நெட் நியூட்ராலிட்டி என்ற கருத்து, இணையம் எல்லோருக்கும் சமமாக இருக்க வேண்டும் என்ற அடிப்படை எண்ணத்திலிருந்து பிறந்தது. இதன் வேர்கள் 1934‑ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் நிறைவேற்றப்பட்ட Communications Act‑இல் தான்.
அப்போது தொலைபேசி நிறுவனங்கள் ‘common carrier’ எனப்படும் பொதுச் சேவையாளர்களாக அறிவிக்கப்பட்டன. அதாவது, யாருடைய அழைப்பாக இருந்தாலும், எந்த வித பாகுபாடும் இன்றி ஒரே மாதிரி சேவை வழங்க வேண்டும். இந்தக் கொள்கை, பல தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு இணையத்திற்கும் பொருந்தியது.
1990கள், 2000களில் இணையம் வேகமாக வளர்ந்தபோது, சில broadband நிறுவனங்கள் குறிப்பிட்ட சேவைகளைத் தடுக்கவும், வேகத்தை குறைக்கவும் முயன்றன. 2005‑இல் FCC, Madison River Communications என்ற நிறுவனத்தை VoIP சேவையைத் தடுத்ததற்காக அபராதம் விதித்தது.
இதுவே நெட் நியூட்ராலிட்டி சட்ட அமலாக்கத்தின் தொடக்கமாகும். அப்போது Tim Wu போன்ற அறிஞர்கள் ‘net neutrality’ என்ற சொல்லை பிரபலப்படுத்தினர். “இணைய சேவை வழங்குநர்கள் (ISPs) விரும்பினால், பணம் கொடுப்பவர்களுக்கு வேகமான பாதை, மற்றவர்களுக்கு மெதுவான பாதை உருவாக்கலாம்” என்று எச்சரித்தனர்.
Google, Amazon, Netflix போன்ற நிறுவனங்களும், தங்கள் வணிகம் திறந்த இணையத்தையே சார்ந்திருப்பதால், இந்தக் கொள்கையை வலியுறுத்தின.
2015‑இல், FCC தலைவர் Tom Wheeler broadband‑ஐ Title II சட்டத்தின் கீழ் மீண்டும் வகைப்படுத்தினார். இதனால் ISPs, தொலைபேசி நிறுவனங்களைப் போலவே ‘common carrier’ ஆகக் கருதப்பட்டு, blocking, throttling, paid prioritization ஆகியவற்றைத் தடைசெய்யும் வலுவான விதிகள் அமல்படுத்தப்பட்டன.
ஆதரவாளர்கள் இதை இணைய சுதந்திரத்தின் வெற்றியாகக் கொண்டாடினர். ஆனால் தொலைத்தொடர்பு நிறுவனங்கள், “இது அரசின் அதிகப்படியான தலையீடு” என்று எதிர்த்தன.
2017‑இல், FCC தலைவர் Ajit Pai, இந்த விதிகளை ரத்து செய்தார். “இணையத்தை கட்டுப்படுத்தாமல் விட்டால் முதலீடு அதிகரிக்கும்” என்ற வாதம் முன்வைக்கப்பட்டது. ஆனால் மக்கள் கோபமடைந்து, கோடிக்கணக்கான கருத்துகளை FCC‑க்கு அனுப்பினர்.
California போன்ற மாநிலங்கள் தங்களுக்கே உரிய net neutrality சட்டங்களை இயற்றின. இதனால் அமெரிக்காவில் ஒரே மாதிரி பாதுகாப்பு இல்லாமல், மாநிலம்‑மாநிலமாக விதிகள் மாறின.
உலகளவில், ஐரோப்பிய ஒன்றியம், இந்தியா, பிரேசில், கனடா போன்ற நாடுகள் தங்களுக்கே உரிய நெட் நியூட்ராலிட்டி சட்டங்களை கொண்டுள்ளன. இந்தியா 2016‑இல் Facebook‑இன் “Free Basics” திட்டத்தை தடைசெய்தது. காரணம் அது சில இணையதளங்களுக்கு மட்டும் முன்னுரிமை கொடுத்து, மற்றவற்றை புறக்கணித்தது.
இன்று, நெட் நியூட்ராலிட்டி என்பது வெறும் தொழில்நுட்ப விவாதம் அல்ல; அது இணையத்தை யார் கட்டுப்படுத்துகிறார்கள் என்ற கேள்வி. ஆதரவாளர்கள், “இது சுதந்திரமான கருத்து வெளிப்பாடு, தொழில் முனைவோர், ஜனநாயக பங்கேற்பு ஆகியவற்றை உறுதி செய்கிறது” என்கிறார்கள்.
எதிர்ப்பாளர்கள், “அதிக கட்டுப்பாடு புதுமையை அடக்குகிறது” என்கிறார்கள். எனவே, நெட் நியூட்ராலிட்டியின் வரலாறு என்பது சட்டம், அதிகாரம், சுதந்திரம், மற்றும் டிஜிட்டல் சமூகத்தின் எதிர்காலம் பற்றிய நீண்ட கனவு !
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக