்தான் இந்த சுட்டெரிக்கும் வெயிலிலும் அடித்துப் போட்டது போல் தூங்குகிறான் “என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான். மூன்றாவதாக குடிகாரன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான். “காலையிலேயே நன்றாக குடித்துவிட்டான் போல இருக்கிறதுஅதனால் தான் குடிமயக்கத்தில் இப்படி விழுந்து கிடக்கிறான்” என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான். சிறிது நேரத்தில் துறவி ஒருவர் வந்தார். “இந்த நண்பகலில் இப்படி மன நிறைவோடு உறங்கும் இவர் முற்றும் துறந்த ஞானியாகத்தான் இருக்க வேண்டும் வேறுயாரால் இத்தகைய செயலை செய்ய முடியும்” என அவரை வணங்கி விட்டு சென்றார். உங்களை பற்றி நீங்கள் என்ன நினைத்தாலும் அடுத்தவர்கள் நினைப்பதும் மிகவும் முக்கியமானது. மனித இனம் ஒரு சமுதாய விலங்கினம் என்பதை நினைவில் கொள்க ! உங்களுடைய எண்ணம் மற்றும் செயல் இந்த இரண்டும் நன்றாக இருந்தால்தான் உங்களை மதிப்பார்கள். உங்களை பற்றி யாரேனும் கேட்டால் உங்களுடய கௌரவம் மற்றும் மரியாதை குறையாத அளவுக்கு நீங்கள் நடந்துகொள்ள வேண்டும். கௌரவத்தை இழந்தால் திரும்ப அடைய முடியாது என்று எல்லாம் இல்லை. கௌரவத்தை அடைவது கடினமான எளிதில் சாத்தியப்படுத்த முடியாத செயலாக இருக்கும். உங்களுடய வாழ்க்கையில் இழப்பு என்று எதுவும் இருக்க கூடாது என்றால் கண்டிப்பாக உங்களுடைய செயல்களை 100 சதம் சரியாக செய்ய வேண்டும். ஒரு பானை சோறுக்கு ஒரு சோறு பதம். ஒரு குடம் பாலுக்கு ஒரு துளி விஷம். உங்களுடைய செயல்களில் வேண்டும் கவனம்.
இந்த கதையும் நான் படித்ததில் பிடித்தது ! ஒரு கோபக்கார அரசன் தன் நாட்டில் மக்கள் நலப் பணிகளைச் செயல்படுத்த மூன்று சிறப்பான அதிகாரிகளை நியமித்து மேலும் பொறுப்புகளை நிறைவேற்ற தேவையான அதிகார சக்திகள் அவர்களுக்கு இருக்கவேண்டும் என்பதற்காக அவர்களுக்கு வானளாவிய அதிகாரங்களையும் கொடுத்தான். ஒரு அமைச்சருக்குச் சமமான ஊதியத்தையும் அந்தஸ்தையும் இந்த நலப்பணி அதிகாரிகளுக்கு வழங்கினான். இருந்தாலும் மக்கள் நலப் பணிகளில் ஊழல் நடப்பதாகப் புகார்கள் குவிந்தன. அதிகாரிகளைக் கூப்பிட்டு விசாரித்தான் மன்னன். "ஐயோ நாங்கள் உத்தமர்கள் மன்னா! மக்களுக்காகவே தியாக வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்” என்று மூவருமே சிந்து பாடினார்கள் இங்கே இந்த அதிகாரிகள். செய்யும் ஊழலை மிகவும் திறமையாகச் செய்திருக்கிறார்கள். இந்த மூவருமே ஊழல் பெருச்சாளிகளா அல்லது விதிவிலக்குகள் ஏதாவது இருக்கிறதா என்பதை அறிய வேண்டும் என்று நினைத்தான் மன்னன். அவர்களை அனுப்பிவிட்டு யோசனையில் ஆழ்ந்தான். இரண்டு நாட்கள் கழித்து அதிகாரிகள் மீண்டும் அழைக்கப்பட்டார்கள். மக்கள் பணியில் இருக்கும் உங்களுக்குக் களப்பயிற்சி தரப் போகிறேன். உங்களிடம் ஒரு பெரிய சாக்கு தரப்படும். அதை எடுத்துக்கொண்டு நம் நாட்டின் எல்லைகளில் உள்ள காட்டுப் பகுதிகளுக்குச் செல்லுங்கள். உங்களிடம் கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் சாக்குகளை காய், கனி, கிழங்குகளால் நிரப்ப வேண்டும். அப்படி நீங்கள் நிரப்பும் பொருட்களை வைத்துக்கொண்டு ஒரு மனிதன் இரண்டு வாரம் சாப்பிட வேண்டும். நீங்கள் கொண்டு வரும் சாக்குகளை நாங்கள் யாரும் பரிசோதிக்க மாட்டோம். அதை அப்படியே ஒரு ஏழையிடம் கொடுத்து விடுவோம். அவன் அதை உண்டு உங்களை வாழ்த்த வேண்டும். இந்தப் பயிற்சி திட்டம் வெற்றி பெற்றால், மக்கள் நலப் பணியாளர்களை இந்தப் பணியில் அமர்த்தி மக்களின் பசி போக்கலாம். மறுநாள் மூவரும் வெவ்வேறு காடுகளுக்கு அனுப்பப்பட்டார்கள். காடுகளில் காய் கனி கிழங்குகளுக்குப் பஞ்சமில்லைதான். ஆனால், அவற்றை அலைந்து திரிந்து சேகரிக்க வேண்டியிருந்தது. மேலும் அதை சேகரிக்கும் வரை அதிகாரிகளுக்கும் காட்டில் கிடைக்கும் காய் கனிகள்தான் உணவு. மூன்று அதிகாரிகளும் அரண்மனை போன்ற வீடுகளில் சொகுசாக வாழ்ந்து பழகியவர்கள் அதனால் அவர்களுக்கு அந்த வேலை மிகவும் கடினமாக இருந்தது. முதல் அதிகாரி நல்ல பொருட்களைச் சேகரித்தார். நாம் துன்பப்பட்டாலும் இந்தத் திட்டம் வெற்றி பெற்றால் மக்கள் பசியாறுவார்களே என்ற நினைப்பே அவருக்கு உந்து சக்தியாக இருந்தது. சாக்குப்பையை நிரப்ப அவருக்கு மூன்று, நான்கு நாட்கள் தேவைப்பட்டது. ஆனால், உள்ளே இருந்தவை எல்லாம் தரமான பொருட்கள். இரண்டாமவர் கொஞ்சம் குறுக்கு வழியில் யோசித்தார். பையை யாரும் சோதிக்க மாட்டார்கள் என்று மன்னரே சொல்லிவிட்டார். சோதித்தாலும் மேலோட்டமாகத்தான் பார்ப்பார்கள். மேலே நல்ல தரமான பொருட்களை வைத்துவிடலாம். கீழே அழுகிய பழங்கள், கொட்டைகள், என்று வைத்துவிட்டால் யாருக்கு என்ன தெரியப் போகிறது? என்று எண்ணி அப்படியே செய்த அந்த நபர், ஒரே நாளில் தன் பணியை முடித்துவிட்டார். மூன்றாம் அதிகாரி அந்த அளவிற்குக்கூடச் சிரமப்படவில்லை. பைக்குள் என்ன இருக்கிறது என்பதை யார் பார்க்கப் போகிறார்கள் என்ற நினைப்பில் காய்ந்த இலைகளையும் சருகுகளையும் போட்டு பையை நிரப்பி அரண்மணையில் சேர்த்துவிட்டார். ஒரு நாழிகைப் பொழுதில் வேலையை முடித்துவிட்டுத் தன் மாளிகைக்குச் சென்று சுகமாக உண்டு உறங்கிவிட்டார். மன்னன் மூன்று அதிகாரிகளையும் அழைத்தான். அவர்கள் முன்னிலையில் தன் காவலர்களுக்குக் கட்டளையிட்டான்."இந்த மூவரையும் தனித்தனியாகப் பாதாளச் சிறையில் அடையுங்கள். அவரவருடைய சாக்குப் பைகளை அவரவரிடம் வைத்து விடுங்கள். சிறைத்தண்டனை இரண்டு வாரங்கள் தொடரும். அந்த இரண்டு வாரங்களில் அவர்களுக்கு வேறு எந்த உணவும் வழங்க வேண்டாம். அவர்கள் சேகரித்த காய் கனி கிழங்கு வகைகள்தான் அவர்களுக்கு உணவு.” மூன்றாம் அதிகாரியால் காய்ந்த இலைகளையும் சருகுகளையும் உண்டு உயிர் வாழ முடியவில்லை. ஐந்தே நாட்களில் அவர் பசி தாங்காமல் மாண்டுவிட்டார். இரண்டாமவரோ அழுகிய கனிகளையும் நல்ல கனிகளையும் கலந்து உண்டு எப்படியோ இரண்டு வாரங்கள் உயிர் வாழ்ந்துவிட்டார். ஆனால், அவர் உடல்நலம் கெட்டுவிட்டது. மன்னன் அவரைப் பதவியிலிருந்து நீக்கிவிட்டான். முதலாம் அதிகாரி இரண்டு வாரங்களையும் தனிமைச்சிறையில் மகிழ்ச்சியாகக் கழித்துவிட்டு வெளியே வந்தார். தான் சேகரித்த தரமான காய் கனி கிழங்குகளை உண்டு இன்னும் அதிகமான தெளிவுடன் வெளியே வந்தார். மன்னன் அவனுக்குப் பல பரிசுகளைக் கொடுத்து அவனை முதலமைச்சர் ஆக்கிக் கொண்டான். ஐயோ அக்கிரமம் செய்தவன் நன்றாக இருக்கிறானேஎன்று ஆண்டவன் மேல் நம்பிக்கை இழக்காதீர்கள். அக்கிரமம் செய்பவன் இப்போதுதான் காய்ந்த சருகுகளையும் அழுகிய பழங்களையும் தன் பைக்குள் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறான். விரைவில் தனிமைச் சிறையில் அவற்றை உண்ண வேண்டிய காலம் வரும். அப்போது அவனுக்குப் பசியும் மரணமுமே பரிசாகக் கிடைக்கும். இது மனிதன் இயற்றிய சட்டம் இல்லை. இறைவன் வகுத்த நியதி. இதற்கு விதிவிலக்கு இல்லை. உங்களுடைய பொறுப்புகளில் அலட்சியம் மற்றும் கவன குறைவு மேலும் ஊழல் செய்யும் பேராசை இருந்தால் உங்களுடைய முடிவும் இப்படித்தான் இருக்கும் என்பதால் பயந்து உங்கள் பொறுப்புகளை செய்துவிடுங்கள். இல்லையென்றால் உங்களாஊக்கு எதிரான கோபம் உங்களை சும்மா விடாது !
மனிதனுடைய பொறாமையை விட்டுக்கொடுத்தால் மட்டும்தான் முன்னேற முடியும் என்பதற்கு ஒரு கதை . ஒரு காலத்தில் ஒரு மன்னன் பணம் தேவை உள்ளவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் அரண்மனைக்கு முன்பு வந்து வாங்கிக் கொள்ளுங்கள் என்று அறிவிப்பு செய்தான். நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் இருந்து மக்கள் திரண்டனர். அப்போது அங்கே வருகை தந்த அந்த மன்னன் ஒரு அறிவிப்பை வெளியிட்டான். எண்ணிடம் எல்லோருக்கும் கொடுக்கும் அளவிற்கு பணம் உள்ளது. ஆகவே யாரும் அடித்துக் கொள்ளாமல் வரிசையாக நில்லுங்கள் என்றானாம். உடனே அணைவரும் வரிசையாக நின்றனர். வரிசை பல கிலோமீட்டர் தூரம் வரை நீண்டது. அப்போது மீண்டும் ஒரு அறிவிப்பை வெளியிட்டான் அந்த மன்னன் அதாவது முதலில் நிற்பவருக்கு ஒரு ரூபாயும், இரண்டாவதாக நிற்பவருக்கு இரண்டு ரூபாயும் ஆயிரமாவதாக¬ நிற்பவருக்கு ஆயிரம் ரூபாயும், லட்சமாவதாக நிற்பவருக்கு ஒரு லட்சரூபாயும் என கண்டிசன் போட்டு விட்டு ஒவ்வொருவராக வாருங்கள் என அழைத்துள்ளான். முதலில் நின்றவர் ”இங்கு என்ன நடக்கிறது" என்று ஒதுங்கிவிட்டார். இரண்டாவதாக நின்றவர் “தாகமாக இருக்கிறது தண்ணீர் குடிக்க போகிறேன்” என சென்று விட்டார். மூன்றாவதாக நின்றவரும் நகர்ந்து விட்டார். இப்படியே முதலில் ஒதுங்கிய மூன்று பேரும் வரிசையின் கடைசியில் சென்று அங்கே கடைசியாக இணைந்து கொள்வோம் என்று பேசிக்கொண்டார்கள். இப்படியே அடுத்தடுத்து வரிசையில் வந்தவர்கள் எல்லோரும் ஒவ்வொருவராக கலைந்து கொண்டே சென்றார்கள். யாருமே உதவிகள் பெற வரவே இல்லை. இந்த கதை நடப்பு வாழ்க்கைக்கு செட் ஆகுமா என்று ஒரு கேள்வி இருந்தாலும் அடிப்படையில் பொறாமை என்பது உங்களை முன்னேற விடாமல் தடுக்கும். உங்களுக்கு கஷ்டப்பட்டு கிடைப்பது இன்னொருவருக்கு இலவசமாக கிடைக்க கூடாது என்று நினைக்க வேண்டாம். யாரை பற்றியும் யோசிக்காமல் உங்களின் வேலையை மற்றும் மேம்படுத்துங்கள். வாழ்க்கை சிறப்பாக இருக்கும்.
கேலி கிண்டல் பேசும் குப்பையான மனிதர்களை தூரம் தள்ளி வைப்பதே நல்லது ஒரு காலத்தில் கோவில் யானை ஒன்று நன்றாகக் குளித்துவிட்டு நெற்றியில் பட்டை தீட்டிக் கொண்டு சுத்தமாக வந்து கொண்டிருந்தது. ஒரு ஒடுக்கமான பாலத்தில் அது வரும் போது எதிரே சேற்றில் குளித்துவிட்டு ஒரு பன்றி, வாலை ஆட்டிக் கொண்டே வந்தது. யானை ஒரு ஓரத்தில் ஒதுங்கி நின்று அதற்கு வழி விட்டது.
அந்தப் பன்றி, எதிரே இருந்த இன்னொரு பன்றியிடம், "பார்த்தாயா, அந்த யானை என்னைக் கண்டு பயந்து விட்டது!" என்று சொல்லிச் சிரித்தது.
அந்த யானையைப் பார்த்து இன்னொரு யானை, "அப்படியா, நீ பயந்து விட்டாயா?" என்று கேட்டதுஅதற்குக் கோவில் யானை கீழ்க்கண்டவாறு பதில் சொன்னது:"நான் தவறி இடறி விட்டால் பன்றி நசுங்கி விடும். மேலும் நான் சுத்தமாக இருக்கிறேன். பன்றியின் சேறு என் மேல் விழுந்து நானும் அசுத்தமாகி விடுவேன். இந்தக் காரணங்களால், நான் ஒதுங்கிக் கொண்டேன்".
நம் வாழ்க்கையிலும் சில பன்றிகள் வரலாம் நாம்தான் ஒதுங்கி போக வேண்டும்.
நீதி: தன் பலம், பலவீனம் தெரிந்தவர்கள் அடக்கத்தில் சிறந்தவர்களாக இருப்பார்கள். இவர்களை போல ஆட்கள் பக்கத்தில் இருந்தால் நம்முடைய வாழ்க்கை, நம்முடைய பலம் தெரியாமல் நாம் எப்போது அவனமானப்பட்டு நிற்போம் என்று காத்திருந்து காத்திருந்து அவமானப்படுத்தி ரசிப்பார்கள். இவர்களுக்கு வாழ்க்கையில் சந்தோஷம் கிடைக்க இன்னொருவரை வருத்தப்படுத்துவார்கள். இந்த மாதிரியான ஆட்கள்தான் கேலியிலும் கேளிக்கையிலும் ஈடுபடுவதை வாழ்நாள் வேலையாக செய்வார்கள். இவர்களை சரி செய்ய முடியாது. ஒரு நாள் காலத்தால் அடிபட்டு வாங்கி கட்டிக்கொண்டால் மட்டும்தான் இந்த கேலி பேசும் நபர்களுக்கு புத்தி வரும் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளுங்களேன்.
இந்த கதை உண்மையான சம்பவங்களை அடைப்படையாக கொண்டது. யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் ஆஃப் அமெரிக்காவில் பில் கேட்ஸ், மைக்ரோசாப்ட் நிறுவனத்தின் முதன்மை செயலதிகாரியாக இருந்த நேரம். ஐரோப்பிய மைக்ரோசாப்டின் புதிதாக தொடங்கப்படும் கிளைக்கு தலைமை அதிகாரியை நியமிக்க ஒரு நேர்காணலை நடத்தி கொண்டிருந்தார்கள். கிட்டத்தட்ட மொத்தமாக ஐந்தாயிரம் பேர் வந்திருந்தார்கள். ஒரு பெரிய அறையில் எல்லோரும் குழுமியிருந்தார்கள். கருப்பு கோட், நீல சட்டை, புள்ளி போட்ட டையுடன் எல்லாவற்றையும் கவனித்தப்படி பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்தார் நம்ம ஆள். உள்ளே நுழைந்த பில் கேட்ஸ், 5000 பேர்களை பார்த்ததும் கொஞ்சம் அதிர்ந்து தான் போனார். வந்திருந்த அனைவருக்கும் வணக்கம் வைத்தார். பிறகு, நன்றி தெரிவித்தார். சிக்கீரம் முடிக்கணும், சிம்பிளா வைக்கணும்ன்னு முடிவு பண்ணினார். முதலில் தொழில்நுட்ப அறிவை சோதிக்க வேண்டும் என்று விரும்பி ஒரு கேள்வி கேட்க நினைத்தார். எப்படியும் மைக்ரோசாப்ட் நிறுவனத்திற்கு, மைக்ரோசாப்ட் டெக்னாலஜி தெரிந்துதான் வந்திருப்பார்கள். அதனால், இப்படி கேட்டார். “உங்களில் யாருக்கெல்லாம் ஜாவா தெரியும்? தெரியாதவர்கள் மன்னிக்கவும். நீங்கள் கிளம்பலாம்.” 2000 பேர் இடத்தை காலி செய்தார்கள். நம்ம ஆளுக்கும் ஜாவா தெரியாதுதான். இருந்தும் போகலையே! “இப்படியே இங்க இருந்தா, எதையும் இழக்க போறது இல்ல. எதுக்கு போய்கிட்டு? என்னத்தான் நடக்குது பார்ப்போம்” என்றபடி அங்கேயே இருந்து விட்டார். அடுத்த கேள்வி, “உங்களில் யாரெல்லாம் நூறு பேருக்கு மேல் ஆட்களை நிர்வகித்து இருக்கிறீர்கள்? அவர்கள் மட்டும் இருக்கலாம்.” இன்னொரு 2000 வெளியே கிளம்பியது. நம்ம ஆள் “நான் ஒருத்தரைக்கூட நிர்வகித்தது கிடையாதே? என்ன செய்யலாம்? சரி, அடுத்த கேள்வியை கேட்கலாம்.” இன்னும் ஆயிரம் பேர் இருக்கிறார்களா? என்று நினைத்துக்கொண்டு பில் கேட்ஸ் கேட்டார், “மேலாண்மை பட்டம் பெறாதவர்கள் தயவுசெய்து...”. சொல்லி முடிக்கும் முன்பே, 500 இருக்கைகள் காற்று வாங்கியது. ” அதையெல்லாம் படிக்க நமக்கு எங்க நேரம் இருந்தது?” பெருமூச்சுவிட்டபடி பில் கேட்ஸையே பார்த்து கொண்டிருந்தார், நம்ம ஆள். ஐரோப்பிய மொத்த கண்டத்திற்கு முழுமையான தலைமை பதவியாச்சே? கண்டம் முழுக்க சுற்ற வேண்டி இருக்குமே? எத்தனை மொழிகள் தெரிந்திருக்கும் என்று பார்ப்போம் என்று அடுத்த கேள்வியை கேட்டார். “உங்களில் யாருக்கெல்லாம் செர்போ-க்ரோட் மொழி தெரியும்?” - செர்போ-க்ரோட், உலகில் அரிதாக பேசப்படும் மொழி. இப்ப, அரங்கில் இரண்டே பேர் இருந்தார்கள். அதில் ஒருவர் யாரென்று உங்களுக்கு தெரியும். அது, “எவ்வளவோ பண்ணிட்டோம். இத பண்ண மாட்டோமா?” என்ற நினைப்பில் நம்ம ஆள். ஆனாலும், மனசுக்குள் பயம்தான். மூன்று பேரும் ஒரு வட்ட டேபிளை சுற்றி உட்கார்ந்தார்கள். இருவரையும் பார்த்தார், பில் கேட்ஸ். டிக் டிக்... டிக் டிக்... டிக் டிக்... “ஏன்ப்பா, இப்படி பார்க்குற? சீக்கிரம் ஏதாவது கேளுப்பா...” மனசுக்குள் நம்ம ஆள். ” இப்ப, நீங்க ரெண்டு பேர் தான் இந்த மொழி தெரிந்தவர்கள் இருக்குறீர்கள். செர்போ-க்ரோட் மொழியில் மைக்ரோசாப்ட் நிறுவனத்தை பற்றி, அதன் தொழில்நுட்ப திறன் பற்றி விவாதம் செய்யுங்க.” நம்ம ஆள் அமைதியாக, பக்கத்தில் இருந்த இன்னொருத்தனை பார்த்தார். சின்ன வயசுக்காரன். நெஞ்சை நிமிர்த்திக்கிட்டு உட்கார்ந்திருந்தான். மூளைக்காரன் போல! டிப் டாப் என்று இருந்த அவரிட்ம் ! நம்ம ஆள் ஆரம்பித்தார். மெதுவாக. ”தம்பிக்கு எந்த ஊரு?” நான் கேட்டது தமிழில். “தூத்துக்குடி பக்கம். நீங்க?” என்றார் , வேற லெவல் !
ஒரு சிறுகதை இருக்கிறது. பணத்தை எப்போதுமே அவசரத்தை உருவாக்க பயன்படுத்த கூடாது. அப்படி பயன்படுத்தினால் விளைவு நெகட்டிவ்வாக முடிய வாய்ப்பு இருக்கிறது. ஒரு முறை வேட்டைக்குப் போன அரசன் தன்னுடைய குழுவினரை விட்டு ஒரு காட்டிற்குள் தனியாக வந்து சிக்கிக் கொண்டான். நிறைய நேரம் தேடி காட்டுவாசிகளின் இருப்பிடத்தை அடைந்து அங்கே இருப்பவர்களிடம் பேசவே இப்போது அரசனைப் பல்லக்கில் வைத்துக் கொண்டு அவனது நாட்டிற்கு கொண்டு போய் சேர்க்க அங்கே இருந்த காட்டுவாசிகள் நான்கு பேர் ஒப்புக் கொண்டார்கள். அவர்களிடம் பேசிய போது நாட்டிற்குப் போய் சேர ஆறு நாட்களாகும் என்று அறிந்து கொண்டான். இருந்தாலும் அரசனுக்கோ வெகுவிரைவாக நாட்டிற்குத் திரும்ப வேண்டும் என்ற விருப்பம். எனவே. அரசன் அவர்களிடம். "என்னை மூன்று நாட்களில் கொண்டு போய் சேர்த்தால் மூன்றாயிரம் தருகிறேன். இரண்டே நாட்களில் கொண்டு போய் சேர்த்தால் 5000 பொற்காசுகள் தருகிறேன். " என்றான். பல்லக்கு சுமந்தக் காட்டுவாசிகள் பொன்னுக்கு ஆசைப்பட்டு வேகத்தை கூட்டிக் கொண்டே போனார்கள். ஆனால். நடந்ததோ வேறு. ஆறு நாட்கள் கழிந்தும் காட்டுக்குள் உள்ளேயே சுற்றிக் கொண்டு இருந்தார்கள். ஒரு கட்டத்தில் சோர்ந்து போய் பல்லக்கை கீழே இறக்கி வைத்து விட்டார்கள். அரசனுக்கு கோபம். ஆனால். அவர்கள் மன்னிக்க வேண்டும் மன்னா, "பொறுமையும், நிதானமும்" இல்லாமல் வேகத்திலேயே கவனம் வைத்தக் காரணத்தால் வழியைத் தவற விட்டு விட்டோம் என்று வேதனையுடன் கூறினார்கள். இங்கே அவசரப்பட்டதால் பொருளாதார இழப்பும் இருக்கிறது. மேலும் யோசித்து நிதானமாக வேலை பார்ப்பவர்களை கூட எதுவும் யோசிக்காமல் கண்மூடித்தனமாக முடிவெடுக்க வைத்துவிடுகிறது என்பதை நீங்கள் கவனிக்க வேண்டும். வேலை பார்ப்பவர்களை இப்படித்தான் நடத்த வேண்டும் எந்த மமதை இருப்பது தவறானது. உங்களிடம் பணம் இருந்தால் என்ன வேண்டுமென்றாலும் செய்யலாம் என்று நினைப்பது ஒரு பக்கம் இருந்தாலும் எந்த பொருளையும் சேவையையும் தகவலையும் வாங்கிவிடலாம் என்று நினைப்பது வேல்யூயேஷன் எரர் என்று சொல்லப்படுகிறது. இந்த தவறை நீங்கள் செய்யாதீர்கள். நீங்கள் நிதானமாக யோசித்து முடிவெடுக்க கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
இந்த கதையும் படித்தபோது பிடித்து இருந்தது ! ஒரு காலத்தில் ஆன்மிகத்தில் நாட்டம் கொண்ட பேரரசன் ஒருவன் இருந்தான். இருந்தாலும் அவனுக்கு தன் மனதை தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளவும், இறை வழியில் வாழ்வை செலுத்தவும் விருப்பம்.”அதற்கு என்ன செய்வது?” என்று வழி தேடியவன், குரு ஒருவரை சந்தித்தான். தன்னுடைய விருப்பத்தை அவரிடம் வெளிப்படுத்தியவன், ”குருவே! நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?” என்றான் மன்னனின் விருப்பத்தைக் கேட்ட அந்த குரு, ”நீ ஒரு தோட்டம் போடு” என்றார். “தோட்டம் போட்ட பிறகு என்ன செய்வது?” என்று கேள்வி கேட்டான் மன்னன். “நீர் பாய்ச்சு. பிறகு மரம் வளர்த்து அதன் பிறகு அந்த மரங்களை பராமரித்து வா.” என்றார் குரு. எப்போதும் குரு ஒரு விஷயம் சொல்கிறார் என்றால், அதில் ஆயிரம் பொருள் புதைந்திருக்கும் என்பதை உணர்ந்த மன்னன், தன்னுடைய அரண்மனை திரும்பினான். அரண்மனைக்கு அருகிலேயே பெரிய இடத்தில் தோட்டம் உருவாக்கத் தொடங்கினான். ஆயிரக்கணக்கானவர்களின் துணையுடன் இதற்கான பணியில் ஈடுபட்டான். ஒரு சில ஆண்டுகள் பெரும்பாடுபட்டு, அற்புதமான ஒரு தோட்டத்தை உருவாக்கினான். அந்தத் தோட்டம் ஏராளமான மரங்களுடன் பச்சைப்பசேல் என்று காட்சியளித்தது. பல மரங்கள் பல்வேறு வண்ண பூக்களுடன் பூத்துக் குலுங்கின. பார்க்கும் போதே அந்த இடம் மனதிற்கு இதம் அளிப்பதாக இருந்தது. அத்துடன் மிக ரம்மியமாகவும் அந்த இடம் காட்சியளித்தது. மன்னன், ஒரு நாள் குருவை சந்திக்கச் சென்றான். தான் ஒரு தோட்டத்தை உருவாக்கி விட்டதாகவும், அந்தத் தோட்டத்தை வந்து பார்வையிடும்படியும் குருவை அழைத்தான். அவரும் மறுநாள் வருவதாக கூறினார். குருவை வரவேற்க தடபுடலான ஏற்பாடுகளைச் செய்தான் மன்னன். தன் பணியாளர்களை வருத்தி எடுத்து, அங்கிருந்த காய்ந்த சருகுகள் அனைத்தையும் அப்புறப்படுத்தினான். காய்ந்த சுள்ளிகள், சருகுகள் எதுவும் இல்லாமல், அந்த இடம் மிகவும் தூய்மையாக பளிச்சென்று காட்சி தந்தது. சிறிது நேரத்தில் குரு வந்தார். மன்னன் மகிழ்ச்சியுடன் அவரை வரவேற்றான். தான் உருவாக்கிய தோட்டத்தை சுற்றிக் காண்பித்தான். தூய்மையாக வைத்திருப்பதைப் பார்த்து, குரு தன்னை பாராட்டுவார் என்று மன்னன் மிகவும் ஆவலோடு காத்திருந்தான். ஆனால் அவரது முகத்தில் கோபமும், வருத்தமும் மட்டுமே தென்பட்டது. இதைக் கண்ட மன்னன், ”குருவே! தோட்டம் எப்படி இருக்கிறது? நாங்கள் எதாவது தவறு செய்து விட்டோமா?” என்று கேட்டான். “எல்லாம் சரிதான். தூய்மையான தங்கக் காற்றைக் காணவில்லையே? எங்கே அந்த புனிதமான பொன்னிறக் காற்று எங்கே?” என்றார் துறவி. மன்னனுக்கு எதுவும் புரியவில்லை. குரு எதையோ தேடுவதுபோல் அங்கும் இங்குமாக ஓடினார். இறுதியாக ஓரிடத்தில் சேகரித்து வைக்கப்பட்டிருந்த காய்ந்த சருகுகளையும், பழுத்த இலைகளையும் அள்ளி வந்து தோட்டத்திற்குள் கொட்டினார். அந்த நேரம் பார்த்து வீசிய காற்றில், வீசிய காற்றில் இலைகளும் சறுகுகளும் ஆட ஒரு சலசலப்பு. இப்பொழுதுதான் இந்த தோட்டம் உயிரோட்டமாக உள்ளது. இலைகளின் நடனமும் ஒலியும் இல்லாமல் இதுவரை இந்த தோட்டம் உயிரோட்டம் இல்லமால் ஒரு ஓவியம் போல இருந்தது. மஞ்சள் நிறத்தில் இருந்த பழுத்த இலைகள் தோட்டமெங்கும் சுழன்று பறந்தோடின. அதைக் கண்ட குரு, ”பிரமாதம். இது தானப்பா நான் கேட்ட பொன்னிறக் காற்று. இப்போது பார். உன்னுடைய தோட்டம் உயிரோட்டமாக மாறிவிட்டது” என்றார் குதூகலமாக. இதனை கேட்ட மன்னன், ”குருவே! மரங்களில் உள்ள இலைகள் எல்லாம் உதிர்ந்துவிட்டால் என்ன நிகழும்” என்றான். அதற்கு அந்த துறவி “அங்கே பொன்னிற காற்று தவழும்” என்றார். பின்னர் மன்னனிடம் கூறினார், ”ஒரு நாள் என்பது பகல் மட்டுமல்ல. இரவும்தான். மரணம் என்பது வாழ்க்கையின் நிறைவே. வாழ்க்கையின் கடைசி பருவம். அந்த பருவத்தையும் நேசிக்க வேண்டும். மரணத்தை எண்ணி பயம் கொள்ள கூடாது. தோட்டத்தில் இருக்கும் இந்த சருகுகளும், பழுத்த இலைகளும். எண்ணங்கள் சுழன்று ஓடுவதுதான் புனிதமான பொன்னிறக் காற்று. தெளிவு என்பது அந்த எண்ணங்களை அப்புறப்படுத்தி. வெற்றி கொள்வது அல்ல. மாறாக அதனைக் கடந்து சென்றுவிடுவதே” என்றார்.
இந்த கதை நான் படித்தபோது பிடித்து இருந்தது !அது ஒரு அடர்ந்த காடு. கிழட்டு சிங்கம் ஒன்று, அந்த காட்டிலுள்ள விலங்குகளை ஆளுமை செய்து வந்தது. காட்டின் நடுவிலுள்ள பாறை முகப்பில் படுத்துக் கிடக்கும் சிங்கத்தை அனைத்து விலங்குகளும் வணங்கி, தாங்கள் வேட்டையாடிய இறைச்சியை போட்டுச் செல்லும். இதையே நாள்தோறும் பார்த்துக் கொண்டிருந்த குள்ளநரிக்கு பயங்கர ஆத்திரம் வந்தது. சிங்கத்திற்கு மட்டும் ஏன் இந்த மரியாதையை கொடுக்க வேண்டும். அப்படி என்ன சாதனையை அது செய்துவிட்டது என, தனக்குதானே யோசித்துக் கொண்ட குள்ளநரி, சிங்கத்தின் ஆசனத்தை கைப்பற்ற சதி செய்தது. அருமையான சிங்க ராஜாவே. நீங்கள் அமர்வதற்கு இலை, பூக்களுடன் நிறைந்த ஆசனத்தை அதோ அங்கே தயார் செய்து வைத்துள்ளேன். இனிமேல் நீங்கள் அங்கிருந்தபடியே இந்த காட்டை ஆட்சி செய்யலாம், வாருங்கள் என்று, பணிவுடன் அழைத்தது. சிங்கம் அமைதியாக கிடந்தது. அந்த ஆசனம் மலை உச்சியில் உயரமான இடத்தில் இருப்பதால், யார் எதை, எதை வேட்டையாடுகிறார்கள் என்பதை அங்கிருந்தபடி நீங்கள் பார்த்து, அவர்களிடம் கறாராக உங்களுக்கான உணவை கேட்டுப் பெறலாம், வாருங்கள் என்று கூறி சிங்கத்தின் ஆசையை நரி தூண்டியது.அந்த ஆசைக்கு மயங்கிய கிழட்டு சிங்கம், நரி கூறிய ஆசனத்தில் அமர அதன் பின்னே மலை உச்சியை நோக்கி தள்ளாடியபடி நடந்து சென்றது. மலை முகட்டின் அருகே வந்தபோது, திடீரென கிழட்டு சிங்கத்தை நரி கீழே தள்ளிவிட்டது. பல நூறு அடி பள்ளத்தில், பாறைகளில் தலை மோதி கிழட்டு சிங்கம் பரிதாபமாக பலியானது. தனது திட்டம் வெற்றிப் பெற்றதாக குஷியடைந்த குள்ளநரி, இனிமேல் இந்த காட்டிற்கு தானே ராஜா என பேராசை பொங்க, கிழட்டு சிங்கம் வழக்கமாக படுத்துக்கிடக்கும் பாறையில் வந்து அமர்ந்தது. அந்த வழியாக செல்லும் விலங்குகள் தன்னை வணங்கிச் செல்லும் என நரி எதிர்பார்த்தது. ஆனால், எந்த விலங்குகளுமே நரியை பொருட்படுத்தவே இல்லை. ஏமாற்றமடைந்த குள்ளநரி அனைத்து விலங்குகளையும் தடுத்து நிறுத்தி, இங்கே படுத்திருந்த கிழட்டு சிங்கத்திற்கு நீங்களெல்லாம் மரியாதை கொடுத்ததைப்போல என்னையும் வணங்கிச் செல்லவ வேண்டும் என்று கூறியது. இதை கேட்ட மற்ற விலங்குகள், குள்ளநரியை கடித்தும், உதைத்தும் விரட்டியடித்தன. உயிர் தப்பினால் போதும் என குள்ளநரியும் தலைதெறிக்க ஓடி தப்பியது. பவர் என்பது இருக்கற இருக்கை இல்ல, அதுல வந்து இருப்பான் பாரு ஒருத்தன். அவனைப் பொருத்ததே என்பதை நரி உணர்ந்தது. ஒருவருடைய வலிமை பண்ணப்பட்டது என்றால் பேரசைப்படுவது ஒரு சில விஷயங்களில் போறமைப்படுவது தவறானது ! நம்முடைய வாழ்க்கையை நாம் பார்த்துக்கொண்டால் போதும் !
அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம் அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம்
அவன் வருகின்ற நேரம் நான் தழுவிட வேண்டும் இது விரகத்தின் வேகம் விலகிடு என் தோழி அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம்
தூது செல்லடி தோழி வான்மதி மாது நிம்மதி மறைந்ததடி குறைந்ததடி சேதி சொல்லடி தேனின் நாயகி தேகம் பாதியாய் கரைந்ததடி கலங்குதடி அணை போட்ட போதும் நிலை மாறிடாது அலை போல மோதும் மனம் தாங்கிடாது நீ இல்லாத போதிலே வாழ்வதேது காதலே நினைக்காத நேரம் ஏது வாடும் போது கூறு தூது
அவன் வருகின்ற நேரம் நான் தழுவிட வேண்டும் இது விரகத்தின் வேகம் விலகிடு என் தோழி அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம்
கூடல் என்பது கூடி வந்தது தேடி வந்தது
திரை மறைவில் தெரிகிறது தேகம் என்பது கோவில் போன்றது
யாகம் செய்ய வா
பலன் உடனே கிடைக்கின்றது சுகம் மாலை சூடும் தினம் ராகம் பாடும்
சுவை நாளும் கூடும் துயர் யாவும் ஓடும் காதல் என்ற தேகமே ஆளுகின்ற யோகமே கலைக் கோயில் தீபம் ஏற்று பாடிப் போற்று ஆசை ஊற்று கரம் தொடும் போது சுக வரம் தரும் மாது இரு கரம் தொடும் போது சுக வரம் தரும் பூமாது
அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம் அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம்
அவன் வருகின்ற நேரம் நான் தழுவிட வேண்டும் இது விரகத்தின் வேகம் விலகிடு என் தோழி அதோ அந்த நதியோரம் இளம் காதலர் மாடம் இதோ இந்த வனமெல்லாம் எங்கள் காவியக் கூடம்
முத்தமிழே முத்தமிழே முத்த சந்தம் ஒன்று கேட்பதென்ன முத்தத் தமிழ் வித்தகியே என்னில் வந்து உன்னை பார்ப்பதென்ன
இதழும் இதழும் எழுதும் பாடல் என்ன
உயிரும் உயிரும் உருகும் தேடல் என்ன மனம் வேகுது மோகத்திலே நோகுது தாபத்திலே முத்தமிழே முத்தமிழே முத்தச் சந்தம் ஒன்று கேட்பதென்ன முத்தத் தமிழ் வித்தகியே என்னில் வந்து உன்னைப் பார்ப்பதென்ன
காதல் வழி சாலையிலே வேகத்தடை ஏதுமில்லை
நாணக் குடை நீ பிடித்தும் வேர் வரைக்கும் சாரல் மழை தாகம் வந்து பாய் விரிக்க தாவணி பூ சிலிர்க்கிறதே மோகம் வந்து உயிர் குடிக்க கை வளையல் சிரிக்கிறதே உந்தன் பேரை சொல்லித்தான் காமன் என்னை சந்தித்தான் முத்தம் சிந்தச் சிந்த ஆனந்தம் தான்
முத்தமிழே முத்தமிழே முத்தச் சந்தம் ஒன்று கேட்பதென்ன முத்தத் தமிழ் வித்தகரே என்னில் வந்து உன்னைப் பார்ப்பதென்ன
இதழும் இதழும் எழுதும் பாடல் என்ன
உயிரும் உயிரும் உருகும் தேடல் என்ன
மனம் வேகுது மோகத்திலே நோகுது தாபத்திலே
கனவு வந்து காத்திருக்கு தூங்கி கொள்ள மடி இருக்கா ஆசை இங்கு பசித்திருக்கு இளமைக்கென்ன விருந்திருக்கா பூவைக் கிள்ளும் பாவனையில் சூடிகொள்ளத் தூண்டுகிறாய் மச்சம் தொடும் தோரணையில் முத்தம் பெறத் தீண்டுகிறாய் மின்னல் சிந்திச் சிரித்தாய்
கண்ணில் என்னைக் குடித்தாய் தாகம் தந்து என்னை மூழ்கடித்தாய்
பாதி வெட்டுன மாம்பழத்துல கால் வழுக்கிட என் கழுத்துல சுளுக்கோ சுளுக்கு சுளுக்கோ சுளுக்கு கை வலிக்குது கால் வலிக்குது மேல் வலிக்குது என் வயித்துல அமுக்கோ அமுக்கு அமுக்கோ அமுக்கு கை அமுக்க கால் அமுக்க மூடு வந்தா மேல் அமுக்க நீங்க வச்ச ஆளு இல்ல பொம்பளைங்க தான் ஊர வச்ச சந்தனத்த கொழகொழனு நெஞ்சில் வச்சி தேவையில்லா சூட்ட எல்லாம் ஆத்தி கொள்ளையா
பேச்சு வாக்குல கண்ணடிக்கிற காத்து வாக்குல கை புடிக்கிற டுபுக்கோ டுபுக்கு டுபுக்கோ டுபுக்கு நீ நடத்துற நாடகத்துல நான் நடிக்கிற பாத்தரத்துல சிலுக்கோ சிலுக்கு சிலுக்கோ சிலுக்கு பேனுக்கு நான் காத்தடிப்பேன் சன்னுக்கு நான் டார்ச் அடிப்பேன் ஜின்னுக்குள்ள கோக்க வச்சி கூத்தடிப்பேண்டி புலிக்கு நான் பொட்டு வைப்பேன் மல்லிக்கி நான் பூவு வைப்பேன் கண்ண சந்தா வானத்தையே பூட்டி வைப்பேன்டி
உலக சினிமாவை பொறுத்தவரைக்கும் ஜப்பானிய சினிமாக்களுக்கு குறிப்பாக அனிமேஷன் படங்களுக்கு எப்பொழுதுமே பேரதரவு இருக்கிறது. இந்த வகையில் பார்க்க வேண்டிய ஒரு ஸைக்கலாஜிக்கல் ரொமான்டிக் பிலிம் இந்த படம். நமது கதாநாயகி தன்னுடைய வாழ்க்கையில் பெற்றோர் பிரிந்து செல்ல காரணம் தான் அதிகமாக பேசுவதால்தான் என்று முடிவை எடுத்து பள்ளிக்கூட நாட்களில் யாரிடமும் நேரடியாக வார்த்தை கொடுத்து பேசாமல் வாழ்ந்துகொண்டு இருக்கும்போது பள்ளி நண்பர்களோடு இணைந்து ஒரு கலாச்சார இசை நாடகத்தை பாடல் எழுதி நடிக்கும் பொறுப்பு நம்முடைய கதாநாயகிக்கு வருகிறது. பொதுவாக பேசவே மாட்டேன் என்று வாழ்ந்துகொண்டு இருக்கும் நம்முடைய கதாநாயகி எப்படியாவது இந்த போட்டியில் தான் நேசிக்கும் நண்பர்களுக்காக வெற்றி அடைய கண்டிப்பாக பாட்டு பாட வேண்டும் என்பதாலும் தயக்கத்தை எதிர்கொண்டு வெற்றியடைய வேண்டும் என்பதாலும் கிளைமாக்ஸ் வரைக்கும் செய்யக்கூடிய முயற்சிதான் இந்த படத்தின் கதைக்களமாக இருக்கிறது. ஒரு பள்ளிக்கூட வாழ்க்கை கதையாக பொதுவான ஜப்பானிய அனிமேஷன் படங்களின் டேம்ப்லேட்டை விட்டுக்கொடுக்காமல் வந்த கதை என்றாலும் காட்சி அமைப்பு மற்றும் திரைக்கதை சிறப்பாக உள்ளதால் எல்லோரும் கண்டிப்பாக ஒரு முறை பார்க்கலாம். நல்ல சாய்ஸ் இந்த திரைப்படம். வாழ்வியல் கதைகளை ரசனை கொண்டு தேடும் ரசிகர்களுக்கு இந்த படம் போதுமான காட்சியமைப்புகளை கொண்டுள்ளது.
ஒரு சின்ன தாமரை என் கண்ணில் பூத்ததே அதன் மின்னல் வார்த்தைகள் என் உள்ளம் தேடி தைக்கின்றதே
இதை உண்மை என்பதா இல்லை பொய் தான் என்பதா
என் தேகம் முழுவதும் ஒரு விண்மீன் கூட்டம் மொய்க்கின்றதே
என் ரோம கால்களோ ஒரு பயணம் போகுதே
உன் ஈர புன்னகை சுடுதே
என் காட்டுப் பாதையில் நீ ஒற்றை பூவடா
உன் வாசம் தாக்கியே மலர்ந்தேன் ஏன் உயிரே ?
உன் பெயர் கேட்டாலே அடி பாறையில் பூ பூக்கும் உன் காலடி தீண்டிய வார்த்தைகள் எல்லாம் கவிதைகளாய் மாறும் உன் தெரு பார்த்தாலே என் கண்கள் அலை மோதும் உன் வாசல் தேடி போக சொல்லி கெஞ்சுது என் பாதம்
என் வாழ்க்கை வரலாற்றில் எல்லாமே உன் பக்கங்கள் உன்னாலே என் வீட்டின் சுவர் எல்லாம் ஜன்னல்கள்
உன் குரல் கேட்டாலே அந்த குயில்களுக்கும் கூசும் நீ மூச்சினில் சுவாசித்த காற்றுகள் மட்டும் மோட்சத்திலே சேரும் அனுமதி கேட்காமல் உன் கண்கள் என்னை மேயும் நான் இத்தனை நாளாய் எழுப்பிய கோபுரம் நொடியில் குடை சாயும் உன் கைகள் கோர்க்காமல் பயணங்கள் கிடையாது உன்னோடு வந்தாலே சாலைகள் முடியாது
நம்முடைய வாழ்க்கையில் நாம் யாரை எதிர்த்து போராடுகிறோமோ அவர்களை சுலபமாக ஜெயிக்க ஒரு யோசனை இருக்கிறது. அவர்கள் அந்த போராட்டத்தில் அதிகமான செயல்களை செய்யாமல் தடுத்து அவர்களுக்கு உள்ளே ஒரு தாழ்வான மனப்பான்மையை உருவாக்கினால் மட்டும் போதுமானது. மீதி வேலைகளை நாம் உருவாக்கிய அந்த தாழ்வான மனப்பான்மையே பார்த்துக்கொள்ளும். இதுதான் இப்போதைக்கு எதிர் தரப்பில் இருந்து நடக்கிறது. உண்மையில் நான் அவ்வளவாக புத்திசாலி அல்ல என்று பொருள் எடுத்துக்கொள்ள முடியாது. நிஜமான புத்திசாலிகளை கூட கவனமாக திட்டமிட்டால் நடக்கும் சம்பவங்களை கட்டுப்படுத்தி அவர்களை முட்டாள்கள் என்று அவர்களுடைய மனசாட்சியின் அடிப்படையில் நம்பும் ஆட்களாக மாற்றிவிடலாம். நடந்துகொண்டு இருப்பது நேருக்கு நேரான போர். இதனை நான் ஜெயித்தே ஆகவேண்டும். இந்த விஷயத்தில் எனக்கு இன்னுமே சிக்கலாக இருப்பது என்னவென்றால் இன்றைய நண்பன் நாளையை எதிரி என்ற மனப்பான்மைதான். இதுதான் வாழ்க்கை என்றும் கடந்த இருபதாயிரம் ஆண்டுகளாக வாழ்க்கையில் இதுதான் நடக்கிறது என்றும் பெரும்பாலான நேரங்களில் மக்கள் உணருவதே இல்லை. இந்த உண்மையை ஒரு மனிதன் எப்போதுமே மறக்க கூடாது என்று புரிந்துகொண்டேன். பிரதிபலன் இல்லாமல் யாருமே யாருக்குமே நல்லது பண்ண மாட்டார்கள். அப்படி நல்லது பண்ணுபவர்கள் சந்தோஷமான வாழ்க்கையில் இருக்க மாட்டார்கள் என்பதையும் புரிந்துகொண்டேன். சக்தியாளரை நம்புவது வேகவைத்த விதைகளில் இருந்து மரம் முளைக்கும் என்று நம்புவது போன்றதாகும். சக்தியாளரை நம்புவது அதிகப்படியான மனித முட்டாள்தனம். இந்த முட்டாள்தனத்தில் இருந்துதான் விடியல் நமக்கு தேவைப்படுகிறது.
காடுகளிலும் காடுகளில் வாழும் மக்களுடைய வாழ்வாதாரத்தையும் பாதுக்காக்க வேண்டிய பொறுப்பு எப்போதுமே நம்மால் தவிர்க்கப்பட்டே வருவதை மறுக்க முடியாது. ஒரு கட்டத்தில் என்னதான் முயற்சிகளை பண்ணி இருந்தாலும் பணக்காரர்களின் பணத்தாசைக்கும் அரசாங்க செயல்பாடுகளுக்கும் மலைவாழ் கிராமங்களுடையை விதியானது மாற்றப்படுகிறது. இந்த வகையில் ஜிகர்தன்டா டபுல் எக்ஸ் படத்துக்கு ஒரு இன்ஸ்பிரேஷன் என்றே இந்த படம் அமைந்து இருக்கலாம். கதை என்னவோ சிம்பிள் கிராமத்து ரேவென்ஜ் கதைதான். ஒரு காலத்தில் ராஜாவிடம் இருந்து தானமாக வாங்கி அந்த காடுகளை ஆளும் காவல் தெய்வம் கொடுத்த நிலத்தை பின்னாட்களில் ஆக்கிரமிப்பு செய்ய நினைக்கிறார் அந்த அரசரின் வம்சம் வந்த பணக்கார முதலாளி. இன்னொரு பக்கம் அரசாங்க அடிப்படையில் காடுகளை பாதுகாக்க நினைக்கும் ஒரு கோபம் நிறைந்த அதிகாரியாக ஒரு கதாப்பத்திரம். இவர்களுக்கு நடுவே பகடை காயாக மாட்டிக்கொள்ளும் ஒரு துணிவான இளைஞரும் அவருடைய குழுவின் முயற்சிகளும் அவருக்கு சப்போர்ட் பண்ணும் காவல் தெய்வமும் என்று கமேர்ஷியல் படமாக வெளிவந்த இந்த கான்டாரா ஒரு நல்ல மெசேஜ் சொல்லிவிட்டு கிளைமாக்ஸ்ஸில் சிறப்பாக முடிவுக்கு வருகிறது. காமிரா வோர்க் மற்றும் திரைக்கதைதான் அடுத்து என்ன நடக்கும் என்ற ஸஸ்பென்ஸ்ஸை ஆடியன்ஸ்க்கு கொடுத்து சிறப்பான பிரேசண்டேஷன் என்று இந்த படத்தை வழங்கி இருக்கிறது. குறைவான பட்ஜெட்தான் என்றாலும் நடிகர்கள் ரீஷப் ஷேட்டி , கிஷோர் . அனுராக் , சப்தமி என்று எல்லோரும் பெஸ்ட் ஆஃப் பெஸ்ட் நடிப்பு கொடுத்து இந்த படத்தை கண்டிப்பாக நல்ல ப்ரொடக்ஷன்னாக மாற்றி இருக்கிறார்கள். இதுதான் இந்த படத்துக்கு பெரிய பிளஸ் பாயிண்ட் என்றால் இன்னொரு பிளஸ் பாயிண்ட் இந்த படம் நடக்கும் காலகட்டத்துக்கு ஏற்ற ரிசர்ச் இந்த படத்தின் திரைக்கதையை மெருக்கேற்றம் செய்து இருப்பதுதான். மொத்ததில் இந்த படம் தரமான படம் கண்டிப்பாக ஒரு முறை பார்க்கலாம்.
ஒரு மனிதன் ஜெயிக்க கண்டிப்பாக பிளான் போட வேண்டும். உங்களிடம் சரியான பிளான் மட்டும் இருந்தால் உங்கள் சூழ்நிலை எப்படி உங்களை மட்டமாக மாற்றினாலும் நீங்கள் ராஜாவாக உங்களை மேலே கொண்டுவந்துவிடலாம். இந்த கருத்தை உணர்த்த ஒரு சிறுகதை இருக்கிறது.
ஒரு காலத்தில் சிறிய கிராமத்தில் மிகப் பெரும் பணக்காரனாக இருந்த ஒருவன் அடுத்த சில நாட்களில் அனைத்துச் சொத்துக்களையும் இழந்து, மரம் வெட்டிப் பிழைப்பான் என்று அவனது விதி அவனுடைய கனவில் வந்து ஆரூடம் சொல்லியதாம். இந்த வாக்கை போலவே வாழ்க்கையில் அடுத்தடுத்த தடங்கல்களும் நஷ்டங்களும் வந்து சொத்துக்களை இழக்கும்போது முதலில் தளர்ந்து போனாலும் மூளையை விட்டுக்கொடுக்காமல் சாதுர்யமாக யோசித்து அவன் ஒரு முடிவெடுத்தான். அதன்படி, அவன் வழக்கம் போல் தனவந்தனாகவே தொடர்ந்தது மட்டுமல்லாமல், முன்பைவிடவும் அதிக செல்வந்தனானான். அப்படி என்ன அவன் செய்தான்? மரம் வெட்டிப் பிழைக்க வேண்டும் என்பது தானே அவன் விதி? அதனால், காட்டுக்குச் செல்வான். அங்கே கண்ட கண்ட மரங்களையும் வெட்டாமல், சந்தன மரம் இருந்தால் மட்டுமே வெட்டுவான். இல்லையென்றால், அன்றைய தினம் பொழுது சாய்வதற்குள் அவன் கண்களில் எப்படியாவது ஒரு சந்தன மரம் தட்டுப்பட்டுவிடும். ஆமாம், மரம் வெட்டிப் “பிழைக்க” வேண்டும் என்பது அவன் விதியாயிற்றே! அதுவும் ரொம்பவும் சிரமப்பட்டெல்லாம் உடல் வருத்தி வெட்டமாட்டான். இரண்டு அல்லது மூன்று வெட்டுகள் போட்டதுமே, மரம் சாய்ந்துவிடும். எடுத்துப் போய் ஊரில் நல்ல விலைக்கு விற்க அவனுக்கு ஆள் பலம் அம்பு எல்லாம் உண்டு! அப்புறம், அவன் வளத்துக்குக் கேட்க வேண்டுமா என்ன? விதி சொன்ன வார்த்தையை விதிக்கே எதிராக பயன்படுத்துவதுதான் விதியை வெல்ல சரியான வழியாக கருதப்படுகிறது. விதி யாருக்குமே நன்மை செய்வதில்லை. அப்படியே செய்தாலும் இப்போது எல்லாம் தவறான ஆட்களுக்குதான் நல்லது செய்கிறது என்பதால் நாம்தான் புத்திசாலித்தனமான முடிவுகளை எடுக்க வேண்டும். இதுதான் வாழ்க்கை. இப்படித்தான் நாம் முடிவுகளை எடுக்க வேண்டும்.
யாரே நீ ? எங்கிருந்து வந்தாய் ? என் நெஞ்சில் சிறகு தந்தாய் யாரோ நீ ? பூந்துயிலில் வந்தாய் என் கண்ணில் கனவு தந்தாய் ஒரு சில நொடி குழந்தையைப்போலே மறு சில நொடி கடவுளைப்போலே பல நொடிகளில் அதனினும் மேலாய் நீயானாய்
உயிரினை தரும் உதிரத்தை போலே உயரத்தை தொடும் சிகரத்தை போலே அனு தினம் தினம் அதனினும் பெரிதாய் நீ ஆனாய்
வேறேதோ தூவுலகம் ஒன்றில் இவனாலே பூக்கிறேனா ஊனுல்லா மின்னுணர்வு ஒன்று இவனாலே பாயிறேனா இவனிடம் பணம் ஒரு துளி இல்லை மனிதரின் குணம் சிறு துளி இல்லை இவனிடம் மனம் முழுவதும் முழுவதும் தந்தேனே ! திரை விலகிய மேடையை போலே பனி விலகிய கோடையைப்போலே மழை நனைந்திடும் ஆடையைப்போலே ஆனேனே !
மரம் செடிகொடிகளை அணைத்தாயே ! மலர்களின் இதழ்களை துடைத்தாயே
உன் கையில் நான் சேர்ந்தால் என் செய்வாய் ? வனங்களின் மகனென பிறந்தாயே புலிகளின் மடியினில் வளர்ந்தாயே மான் என்னை நான் தந்தாய் என் செய்வாய் ?
மாறதே ! உன்னை உன் போல ஏற்றேனே ! ஆனாலும் உண்மை என்ன என்று கேட்டேனே ! உரைந்திடு
யாரே நீ ? எங்கிருந்து வந்தாய் ? என் நெஞ்சில் சிறகு தந்தாய் யாரோ நீ ? பூந்துயிலில் வந்தாய் என் கண்ணில் கனவு தந்தாய் ஒரு சில நொடி குழந்தையைப்போலே மறு சில நொடி கடவுளைப்போலே பல நொடிகளில் அதனினும் மேலாய் நீயானாய்
ஆத்தி வாடையில பட்ட மரம் கோடையில கொழுந்து விடாதா அடி போடி முள்ளுக்குள்ள போட்ட விதை முட்டி முட்டி முளைச்சு விடாதா மயங்கி மருகறேயே மறந்து நானும் போவேனா ? மலைய நாராக்கி மாலை கட்ட மாட்டேனா ? ஆத்தி வாடையில பட்ட மரம் கோடையில கொழுந்து விடாதா அடி போடி முள்ளுக்குள்ள போட்ட விதை முட்டி முட்டி முளைச்சு விடாதா
என்னதான் உறவிருந்தாலும் உன்னைத்தான் நினைக்கிறேன் இருந்தும் உசுரு இல்லாம என்னமோ இருக்கிறேன் தங்கமே உன்ன எண்ணித்தானே தவியா தவிக்கிறேன் தரையில் துடிக்கிற மீனை தண்ணிக்குள் இழுக்கிறேன் பொட்டு வச்ச குமரிபெண்ணே கேளடி ! நீ எட்டு வச்சா இமயமலை ஏழடி !
அழற பொன்னே கொஞ்சம் சிரிச்சிப்புடு
அந்த சிரிப்புக்குள்ள துன்பம் எரிச்சுப்புடு
ஆத்தி வாடையில பட்ட மரம் கோடையில கொழுந்து விடாதா அடி போடி முள்ளுக்குள்ள போட்ட விதை முட்டி முட்டி முளைச்சு விடாதா
அழுது போலம்புறது அர்த்தம் இல்லை அம்மாளு !
நம்பியே நடந்து வந்தா நாளைக்கு நீ நம்மாளு !
கனவு அறுத்து விட்டாலே மீண்டும் தொடருமா ? காதல் தொலைந்து விட்டாலே கையில் சேருமா ? நெருப்பை ஒளிச்சு வச்சாலும் நெசமா அணையுமா ? நெஞ்சை தொலச்சுபுட்டாலும் நினைப்பு தொலையுமா ? நீ வாழ்வதுனா வாழ்க்கை வரும் பாரம்மா அந்த வானமேல்லாம் பொம்பளைக்கு கீழம்மா அடி பறக்க ஒரு ரெக்கை இருக்கு வானம் ரொம்ப பக்கம் இருக்கு
இந்த கதை நான் சமீபத்தில் படித்த ஒரு கதை. ஒரு நல்ல மனமுள்ள அரசன் ஒருவன் இருந்தான். அவன் அரசவையில் அதிகாரிகள் நிறைய பேர் இருந்தார்கள். அவர்கள் ஒவ்வொருவரும், “நான் தான் அரசனிடம் ஈடுபாடு கொண்டிருக்கிறேன். அரசனுக்காக என் உயிரையும் கொடுப்பதற்குத் தயாராக இருக்கிறேன்” என்று கூறிக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது அரசவைக்கு துறவி ஒருவர் வந்தார். அரசன் அவரிடம், “இந்த அளவுக்கு ஈடுபாடு உடைய அதிகாரிகளைப் பெற்ற அரசன் என்னைப்போல் வேறு யாரும் இருக்க இயலாது” என்றான். துறவி புன்சிரிப்புடன், “நீ சொல்வதை நான் நம்பவில்லை,“ என்றார். அரசன், “நீங்கள் வேண்டுமானால் அதைச் சோதித்துக் கொள்ளலாம்” என்றான்.
இங்கே அதிகாரிகளுக்கு ஒரு சிறிய சோதனை வைத்தார் துறவி. “அரசனின் ஆயுளும் ஆட்சியும் பல்லாண்டுகள் நீடிப்பதற்கு, நான் பெரிய ஒரு வேள்வி செய்யப் போகிறேன். அதற்குத் தேவையான பாலுக்காக ஒரு மிகப்பெரிய பாத்திரம் வைக்கப்படும். அதில் அதிகாரிகள் ஒவ்வொருவரும் இரவில் ஒரு குடம் பால் ஊற்ற வேண்டும், “ என துறவி கூறினார். அரசன் புன்முறுவலுடன், “இதுதானா சோதனை?” என இகழ்ச்சியாகக் கேட்டான். பின் அரசன், அதிகாரிகளை அழைத்து நடக்க இருப்பதைக் கூறினான். அந்த யோசனைக்கு அதிகாரிகள் அனைவரும் தங்களின் மனபூர்வமான சம்மதத்தைத் தெரிவித்தனர். நள்ளிரவில் எல்லோரும் அந்த மிகப்பெரிய பாத்திரம் அருகில் சென்று, தங்கள் குடங்களில் இருந்ததை அதற்குள் ஊற்றினார்கள். மறுநாள் காலையில் பார்த்தபோது மிகப்பெரிய பாத்திரம் நிறையத் தண்ணீர் தான் இருந்தது! திடுக்கிட்ட அரசன் அதிகாரிகளை அழைத்து விசாரித்தான். அப்போது, எல்லோரும் பாலைத் தான் ஊற்றப் போகிறார்கள். நான் ஒருவன் மட்டும் அதில் தண்ணீர் ஊற்றினால், அது மற்றவர்களுக்கு எப்படித் தெரியப்போகிறது?” என்று ஒவ்வொருவரும் நினைத்து, எல்லோரும் தண்ணீரையே ஊற்றினார்கள் என தெரிய வந்தது. இங்கே நேரடியாக உதவி பண்ணாமல் உதவி பண்ணுவதை போல நடிப்பாவார்களும் இருக்கிறார்கள். இயலமையால் உதவி பண்ண முடியாதவர்களும் இருக்கிறார்கள். இவர்கள் இருவரில் உங்களோடு இருப்பவர்கள் எந்த ராகம் என்று நீங்கள்தான் கண்டுபிடித்துக்கொள்ள வேண்டும். காலம் இந்த விஷயங்களில் கண்டிப்பாக நடிப்பவர்களை வெட்ட வெளிச்சத்துக்கு கொண்டுவந்துவிடும்.
இந்த கதை பாட புத்தகங்களில் கூட வந்துள்ளதாக ஞாபகம் ! ஒரு தன்னம்பிக்கையற்ற நோயாளி மருத்துவமனையில் சிகிச்சைக்காக சேருகிறான். அவன் மனதில் அணுவளவுகூட தாம் குணமடைவோம் என்ற நம்பிக்கையில்லை. இதனால் மனமும் பாதிக்கப்பட்டுவிட உட்கொள்ளும் மருந்தினால் எவ்வித நன்மையும் ஏற்படவில்லை. ஆனால் அவனைப் பேணும் செவிலிப்பெண் மட்டும் நம்பிக்கையுடன் அவனை எப்போதும் ஊக்கப்படுத்திக் கொண்டே இருக்கிறாள். அவனது அறையின் வெளியில் ஒருமரம் தனது இலைகளைத் தினமும் உதிர்த்துக் கொண்டே வருகிறது. அந்தக் காட்சி அவனை மிகவும் பாதித்தது. அதைச் சுட்டிக்காட்டி அதைப்போல தானும் செத்துக் கொண்டிருப்பதாக புலம்ப ஆரம்பிக்கிறான். மரத்தின் ஓர் இலையைத் தவிர அனைத்து இலைகளும் உதிர்ந்து போகின்றன. அந்தக் கடைசி இலை விழும்போது தானும் இறந்து விடுவோம் என அஞ்சுகிறான். சோகத்தின் பிள்ளையாய் மாறிக்கொண்டே வருகிறான். செவிலி எவ்வளவு தைரியம் சொல்லியும் அவன் நம்பவில்லை. நாளைக் காலை கடைசி இலை உதிரும் போது தானும் உதிர்வோம் என்றே நம்பினான். பொழுது விடிந்தது. என்ன ஆச்சரியம்! அந்த ஒற்றை இலை உதிரவில்லை! இதைக்கண்டதும் அவனுக்கு மகிழ்ச்சி பிறந்து விட்டது. நம்பிக்கை விதை முளைவிட்டது. அந்த ஒற்றை இலைபோல் தானும் வாழலாம் என எண்ண ஆரம்பித்துவிட்டான். மருத்துவரோடும், மருந்துகளோடும் நன்கு ஒத்துழைத்தான். விரைவில் குணமடைந்தான். அவன் வீட்டுக்குச் செல்லும் நாள் வந்தது. செவிலி வந்து அவனை மரத்தருகில் அழைத்துச் சென்றாள். அந்த ஒற்றை இலையைப் பறித்து அவனிடம் தந்தாள். அது வெறும் துணியில் வரையப்பட்ட செயற்கை இலை என்பது தெரிகிறது. அதை அந்தச் செவிலி, மரத்தின் கடைசி இலை உதிர்வதற்கு முன் ஓர் ஓவியனைக் கொண்டு வரைந்த இலையை மரத்தில் பொருத்தியிருந்தாள். அது அவனது நம்பிக்கையை வளர்க்கும் கருவியாகி வெற்றி பெற்றது. திடமான உள்ளமும், தன்னம்பிக்கையும் இருந்தால், உடலென்ன, உலகையே வென்று காட்டலாம். இதை உண்மையென்று நம்புங்கள். உடலும், உள்ளமும் ஒன்றோடு ஒன்று தொடர்புள்ளவை. இதுதான் இந்த கதையின் கருத்து. நம்பிக்கை இல்லாமல் காரியத்தில் இறங்க வேண்டாம். மூட நம்பிக்கைகள் நம்மை வளைத்துக்கொள்ள பார்க்கும். உண்மையான நம்பிக்கையை நாம் வளர்த்துக்கொண்டால் அந்த நம்பிக்கை கொஞ்சமாக இருந்தாலும் நம்மை ஜெயிக்க வைக்கும் என்று ஒரு கணிப்பு உள்ளது.
இதுவரைக்கும் இருந்த ஜெனரல் டாக்ஸ் பகுதி இனிமேல் மறுபடியும் வராது என்று கடைசி பதிவில் சொல்லி இருந்தோம் ஆனால் இந்த சமுதாயத்துக்கு ஜெனரல் டாக்ஸ் பகுதி தேவைப்படுகிறது. இனிமேல் வரப்போகும் பதிவுகள் கண்டிப்பாக பயனுள்ளதாக இருக்கபோகிறது என்ற நம்பிக்கை எனக்குள்ளே இருக்கிறது. இதுவரைக்கும் நடந்த விஷயங்கள் அணைத்துக்குமே என்னிடம் ஒரு எக்ஸ்ப்ளைனேஷன் இல்லை ! நடக்கும் விஷயங்கள் தவறாக நடக்கிறது என்று தெரிந்தாலும் துணைபோகவே சக்திகள் கட்டாயப்படுத்துகிறது. இருந்தாலுமே நடக்கும் விஷயங்களின் சாரம்ஸம் இப்போது புரிந்துவிட்டது. இதனை பார்க்கும்போது வேறு எந்த சக்தியும் தடுக்காதது போலத்தான் நமக்கு தோன்றும் உண்மையில் நம்மை தடுக்கும் சக்திகளை மொத்தமாக சாம்பலாக மாற்றும் அளவுக்கு அதிகபட்ச சக்திகள்தான் நமக்கு இப்போது தேவையானது என்று நினைத்தால் அதுதான் தவறானது ! உண்மையில் தேவைப்படுவது மிக சிறந்த அறிவு திறன் ! போதுமான அறிவு இருந்தால் சக்திகள் நமக்காக தானாகவே சேகரித்துக்கொள்ளலாம். நம்மால் அறிவோடு முடிவெடுக்க முடியவில்லை என்றால் நம்மால் கடைசியில் என்னதான் சாதிக்க முடியும் ? அப்படியே சாதித்தாலும் அத்தகைய சாதனைகள் நிலைத்துவிடுமா ? நாம் அடைந்த வெற்றிகளை காப்பாற்றிக்கொள்ள முடியுமா ? இங்கே இந்த துறையில் உடல்நல குறைபாடு அதிகமாக உள்ளது என்று நிறைய பேர் சொல்கிறார்கள். உண்மையில் என்னதான் நடக்கிறது. மாதம் ஒரு லட்சம் சம்பாதித்தாலும் உடல் நலத்தை காப்பாற்ற முடியாதா ? பிஸிக்கல் வொர்க் இல்லாமல் முடி கொட்டுதல் நடக்கிறது. முரட்டு தீனி வொர்க் நேச்சர் கண்டிப்பாக சரியில்லை. நல்ல சாப்பாடு கண்டிப்பாக சாப்பிட முடியாது. வீட்டு பிரச்சனைகளில் வாழ்க்கையே போய்விடுகிறது. பிரிவிலேஜ்மென்ட் , செட்டில்மென்ட் , ரெப்புட்டேஷன் , என்று நிறைய விஷயங்கள் இருக்கிறது. தொடர்ந்து 10 வருடம் வேலை பார்க்க கண்டிப்பாக விருப்பம் இல்லை. இந்த மாதிரி ஒரு ப்ராஜக்ட் பண்ணினால் கண்டிப்பாக வென் யூ கட் தி லேர்னின்க் , யூ ஆர் டெட் ! என்ற ஒரு நிலைதான் இங்கே இருக்கிறது. இருந்தாலுமே எழுத்து துறையில் ஜெயிப்பது ஒரு போரை வெற்றி அடைவதற்கு சமமானது ஆகும் !
ஒரு மனிதன் எப்போதும் அவனுடைய ஆசைகளை கட்டுப்பாட்டில் வைத்து இருக்க வேண்டும். மேலும் தான் ஆசைப்படும் விஷயங்களை ஒவ்வொன்றாக அடைய முயற்சிக்க வேண்டுமே தவிர்த்து ஒரே நாளில் ஒரே நேரத்தில் அடைய முயற்சிப்பது கடினமானது. இது குறித்து சமீபத்தில் ஒரு சிறுகதை கேள்விப்பட்டேன். பள்ளிக்கூடம் முடித்து வீட்டிற்கு செல்லும் வழியில் ஒரு ஜாடி நிறைய வேர்க்கடலைளுடன் தரையில் யாரோ வைத்திருப்பதை பார்க்கிறான். அந்த ஜாடி குறுகிய கழுத்து பகுதியை கொண்டதாகவும், மேலும் முழுவதும் வேர்க்கடலை நிரம்பியதாகவும் இருந்தது. வேர்க்கடலையைக் கண்டதும் சிறுவன் அதை சாப்பிடுவதற்கு ஆசைப்பட்டான். எனவே, பதற்றத்துடன் அவன் தன் கையை ஜாடிக்குள் விட்டு, கை நிறைய வேர்க்கடலைகளை எடுக்க முயன்றான். ஆனால், அவன் கையை வெளியே எடுக்க முயன்றபோது, அவனால் கைகளை வெளியே எடுக்க முடியவில்லை. எனவே, அவன் ஏமாற்றமாக உணர்ந்து அழுதுவிட ஆரம்பித்தான். இந்த சோதனையை செய்யும் மனிதர் தூரத்தில் இருந்து சிறுவனின் நடவடிக்கைகளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அவர் சிறுவனிடம் வந்து அவசரப்படாதே, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நீ இந்த வேர்க்கடலைகளை எடுத்தால்தான், நீ உன் கையை வெளியே எடுக்க முடியும். இப்படி செய்தால் எல்லா கடலையும் எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்ற ஆசையை விடு என்றும் நிதானமாக எடுத்து சாப்பிட கற்றுக்கொள் என்றும் யோசனைகளை கொடுத்தார். அவர் கூறியது போல் சிறுவன் செய்தான், வேர்க்கடலைகளை எடுத்து சந்தோஷமானான். அவன் அந்த மனிதருக்கு நன்றி சொல்லிவிட்டு சென்றான். இந்த கதையில் லாஜீக் குறைவுதான் என்றாலும் சொல்லவரும் மேட்டர் என்னவென்றால் எல்லா நேரமும் நீங்கள் ஆசைப்படும் எல்லா விஷயமும் குறுகிய காலத்தில் கிடைத்துவிடும் என்று நினைக்க வேண்டாம். உங்களின் ஆசைகளை ஒவ்வொன்றாகவே நிறைவேற்றுங்கள். அதுதான் நிதானமானது.
