நிறைய சினிமா மற்றும் பொழுதுபோக்கு விஷயங்கள் நிறைந்த கருத்துப்பகிர்வு தமிழ் வலைத்தளம் ! - TAKE CARE. BE WELL. COPYRIGHT - 2023 - NICE TAMIL BLOG - ALL RIGHTS RESERVED - DMCA - TAMILNSA.BLOGSPOT.COM - #TAMILREVIEW #TAMILBLOG #TAMILWEBSITE #TAMILMOTIVATION #TAMILPOSTS #TAMILSTORIES #வலைப்பூ #தமிழ்வலை
நடிகர் மொட்டை ராஜேந்திரனின் வாழ்க்கைப் பயணத்தில், வில்லன் வேடத்திலிருந்து நகைச்சுவை நட்சத்திரமாக மாறிய விதம் மிகவும் சுவாரஸ்யமானது. ஆரம்பத்தில் அவர் நடித்த கதாபாத்திரங்கள் அனைத்தும் கொடூரமான வில்லன்களாகவே இருந்தன. அவரது மொட்டைத் தலையும், கரகரப்பான குரலும், கடுமையான முகபாவனைகளும், அந்த வில்லன் வேடங்களுக்கு இயல்பான அச்சத்தையும் வலிமையையும் அளித்தன. “பொல்லாதவன்”, “சிவாஜி”, “அன்பே ஆருயிரே” போன்ற படங்களில் அவர் நடித்த வில்லன் வேடங்கள் ரசிகர்களின் மனதில் வலுவான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின. ஆனால், காலப்போக்கில், இயக்குநர்கள் அவரது தோற்றத்தில் ஒரு தனித்துவமான நகைச்சுவைத் திறனை கண்டுபிடித்தனர். வில்லன் வேடங்களில் கூட, அவர் பேசும் விதம், குரல், உடல் மொழி இதனால், அவரை நகைச்சுவை வேடங்களில் பயன்படுத்தத் தொடங்கினர். “நான் கடவுள்”, “தில்லுக்கு துட்டு”, “போக்கிரி”, “மின்சாரக் கண்ணாடி” போன்ற படங்களில் அவர் நடித்த நகைச்சுவை வேடங்கள் ரசிகர்களிடையே பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றன. அவரது வில்லன் தோற்றம், நகைச்சுவைச் சூழலில் பயன்படுத்தப்பட்டபோது, அது ஒரு பிரபலமான காமெடி சின்னமாக மாறியது. ரசிகர்கள், அவர் திரையில் தோன்றும் தருணத்திலேயே சிரிக்கத் தொடங்கினர். வில்லனாக இருந்தபோது பயத்தை ஏற்படுத்திய அதே தோற்றம், நகைச்சுவை வேடங்களில் சிரிப்பைத் தூண்டியது. இதனால், ஒரு துயரமான விபத்தால் ஏற்பட்ட மொட்டைத் தோற்றம், முதலில் வில்லன் வேடங்களுக்கு வழிவகுத்தது; பின்னர், அதே தோற்றம் அவரை தமிழ் சினிமாவின் மிகப் பிரபலமான நகைச்சுவை நடிகர்களில் ஒருவராக உயர்த்தியது. வில்லனாகத் தொடங்கியவர், ரசிகர்களின் அன்பால் நகைச்சுவை நட்சத்திரமாக மாறினார் என்பது இந்த மனிதரின் கடினமான உழைப்புக்கு ஒரு சான்று !
சர்வர் சுந்தரம் படத்தில் இடம்பெற்ற ‘அவளுக்கென்ன அழகிய முகம்’ பாடலை எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையமைத்து, டி.எம்.சவுந்தரராஜன் பாடியுள்ளார். இந்த பாடல் நாகேஷுக்காகவே உருவாக்கப்பட்டது என்பது உண்மை. தமிழ் திரையுலகில் கிண்டல், அவமானம், அசிங்கப்படுவது சாதாரணம். ஆனால், அதை தாண்டி தன் திறமையால் ரசிகர்களின் மனதில் இடம்பிடிப்பதே ஒரு நடிகரின் உண்மையான வெற்றி. இதற்கு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு நாகேஷ். ஆரம்பத்தில் காமெடி கதாபாத்திரங்களில் அறிமுகமான அவர், இயக்குனர் கே.பாலச்சந்தரின் துணையுடன் எதிர்நீச்சல் மற்றும் சர்வர் சுந்தரம் போன்ற படங்களில் ஹீரோவாக நடித்தார். குறிப்பாக சர்வர் சுந்தரம் படத்தில், சாப்பாட்டுக்கே கஷ்டப்படும் ஏழை இளைஞராக நடித்த நாகேஷ், தனது தனித்துவமான நடிப்பால் ரசிகர்களை கவர்ந்தார். இந்த படத்தில் இடம்பெற்ற ‘அவளுக்கென்ன அழகிய முகம்’ பாடலை டி.எம்.எஸ். பாடியபோது, அது நாகேஷுக்காகவே என இயக்குனர் பாலச்சந்தர் தெரிவித்தார். அப்போது நாகேஷ், “ஒரு காமெடி நடிகருக்காக இப்படிப் பாடினால், தியேட்டரில் மக்கள் டீ குடிக்க கிளம்புவார்கள்” என்று நகைச்சுவையாகக் கூறினார். ஆனால் பாலச்சந்தர், பாடலை காட்சிகளும் நடனக் கலையும் இணைத்து, நாகேஷின் காமெடியையும் ஆச்சரியப்படுத்தும் திறனையும் வெளிப்படுத்தும் வகையில் வடிவமைத்தார். பாடல் திரையரங்கில் வெளியானபோது, ரசிகர்கள் விசில் போட்டு ரசித்தனர். இதன் மூலம், நாகேஷின் திறமை மற்றும் பாலச்சந்தரின் இயக்கம் இணைந்தபோது, காமெடியும் ஹீரோவாகிய கதாபாத்திரமும் ஒரே படத்தில் வெற்றியடைய முடியும் என்பதை நிரூபித்தது. இந்த சம்பவம், திரையுலகில் கிண்டலையும் அவமானத்தையும் தாண்டி, திறமையால் தன்னை நிலைநிறுத்துவது எப்படி வெற்றியை உருவாக்குகிறது என்பதை காட்டும் மறக்க முடியாத கதையாக மாறியது.
ஷாகோ படத்தோடு கொடுத்த கனேக்ஷன், TRAVELLING SOLIDER பாட்டு, மொரட்டு வாள் காட்சிகள், ஜெயிலர் படம் பாணியில் மாஸ் கிளைமாக்ஸ் என்று பக்கா மசாலா படம் ஹீரோ அரசியலுக்கு போகப்போவதாலோ என்னவோ கொஞ்சம் சென்ட்டிமென்ட் தூக்கலாக கொடுக்கப்பட்டது 3 மணி நேரம் பக்கமாக இழுக்கப்பட்டு உள்ளது, அர்ஜூன் தாஸ் டீசண்ட் பெர்ஃபார்மன்ஸ், ஒரு செகண்ட் வில்லன் அவதாரம் தப்பித்தது, மற்றபடி காமெரிசியல் KGF , SALAAR படங்களின் பாணியில் ஒரு சராசரி ஸ்டைல் நம்பி எடுக்கப்பட்ட படம், GOOD BAD UGLY படத்தை விட மோசமாக இல்லை !! படம் மொத்தமாக வன்முறையாக கதை இருக்கிறது, சென்ட்டிமென்ட் , காதல் காட்சிகள் தேவையற்ற இலவச இணைப்பாக இருக்கிறது, இந்த திரைப்படம் மும்பையின் கட்டுப்படுத்தும் கும்பல் 90 களின் நடத்திய அராஜக உலகத்தை மையமாகக் கொண்ட ஒரு கடுமையான கதை. இதில் ஒஜஸ் கம்பீரா என்ற பெயரால் அச்சமூட்டிய ஒரு புகழ்பெற்ற கும்பல் தலைவன்தான் நம்ம ஹீரோ பவன், கொலை முயற்சியில் உயிர் தப்பிய பின், தனது தம்பியை வேறு இழந்த வேதனையால், பத்து ஆண்டுகள் தன்னைத்தானே ஒதுக்கிக் கொண்டு மறைந்து விடுகிறார். பின்னாட்களில் மனைவியும் வில்லங்கலால் மேலோகம் அனுப்பப்பட்ட பின்னால் கொதித்து எழுந்து பிரகாஷ் ராஜ் குடும்பத்தில் பிரச்சனை என்று புரிந்து அந்த நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு, அவர் மீண்டும் மும்பைக்கு திரும்புகிறார் முழுமையாகக் காயங்களால் சிதைந்தாலும், மன உறுதியால் உடையாதவராக. திரும்பியவுடன் கேடுகெட்ட சம்பவங்களில் கும்பல் தலைவர்களை பழிவாங்கத் தொடங்குகிறார், அவரது எதிரிகள் துறைமுகங்களையும் கடத்தல் வழிகளையும் கைப்பற்றிய தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி கட்டுப்படுத்தவே கடைசியாக ஜெயிப்பாரா இல்லையா என்பதே கதை, கம்பீரா தனது சொந்த ஜப்பானிய சண்டை கும்பலை உருவாக்குகிறார். பழைய பகுதிகளை மீண்டும் கைப்பற்றி, எதிரிகளுக்கு எதிராகக் கொடூரமான தாக்குதல்களை நடத்துகிறார். OG வருகிறார், சண்டை போடுகிறார், செல்கிறார் என்பதே ரிப்பீட் மோடில் நடந்தாலும் பவன் அவர்களிடம் இருந்து கொஞ்சமாக கால் ஷீட் வாங்கி நிறுவனம் குறை சொல்லாத அளவுக்கு ஒரு மிதமான ஆக்ஷன் டிராமாவை கொடுத்த இயக்குனரை பாராட்டலாம்,
ராஜேந்திரன், பின்னர் தமிழ் சினிமாவில் “மொட்டை ராஜேந்திரன்” என பிரபலமானவர், தனது ஆரம்ப காலத்தில் தென்னிந்திய திரைப்படங்களில் ஸ்டண்ட் நடிகராக பணியாற்றினார். 1980களின் இறுதியில், வயநாடு பகுதியில் படமாக்கப்பட்ட ஒரு மலையாளப் படத்தில், அவர் பத்து அடி உயரத்திலிருந்து ஒரு குளத்தில் குதிக்கும் ஸ்டண்ட் செய்ய வேண்டியிருந்தது. இதுபோன்ற ஸ்டண்ட்களை பலமுறை செய்திருந்ததால், அவர் அதை ஆபத்தானதாகக் கருதவில்லை. ஆனால் அப்பகுதி மக்கள், அந்தக் குளத்தின் நீர் அருகிலிருந்த தொழிற்சாலையின் ரசாயனக் கழிவுகளால் மாசடைந்தது என்று எச்சரித்திருந்தனர். எச்சரிக்கையைப் பொருட்படுத்தாமல் படப்பிடிப்பு நடந்தது. ராஜேந்திரன் குதிப்பை வெற்றிகரமாக முடித்தார், ஆனால் அதன் விளைவுகள் மிகக் கொடூரமாக இருந்தன. சில நாட்களுக்குள், அவரது தோலில் கடுமையான எரிச்சலும், முடி உதிர்வும் ஆரம்பமானது. ரசாயன கலந்த நீர் அவரது தலையோடு உடலுக்கும் நிரந்தர சேதத்தை ஏற்படுத்தியது. அவரது அடர்த்தியான முடி முற்றிலும் உதிர்ந்து, வாழ்நாள் முழுவதும் மொட்டையாகவே இருந்து விட்டார். ஆரம்பத்தில் இது அவருக்கு மிகுந்த வேதனையையும் அவமானத்தையும் ஏற்படுத்தியது. கண்ணாடியில் தன் மொட்டைத் தலையைப் பார்த்தபோது மனம் உடைந்ததாக அவர் பின்னர் கூறியுள்ளார். ஆனால், அந்த விபத்து பின்னர் அவரது வாழ்க்கையின் திருப்புமுனையாக மாறியது. அவரது மொட்டைத் தலையும், கரகரப்பான குரலும், திரையில் தனித்துவமான தோற்றத்தை அளித்தன. இயக்குநர்கள் அதை பயன்படுத்தி முதலில் வில்லன் கதாபாத்திரங்களில் அவரை நடிக்க வைத்தனர். பின்னர், அவரது மொட்டைத் தோற்றம் ரசிகர்களிடையே பிரபலமாகி, நகைச்சுவை வேடங்களில் அவர் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றார். ஒரு துயரமான விபத்தாகத் தொடங்கிய சம்பவம், அவரை ஒரு சாதாரண ஸ்டண்ட் நடிகனிலிருந்து தமிழ் சினிமாவின் மிகத் தனித்துவமான முகமாக மாற்றியது.
இணையத்தில் இருந்து எடுத்த தகவல் : தமிழ் சினிமாவின் வரலாற்றில், எம்.ஜி.ஆர் மற்றும் கவிஞர் வாலி இடையேயான உறவு மிகவும் தனித்துவமானது. ஒருபுறம் மிகுந்த நெருக்கம், மறுபுறம் கடுமையான கருத்து வேறுபாடுகள் இரண்டும் இணைந்து அவர்களின் உறவை வடிவமைத்தன. வாலி, கண்ணதாசன் எம்.ஜி.ஆருடன் கருத்து வேறுபாடு காரணமாக விலகியபோது, அந்த இடத்தை நிரப்பியவர். எம்.ஜி.ஆருக்காக வாலி எழுதிய பாடல்கள் பெரும்பாலும் மிகப்பெரிய வெற்றியைப் பெற்றன. "அன்பே வா" போன்ற படங்களில் வாலி எழுதிய பாடல்கள் ரசிகர்களை கவர்ந்தன. வாலி சில சமயங்களில் எம்.ஜி.ஆரின் நடத்தை அல்லது கருத்துக்களால் மனம் புண்பட்டார். ஒரு கட்டத்தில், எம்.ஜி.ஆர் வாலியிடம் “இனி உங்களுக்கு பாட்டே எழுத முடியாது” என்று கடுமையாகச் சொன்னதாக வாலி பின்னர் குறிப்பிட்டுள்ளார். அதே நேரத்தில், வாலி தனது கோபத்தால் பாடல்களில் மறைமுகமாக எம்.ஜி.ஆரை விமர்சித்த சம்பவங்களும் உள்ளன. அன்பும் மனிதநேயமும்: நீங்கள் குறிப்பிட்ட சம்பவம் வாலி மதிய வேளையில் எம்.ஜி.ஆரைச் சந்திக்கச் சென்றபோது, அவருடன் வந்த பாவலரை ஹோட்டலுக்கு அனுப்பாமல், “நீங்கள்தானா அது வாங்க” என்று அழைத்து, தன் அருகில் அமர வைத்து உணவு பரிமாறிய எம்.ஜி.ஆரின் மனிதநேயம் இருவரின் உறவின் உண்மையான முகத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. வாலி, “ எம்.ஜி.ஆர் பார்க்க வந்தவர் நான்தான், ஆனால் என்னுடன் வந்த ஒருவரையும் தன் அருகில் அமர வைத்து உணவு பரிமாறியவர் எம்.ஜி.ஆர்” என்று பேட்டியில் குறிப்பிட்டுள்ளார். திரை வாழ்க்கையில் தாக்கம்: எம்.ஜி.ஆர் வாலி இடையே இருந்த மோதல்கள், அவர்களின் படைப்பாற்றலை பாதிக்கவில்லை. மாறாக, அந்த மோதல்களே சில பாடல்களுக்கு ஆழமான உணர்வையும் வலிமையையும் தந்தன. வாலி, எம்.ஜி.ஆரின் அரசியல் மற்றும் திரை வாழ்க்கையைப் பொருத்து பாடல்களை எழுதும்போது, சில சமயம் விமர்சனத்தையும், சில சமயம் புகழையும் கலந்து எழுதியுள்ளார். “நெருக்கமும் மோதலும் இணைந்த உறவு” என்று சொல்லலாம். அவர்களின் கருத்து வேறுபாடுகள் இருந்தாலும், அது தனிப்பட்ட முறையில் மட்டுமே இருந்தது; திரை வாழ்க்கையில் அவர்கள் இணைந்து தமிழ் சினிமாவுக்கு மறக்க முடியாத பாடல்களையும் காட்சிகளையும் தந்தனர்
விவாகரத்து என்ற விஷயத்தை பற்றி இணையத்தில் கொடுக்கபப்பட்ட ஒரு கருத்து பகிர்வில் இருந்த கருத்துக்கள் : பெண்களை பெற்ற பெற்றோர், தங்கள் மகள் கருவை சுமக்கும் வரை மன அழுத்தத்தில் வாழ்கிறார்கள். காரணம், குழந்தை பாக்கியம் தாமதமாகும் போது அதையே விவாகரத்திற்கான முக்கிய காரணமாகக் காட்டுகிறார்கள். குழந்தை இல்லாததற்காக பெண்களை குற்றம் சாட்டுவது அநியாயம். ஆண்களும் மருத்துவ சிகிச்சை தேவைப்படலாம் என்ற உண்மையை சமுதாயம் மறைக்கிறது. மகப்பேறு சிகிச்சை, மன அழுத்தம், குற்றச்சாட்டு அனைத்தும் பெண்களுக்கே சுமத்தப்படுவது எழுதப்படாத விதியாகி விட்டது. பெண்களின் ஒழுக்கம், நடத்தை, குடும்ப பாரம்பரியம் ஆகியவற்றை கேள்விக்குறியாக்கி, அவர்களின் மனதை காயப்படுத்துகிறார்கள். திருமணத்திற்கு முன் ஆயிரம் விசாரணைகள் நடத்தும் குடும்பங்கள், திருமணத்திற்கு பின் சிறிய காரணத்திற்கே முறித்து விடுகின்றன. வரதட்சணை போன்ற விஷயங்களுக்கு என்றால் படித்த இளைஞர்களும் இந்த அநியாயத்தில் துணை போவது வேதனையானது. பெண்களின் வாழ்க்கையை அர்த்தமில்லாமல் செய்து விடுவது சமூகத்தின் மிகப்பெரிய குற்றம். கொடுமைபடுத்தினாலும் சகித்துக்கொண்டு குடும்பம் நடத்தும் பெண்களுக்கே குற்றம் சாட்டப்படுகிறது என்பதே சமுதாயத்தின் அநியாயம். விவாகரத்தான ஆணும் பெண்ணும் ஒரே கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கப்படுவதில்லை. மறுமணத்தில் பெண்களுக்கு அதிக சிக்கலும் குறைவான வாய்ப்புகளும் உள்ளது. உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு கூட்டு குடும்பத்தில் வாழும் நெறிகளை கற்றுக் கொடுங்கள். மகளின் முடிவுகளை மதியுங்கள்; உங்கள் அனுபவங்களை அறிவுரை என்ற பெயரில் திணிக்காதீர்கள். மருமகன் தன் மனைவியை அனுசரிக்க வேண்டும் என நினைப்பவர்கள், தங்கள் மகன் மருமகளை அனுசரிக்கும்போது அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். மாப்பிள்ளையின் உடன்பிறப்புகள் அதிகாரம் செலுத்தும் நிலை மாறாத வரை மனக்கசப்புகள் குறையாது. வயதில் மூத்தவர்கள் தவறாக சொன்னால், அவர்களுக்கு அழகிய முறையில் புரிய வையுங்கள். வீட்டுக்கு வந்த மருமகளை தலையில் வைத்து கொண்டாட வேண்டாம்; காலில் மிதிக்கவும் வேண்டாம். சக மனிதரை போல மதியுங்கள். உரிமையை கொடுத்து, மரியாதையைப் பெறுங்கள். இங்கே மனம் விட்டு பேசினால் மட்டுமே நிறைய பிரச்சனைகள் தீர்ந்து போகும். கூர்மையான வார்த்தைகள் எலும்புகளையும் மனங்களையும் நொறுக்கும்; எனவே மென்மையான வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துங்கள். பேச்சுவார்த்தையால் நாடுகளுக்கிடையே சமாதானம் ஏற்படுகிறது அதுபோல குடும்பத்திலும் ஏற்பட வேண்டும். மருமகளையோ, மாமியாரையோ மூன்றாம் தர சொந்தமாக நினைக்காமல், நட்பு வட்டாரமாக பாருங்கள். பொன்சிரிப்பு, புன்முறுவல் எந்த பிரச்சனையையும் தவிர்க்கும் சக்தி கொண்டவை. பெண்கள் பெண்களுக்கு எதிரி ஆகாதீர்கள் சமுதாயத்தில் விவாகரத்தான பெண்களுக்கு மறுமண வாய்ப்பு மறுக்கப்படுவது பெரும்பாலும் பெண்களாலேயே. பெண்கள் முடிவெடுத்தால், தேங்கி இருக்கும் பெண்கள் மற்றும் முதிர் கன்னிகளின் வாழ்வு மலரும். ஆண்களின் பங்கு மிகக் குறைவு; பெண்களே பெண்களுக்கு தடையாக இருப்பது வேதனையானது. கரம்பிடித்த கணவன்களே, மனைவிகளுக்கு சமய உரிமை கொடுக்க முடியாவிட்டாலும், அடிப்படை உரிமை கொடுங்கள். அவர்களுக்கு ஆதரவாக இருங்கள். தவறு செய்தால் கண்டியுங்கள்; ஆனால் தண்டித்து விடாதீர்கள். அதிக தண்டனை, பெண்களின் மனதை ஒடித்து விடும் கூடுதல் நெறிமுறைப் புள்ளிகள் திருமணம் ஒரு புனித உறவு; அதை பொழுதுபோக்காகக் கருதாதீர்கள். பொறுமை, புரிதல், மரியாதை – இவை இல்லாமல் எந்த உறவும் நிலைக்காது. குழந்தை, பணம், சமூக அழுத்தம் – இவை திருமணத்தை முறிக்கும் காரணமாக இருக்கக் கூடாது. பெண்களின் கண்ணியமும், ஆண்களின் பொறுப்பும் சமமாக இருக்க வேண்டும். மேலும் மறுமணத்தை சமூகத்தில் ஏற்றுக் கொள்ளும் மனப்பான்மை வளர வேண்டும்.
ஆட்டோகிராஃப் வாழ்க்கையின் நினைவுகள் - 2004-ஆம் ஆண்டு வெளியான ஆட்டோகிராஃப் திரைப்படம், சேரனின் வாழ்க்கை அனுபவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது. காதல் தோல்வி, வேலை தேடி அலையும் இளைஞனின் வாழ்க்கை, பள்ளி கல்லூரி இளமை பருவங்களில் சந்திக்கும் காதல் அனுபவங்கள் ஆகியவை மனதுக்கு நெருக்கமாக பேசப்பட்டன. இந்த படத்தில் சேரனே கதாநாயகனாக நடித்தார்.
அவருடன் கோபிகா, சினேகா, மல்லிகா, கண்ணதாசன், ராதிகா உள்ளிட்டோர் முக்கிய கதாபாத்திரங்களில் நடித்தனர். படம் 100 நாட்களுக்கு மேல் ஓடியது. தேசிய விருதுகள் மற்றும் இசை வெற்றி ஆட்டோகிராஃப்’ திரைப்படம் மூன்று தேசிய விருதுகளை பெற்றது: சித்ரா “ஒவ்வொரு பூக்களுமே” பாடலுக்கான சிறந்த பாடகி விருது பா. விஜய் சிறந்த பாடலாசிரியர் விருது பரத்வாஜ் சிறந்த இசையமைப்பாளர் விருது இந்த படத்தின் பாடல்கள் இன்றும் ரசிகர்களின் மனதில் இடம்பிடித்துள்ளன.
“மனசுக்குள்ளே காதல் வந்திச்சா” “ஒவ்வொரு பூக்களுமே” "நினைவுகள் நெஞ்சினில் புதைந்ததினால்" இவை இன்னும் பட்டித் தொட்டி எங்கும் ஒலிக்கின்றன.சமீபத்தில், மெகா டிவி நேர்காணலில் சேரன், ‘ஆட்டோகிராஃப்’ படத்தின் வெளியீட்டுக்கான ஒரு சம்பவத்தை பகிர்ந்தார். அவர் கூறியதாவது:
“சினேகாவிற்கு பேசப்பட்ட சம்பள தொகை ஒன்று. ஆனால் படம் ரிலீஸுக்கு முன்னர் நான் கொடுத்தது ஒரு பகுதி மட்டுமே. மீதித் தொகையை கொடுக்க முடியவில்லை. அப்போது நான் சினேகாவிடம் கேட்டேன் ‘படத்தை ரிலீஸ் செய்ய வேண்டும். உங்களுக்கு கொடுக்க வேண்டிய தொகை என்னிடம் இல்லை. நீங்கள் அனுமதி கொடுத்தால் ரிலீஸ் செய்கிறேன். படம் ஓடிவிட்டால் மீதித் தொகையை கொடுக்கிறேன்.’ அதற்கு சினேகா மிகப் பெருந்தன்மையாக, ‘நீங்கள் ரிலீஸ் செய்யுங்கள், பார்த்துக் கொள்ளலாம்’ என்றார். படம் நன்றாக ஓடியது, நிறைய பணம் வந்தது. பின்னர் நான் அவருக்கு மீதித் தொகையை திருப்பிக் கொடுத்தேன்.
யாரையும் ஏமாற்றக் கூடாது, பணம் வரவில்லை என்றாலும் கொடுக்க வேண்டும். ஒரு நல்ல கலைஞன் இன்னொரு கலைஞனுக்கு செய்த உதவி அது.” சேரன் எப்போதும் சமூக உணர்வுகளுடன் கூடிய கதைகளை தேர்வு செய்கிறார். குடும்ப பாசம், காதல் தோல்வி, சமூகப் பொறுப்பு, மனித உறவுகள், போன்ற நிறைய நல்ல விஷயங்களை இவரது படைப்புகள் மற்றும் பங்களிப்புக்கள் கொண்ட படங்களில் பார்க்க முடிகிறது.
இணையத்தில் இருந்து எடுத்த கருத்து பகிர்வு : கங்கை அமரன் தமிழ் திரையுலகில் இசையமைப்பாளர், பாடலாசிரியர், இயக்குனர், நடிகர் என பல்வேறு பரிமாணங்களில் தன்னை நிரூபித்தவர். அவர் இலையராஜாவின் தம்பி என்றாலும் தனித்திறமையால் தனக்கென ஒரு அடையாளம் பெற்றார்
கங்கை அமரன் – பல்திறமைகள் கொண்ட கலைஞர் 8 டிசம்பர் 1947, பண்ணைப்புரம், தேனி ! இசைஞானி இலையராஜா அவர்களின் தம்பி. அவரின் மகன்கள் வெங்கட் பிரபு (இயக்குனர்) மற்றும் பிரேம்ஜி அமரன் (நடிகர், இசையமைப்பாளர்) இசையமைப்பாளர், பாடலாசிரியர், இயக்குனர், திரைக்கதை ஆசிரியர், நடிகர், பாடகர் என பல்வேறு துறைகளில் பங்களிப்பு
வாழ்வே மாயம், சின்னத்தம்பி பெரியதம்பி, ஜீவா, பிள்ளைக்காக போன்ற படங்களில் அவர் இசையமைத்த பாடல்கள் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றன.
“மழலையின் மொழியினில் அழகிய தமிழ் படித்தேன் நான்” போன்ற பாடல்கள், தமிழ் மொழியின் இனிமையை இசையுடன் இணைத்தவை.
1980கள்–1990களில் அவர் எழுதிய காதல் மற்றும் தத்துவ பாடல்கள், கண்ணதாசன், வாலி ஆகியோருக்குப் பின் ரசிகர்களின் மனதில் இடம் பிடித்தவை.
தர்மதுரை படத்தில் வரும் “ஆணெண்ண பெண் என்ன” பாடல், சமூக சிந்தனையுடன் கூடிய அவரது கவிதைத் திறனை வெளிப்படுத்தியது. இயக்குனர் எனும் பரிமாணம் கோழி கூவுது படத்தில் இயக்குனராக அறிமுகமானார். எங்க ஊரு பாட்டுக்காரன், கரகாட்டக்காரன், ஊருவிட்டு ஊருவந்து, கோவில் காளை, தெம்மாங்கு பாட்டுக்காரன் போன்ற படங்கள் சூப்பர் ஹிட். அவரது படங்களில் ஒரு ஆழ்ந்த ஒன்லைன் (serious theme) இருந்தாலும், அதை கலகலப்பான காட்சிகளுடன் இணைத்து, ஜனரஞ்சகப்படமாக மாற்றும் திறமை அவருக்கே உரியது.
டைட்டில் காட்சிகள்: “செண்பகமே செண்பகமே”, “கரகாட்டக்காரன்”, “கும்பக்கரை தங்கையா”, “வில்லுப்பாட்டுக்காரன்” போன்ற படங்களில், ஷூட்டிங் ஸ்பாட்டில் எடுத்த குறும்பு வீடியோக்களை டைட்டிலாக சேர்த்து, பார்வையாளர்களை ஈர்த்தார். பாடலாசிரியர் “கவிஞானி” கங்கை அமரன் எழுதிய பாடல்கள், காதல், தத்துவம், சமூக சிந்தனை ஆகியவற்றை இணைத்தவை. “ஒண்ணுக்கொண்ணு ஆதரவு உள்ளத்திலே ஏன் பிரிவு” போன்ற வரிகள், மனித உறவுகளின் ஆழத்தை வெளிப்படுத்துகின்றன. அதனால் அவரை “கவிஞானி” என்று அழைப்பது பொருத்தமானது.
ஜோடி, வில்லுப்பாட்டுக்காரன், ஊருவிட்டு ஊருவந்து, கரகாட்டக்காரன், பிரம்மா போன்ற படங்களில் சிறிய வேடங்களில் நடித்தார். எப்போதும் கலகலப்பான மனிதர்; அவரை பார்த்தாலே கிடைக்கும் என்று ரசிகர்கள் கூறுவர். பண்ணைப்புரம் எக்ஸ்பிரஸ் என்ற தொடரில், தனது சினிமா அனுபவங்களை நகைச்சுவையுடன் பகிர்ந்தார்.
2004-ம் ஆண்டு வெளியான ஜனா திரைப்படம், மலையாள இயக்குனர் ஷாஜி கைலாஷ் இயக்கத்தில், காஜா மெய்தீன் தயாரிப்பில் உருவானது. இதில் அஜித், சினேகா, ரகுவரன், ஸ்ரீவித்யா, சித்திக் உள்ளிட்டோர் நடித்தனர். இசையை தீனா அமைத்தார். கதை: மும்பையில் டானாக இருக்கும் ஜனார்த்தனன் (ஜனா) தனது குடும்பத்தை இழந்ததால் கிராமத்தில் விவசாயம் செய்து வாழ்கிறார். ஆனால் மும்பையில் பழிதீர்க்க நினைக்கும் வில்லன் கிராமத்திற்கு வரும்போது, அதனால் ஏற்படும் மோதல்களே படத்தின் மையம் தமிழ் சினிமாவில் கேங்ஸ்டர் படங்களுக்கு பாட்ஷா முக்கிய இடம் பெற்றது. அந்த படத்தின் தாக்கம் ஜனா படத்திலும் காணப்பட்டது. பல காட்சிகள் பாட்ஷாவை ஒத்ததாக இருந்ததாக விமர்சகர்கள் குறிப்பிட்டனர். காஜா மெய்தீன், தமிழ் திரையுலகில் வெற்றிப் படங்களை தந்தவர். ஆனால் ஜனா படம் அவருக்கு மிகப்பெரிய தோல்வி. ஆரம்பத்தில் மலையாள படம் கலிகாலம் ரீமேக் என திட்டமிடப்பட்டது. 20 நாட்கள் படப்பிடிப்பு நடந்தபின், அஜித் சக்ரவர்த்தி படத்தில் நடித்ததால் குழப்பம் ஏற்பட்டது. ஒரிஜினல் எழுத்தாளர் எஸ்.என்.சாமி, சக்ரவர்த்தி மீது கடும் விமர்சனம் செய்தார். பின்னர் கதையில்லாமல், பாட்ஷா படத்தின் காட்சிகளைப் போன்று எடுத்ததால், படம் தரம் இழந்தது ஜனா படம் பாக்ஸ் ஆபிஸில் படுதோல்வி அடைந்தது. இதனால் காஜா மெய்தீன் சினிமாவை விட்டு விலகினார். அவர் கூறியதாவது: “இது அஜித்துக்கு தெரிந்து நடந்ததா தெரியாமல் நடந்ததா எனக்கு தெரியாது. ஆனால் சக்ரவர்த்திதான் காரணம். 2004 மே 1 அன்று வெளியான ஜனா, 168 நிமிடங்கள் ஓடியது. பாக்ஸ் ஆபிஸில் மோசமான நிலையை சந்தித்தது. பின்னர் இது தெலுங்கில் ரவுடி டான் என்றும், ஹிந்தியில் மெயின் ஹூன் சோல்ஜர் என்றும் ரீமேக் பண்ணப்பட்டதாக தகவல். - இணையதளத்தில் இருந்து எடுத்த கருத்துப்பகிர்வு !
மனிதன் மிகவும் பாதுகாப்பற்றதாக உணரும் இடத்தில்தான் அவமரியாதை அதிகம் தாக்குகிறது. அவமானங்கள் தனிப்பட்டதாக உணரப்படுகின்றன; மனதளவில் பலவீனமாக இருக்கும் இடத்தில் அந்த அடிகள் விழுகின்றன. அது உங்களுக்குள் மறைந்திருக்கும் காயம், பயம் அல்லது சந்தேகத்தை நினைவுபடுத்துவதால் வலிக்கிறது. உங்கள் அடையாளம் முழுமையாக வேரூன்றாத தருணத்தில் அவமானம் நிகழும்போது, உங்கள் எதிர்வினைகள் கணிக்க முடியாதவை, வெடிக்கும் தன்மை கொண்டவை, மேலும் மிகப்பெரிய விலையை நீங்கள் செலுத்த வேண்டியதாக இருக்கும். குற்றத்தை விட எதிர்வினை அதிகம் அழிக்கிறது பலர் தீயவர்கள் என்பதால் சிக்கலில் சிக்கவில்லை; அவர்கள் மிக வேகமாக எதிர்வினையாற்றியதால் சிக்கலில் சிக்கினர். ஒரு கணம் தூண்டப்பட்டதால் வேலை இழந்தவர்கள் உண்டு; திறமையற்றதால் அல்ல. ஒரு கணம் கோபத்தை அறிவை விட சத்தமாகப் பேச அனுமதித்ததால் குழந்தைகளை இழந்த தந்தைகள் உண்டு; அக்கறையற்றதால் அல்ல. ஒரு கணம் உணர்ச்சி என்பது பலவீனம். பல வருட ஒழுக்கத்தை ஒரு கணம் உணர்ச்சி அழிக்கக்கூடும். கட்டுப்படுத்தப்படாத எதிர்வினைகளின் விலை மிக மோசமானது; அது காதலையும், குடும்பத்தையும், வாழ்க்கையையும் அழிக்கக்கூடும். எளிதில் தூண்டப்படுபவன் எளிதில் கட்டுப்படுத்தப்படுவான் நீங்கள் எளிதில் தூண்டப்படுபவராக இருந்தால், பிறர் உங்களை கையாள்வது மிகவும் எளிதாகிவிடும். அவர்கள் கற்றுக்கொள்வார்கள்: எந்த தொணியில் பேசினால் நீங்கள் கோபப்படுவீர்கள், எந்த அவமானம் உங்களை சிதைக்கும், எந்த அவமரியாதை உங்கள் பொறுமையை உடைக்கும் , அவர்கள் உங்களை நகர்த்தும் முறையை அறிந்தவுடன், எங்கும் எப்படியும் உங்களை நகர்த்த முடியும். உங்கள் உணர்ச்சிகள் பிறரின் தேவைகளுக்கான ரிமோட் கண்ட்ரோலாக மாறிவிடும். அதனால்தான் உணர்ச்சி ரீதியான கட்டுப்பாடு, தேர்ச்சி, ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் மிக அவசியமானது. நீங்கள் பாதுகாப்பின்மையை வென்றால், அவமானம் தனது பிடிமானத்தை இழக்கும். நீங்கள் உங்கள் தூண்டுதல்களை புரிந்து கொண்டால், எதிரி தனது செல்வாக்கை இழக்கும். நீங்கள் உங்கள் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்தினால், அது பலவீனமல்ல, ஆயுதமாக மாறும். பிறரால் எளிதில் தூண்டப்பட முடியாதவன் தோற்கடிக்க முடியாதவன். அவனது மௌனம் உத்தியாகிறது. அவனது அமைதி பாதுகாப்பாகிறது. அவனது கட்டுப்பாடு சக்தியாகிறது. உங்களுடைய சுய அதிகாரமும் மணக்கட்டுப்பாடும் இல்லை என்றால் காலத்தின் கொத்தடிமை ஆகிவிடுவீர்கள் மக்களே !!
நண்பர்களே, இதை மனதில் கொள்ளுங்கள்: அடுத்த தருணத்தில் நீங்கள் யாராக இருக்கத் தேர்வு செய்கிறீர்கள் என்பதே உங்கள் வாழ்க்கையை நிர்ணயிக்கும். உணர்ச்சிப் பொறிகளில் சிக்கிக் கொள்ளாதீர்கள். உங்களை உடைக்க விரும்பும் நபர்களிடம் அதிகாரத்தை ஒப்படைக்காதீர்கள். ஒரு தற்காலிகத் தாக்குதல், நிரந்தர விளைவுகளை உருவாக்க அனுமதிக்காதீர்கள்.
உங்கள் உணர்ச்சிகள் உங்களைத் தள்ளும் மனிதனாக இல்லாமல், அந்த தருணத்தை சரியாக கையாளும் திடமான மனிதனாக இருங்கள். தன் எதிர்வினையை கட்டுப்படுத்த முடியாதவன் அனைத்தையும் இழப்பான். ஆனால் தன்னைத்தானே கட்டுப்படுத்திக் கொள்ளும் மனிதன் அசைக்க முடியாதவனாக இருப்பான்.
அவன் காதலில், வாழ்க்கையில், திருமணத்தில், தொழிலில், பணத்தில் எல்லாவற்றிலும் வெற்றி பெறுவான். புரிந்தால் வாழ்க்கை உங்களுடையது. வாழ்த்துக்கள்
ஒவ்வொரு மனிதனும் தனது வாழ்க்கையின் ஒரு கட்டத்தில் தோல்வி, அவமானம், சவால் அல்லது அவமரியாதையை எதிர்கொள்வான். அது காதலில் தோல்வியாக இருக்கலாம், திருமணத்தில் முறிவு ஏற்படலாம், சமூகத்தில் அவமானம் நேரலாம் அல்லது தொழிலில் சவால் எழலாம். இத்தகைய தருணங்கள் மனிதனை சோதிப்பதற்காகவே தோன்றுகின்றன.
ஆனால் பெரும்பாலானவர்கள் உணர்ந்து கொள்ளாத உண்மை என்னவென்றால் ஒருவரை அழிப்பது அவன் சந்திக்கும் தோல்வி அல்ல, அவன் எதிர்கொள்ளும் அவமரியாதை அல்ல; அதற்கான அவன் எதிர்வினையே அவனை அழிக்கிறது.
பல நல்ல மனிதர்கள், தங்கள் ஒழுக்கத்தையும் கட்டுப்பாட்டையும் சோதிக்கும் ஒரு தருணத்தில் உணர்ச்சிவசப்பட்டு தவறான எதிர்வினை அளித்ததால், தங்கள் திருமணத்தை, சுதந்திரத்தை, தொழிலை, குடும்பத்தையும் இழந்துள்ளனர். வலிமை முக்கியமல்ல, தைரியம் முக்கியமல்ல; ஆனால் சுயக்கட்டுப்பாடு மிக முக்கியம்
கடமை என்று செய்தால் வெற்றி கிடைக்கும்; கடமைக்கு என்று செய்தால் தோல்வி பெருவாய். எதையும் நாளைக்கு தள்ளி வைக்காதே; அது நடக்காது. சோம்பல் வாழ்வின் எதிரி; தோல்வியின் காரணம். வாய்மையே வெல்லும் என்பது பொய்.
அதனால் நல்லவர்கள் ஏழையாய் வாழ்கிறார்கள். பணம், கள்ளத்தனம், பொய், பித்தாலாட்டம், அடுத்தவர் உடமையை சுரண்டல், மனசாட்சி இல்லாதவர்களுக்கே சமுதாயம் மதிப்பு தருகிறது.
குடும்பத்தை தவிர யார்மீதும் அதிக அன்பு வைக்காதே; ஏமாற்றினால் தாங்கமாட்டாய். ஊரை விட்டு விலகி வாழ்; எந்த பிரச்சினையிலும் உன் பெயர் இருக்காது. உன்னால் எதையும் செய்ய முடியும்; முயற்சி செய்.
உறவினர்கள் உள்ளத்தில் விஷம் வைத்து வெளியில் தேனாய் பேசுவார்கள். சிறியவர்களிடம் வேடிக்கை வேண்டாம்; அசிங்கப்படுவாய். இன்று உன்னோடு இருப்பவர்கள் நாளை வேறொருவருடன் இருப்பார்கள்;
பணமும் குணமும் மாறும். உன் பேச்சை மீறாத பெண்ணை காதலி, திருமணம் செய்; பேச்சை மீறி நடக்கும் மனைவி பின்னால் கீழ்த்தரமான வேலை செய்வாள். இன்று உனக்காக பொய் பேசும் பெண், நாளை மற்றவர்களுக்காக உன்னிடமே பொய் பேசுவாள். நல்ல எண்ணத்தோடு நல்லது செய்தால் கடவுள் உன்னோடு இருப்பார்.
யாரையும் ஏமாற்றாதே; அது திரும்ப வரும். கெட்ட பழகத்திலிருந்து விலகி நில்; உன்னை நீ தனியாய் அறிவாய். நீ செய்யும் ஒவ்வொன்றும் நாளை உன்னை தேடி வரும்; நல்லதா கெட்டதா என்று முடிவு செய். கடவுளிடம் பக்தி தேவையில்லை; பயம் வேண்டும்.
எதிலும் நீயே அனுபவசாலி; உன் வேலையில் நுணுக்கம் கண்டுபிடி; நீயே முதலாளி. வேலை தெரிந்தவன் தினக்கூலி; வேலையில் நுணுக்கம் தெரிந்தவன் முதலாளி.
உன்னை அவமானப்படுத்தியவர்களை எதிரி என்று நினைக்காதே; உன் வாழ்வால் அவர்களை வருந்தச் செய். யாருக்கும் அறிவுரை கூறாதே; கேட்டு பின்னால் உன்னை தப்பா பேசுவார்கள்.
ஒருவருக்கு அவசரத்தில் உதவி செய்; அடிக்கடி செய்தால் அடிமை ஆகிவிடுவாய். வாழ்க்கை நிலையானது அல்ல; ஆணவம் வேண்டாம்.
எதிரி உனக்கு தேவை; உன்னை யாரென்று புரியவைத்தவன் எதிரி. ஆயிரம் பேர் தவறாக பேசினாலும் கவலைப்படாதே; ஒழுங்காக இரு, உயர்வாய். கஷ்டத்தில் உதவியவனை மறக்காதே; இன்பத்தில் இருந்தும் கஷ்டத்தில் ஓடியவனையும் மறக்காதே. மன்னிப்பு என்பது தவறுக்கு துணை.
தெரியாமல் செய்த தவறை மன்னித்துவிடு; தெரிந்தே செய்த தவறை தண்டிக்க மறக்காதே. உன்னை வெறுப்பவர்களும் எதிர்ப்பவர்களும் எதிரிகள் அல்ல; உன்னை அழிக்க நினைப்பவர்களே எதிரி.
குடும்பம் என்னும் வண்டியில் ஆண் முன் சக்கரம்; பெண் பின் சக்கரம். பெண் பின் சக்கரம் முந்தி சென்றால் குடும்பம் சிதைந்து போகும்.
காரியவாதிகளுக்கு நிரந்தர எதிரி கிடையாது; காரியம் சாதிக்க எதையும் செய்வார்கள்; எச்சரிக்கை. நல்லவர்கள் பாண்டவர்கள் போல வனவாசம் அனுபவித்தார்கள்; கெட்டவன் துரியோதனன் ராஜயோகம் அனுபவித்தான்; ஆனால் இறுதியில் அழிந்தான்.
நல்லவர் வாழ கிருஷ்ணன் போல கடவுள் உடன் இருப்பார்; கெட்டவர் அழிய சகுனி போல கடவுள் உடன் இருப்பார். கலகம் செய்வோரிடம் பேச்சுவார்த்தை வேண்டாம்.
வெற்றி பெற்றால் ஆணவம்; தோல்வி பெற்றால் அனுபவம். தோல்வியே சிறந்தது; சிறிய தோல்வி பெரிய வெற்றியின் ரகசியம். அதிகம் பேசாதே; அதிகம் கேள். உதட்டுக்கு ஓய்வு கொடு; செவிக்கு வேலை கொடு.
நீ தானே அறிவாளி; மற்றவரின் பேச்சை அப்படியே செய்யாதே; யோசி. அருகிலுள்ளதை உதாசீனம் செய்தால் அது போன பின் அதன் அருமை தெரியும். உனக்கு குரு தேவையில்லை; நீயே அறிவாளி; உன் அறிவில் பலமுறை செய்து கற்றுக்கொள்.
மனதை விட்டு கெட்ட எண்ணங்களை வெளியேற்று; நல்ல எண்ணம் உண்டாகும். ஆன்மிக பாதை தவறை தவிர்க்கும் பாதை. அதிகம் நேசித்ததே அதிகம் வேதனை தரும். கனவு நிழல் போல பின்தொடரும்; பயப்படாதே. உலகில் விளைமதிப்பற்றது கண்ணீர். கர்மா எத்தனை ஜென்மம் எடுத்தாலும் பின்தொடரும்; பாவம் சேர்க்காதே.
வாழ்க்கையில் எல்லாவற்றிலும் பசி; அந்த பசிக்கு மட்டும் உணவு கொடு. சிக்கனத்திலும் சிறிய உதவி செய். "தான்" என்ற கர்வம் உன்னை அழிக்கும். காலனி அணியாமல் நடந்து பழகு; மூளையில் புது உணர்ச்சி வரும். வலிக்கு மருந்து நல்ல தூக்கமும் நல்ல சாப்பாடும்.
கெட்டவர்களுக்கு கெட்டவரே பிடிக்கும்; நல்லவர்களுக்கு நல்லவரே பிடிக்கும். கெட்டவன் கேடு நினைப்பான்; இறைவனும் அவனுக்கு துணை இருப்பான்; அது விதி. நீ வெளியில் சொல்வது நடப்பதில்லை; சொல்லாததே நடக்கும். மானம் ஒன்றே பெரிது; சின்ன விசயங்களில் அசிங்கப்படலாம்; அனுபவமாக கொள்.
உன்னை மதிப்போரை மதிக்கவும்; மதிக்காதவர்களை மதிக்காதே. வாழ்க்கை இன்பம் பாதி, துன்பம் பாதி; துன்பம் வந்தால் சோர்ந்து போகாதே. வார்த்தைகள் கூர்மையான ஆயுதம்; கட்டுப்படுத்து. அடிப்பட்ட பிறகு அனுபவசாலி ஆகு; மீண்டும்
நல்லவர் போல பேசுவர்கள் அனைவரும் நடிக்க தெரிந்த கெட்டவர்கள். பணம் இருந்தால் உன் அருகில் ஆயிரம் காக்கைகள்; பணம் இல்லை என்றால் உன் அருகில் ஒரு எறும்பு கூட இருக்காது.
இந்த உலகத்தில் எதிரியை கூட நம்பலாம், ஏனென்றால் அவன் உன் பலம் தெரிந்தவன். ஆனால் கூட இருப்பவனை நம்பாதே, ஏனென்றால் அவன் உன் பலவீனம் தெரிந்தவன்.
எப்போதும் அதை பயன்படுத்தி உனக்கு எதிராக வேலை செய்வான். நல்ல உறவினர் என்று யாருமில்லை. நல்லவர்கள் என்று எதையும் அவரிடம் கூறாதே; நாளைக்கே அவர் போஸ்ட் ஒட்டுவார்.
உங்களது சுயநலம் மிக முக்கியம்; இல்லையென்றால் இளிச்சவாயன் என்று சொல்லப்பட வேண்டிய நிலை உருவாகும். யார்மீதும் கோபம் கொள்ளாதே, யாரை பற்றியும் யாரிடமும் கூறாதே; அது டைம் வேஸ்ட்.
கெட்டவர்களிடம் பேச்சுவார்த்தை கூட தேவை இல்லை, எவ்வளவு பெரிய மனிதனா இருந்தாலும். கடவுள் உண்டு; அவன் உன்னை பார்த்துக்கொண்டே உள்ளான். வார்த்தைகளை கொட்டாதே, மனதில் வைத்து கொள். யாரையும் நம்பாதே;
அதுதான் உண்மை. உனக்கு தெரியாதவை யாருக்கும் தெரியாது; முயற்சி செய், கண்டிப்பாக உனக்கு தெரியும். புகழ்ச்சிக்கு அடிமை ஆகாதே; அது ஆணவத்தின் முதற்புள்ளி. உன் வழி தனி வழி; அதுதான் சரியான சிந்தனை.
உன்னுடைய ரகசியத்தை யாரிடமும் கூறாதே; மற்றவர் அதை செயல்படுத்துவார்கள். விடா முயற்சி வீணாகாது; தொடர்ந்திரு. தன்னம்பிக்கை மிக முக்கியம்; நம்மீது வைத்திரு.
நல்லா அக்கறையாக பேசுகிறார் அவர் நல்லவர் என்று நினைக்காதே; கஷ்டத்தில் கொஞ்சம் பணம் கேட்டு பார், உன் பக்கமே திரும்ப மாட்டார். தெரியாதவரிடம் கருணை காட்டு.
தெரிந்தவர்களிடம் கருணை காட்டாதே. உன்னுடையதை சாப்பிட்டவர்களே உனக்கு கெட்டதை செய்வார்கள். பொறுமை மிக முக்கியம்; காத்திரு, நடக்கும். எதிலும் யாரையும் நம்பி இருக்காதே; கைவிட்டு விடுவார்கள். உன்னை புகழ்ந்து பேசும் போது அமைதியாக இரு; உன்னை இகழ்ந்து பேசும் போது கேட்காமல் இரு; காலம் வெற்றி தரும்.
மனிதன் தன் வாழ்வை பாதுகாப்பதற்கான பல வழிமுறைகள் இருக்கலாம், ஆனால் அவற்றில் மிகச் சிறந்ததும், மிகச் சீரியதும், மிகச் சான்றதுமானது, நோக்கம் கொண்ட செயலைச் செய்து முடிக்கும் ஆற்றல் உடைய பெரியோர்களின் வல்லமையை அவமதிக்காமல் இருப்பதே ஆகும்.
ஒருவன் தன்னைவிட வலிமையானவர்களை மதிக்காமல் நடந்தால், அந்த ஒழுக்கக்கேடு அவர்களது சினத்தால் அவனுக்கு நீங்காத துன்பத்தை உண்டாக்கும் அது நித்திய துன்பமாகவே அவனைப் பின்தொடரும்.
தன்னை அழித்துக்கொள்ள விரும்புகிறவன், அறிவுடையோரின் அறிவுரையைக் கேட்காமல் தவறாக நடக்கலாம்; அல்லது, மற்றவர்களை அழிக்க விரும்புகிறவன், அழிக்கும் வல்லமை கொண்டவர்களிடம் இழிவான தவறைச் செய்யலாம்; இரண்டுமே அழிவைத் தரும். வல்லமை மிக்கவர்களுக்கு ஆற்றல் இல்லாதவன் தீங்கு செய்வது, கொல்லும் எமனைக் கை அசைத்து "வா" என்று அழைப்பதற்கு ஒப்பாகும்
அதாவது, தன் அழிவைத் தானே அழைத்துக் கொள்வதற்கு சமமானது. வல்லமை மிக்க மன்னனை எதிர்க்கத் துணிந்து, பின்னர் அந்த மன்னனின் அக்கினி கோபத்திற்கு ஆளானவன், எங்கு சென்றாலும் உயிர் பிழைக்க முடியாது தீயினால் சுடப்பட்டாலும் உயிர் பிழைக்க வாய்ப்பு உண்டு, ஆனால் தன்னைவிட வலிமையானவர்களுக்குத் தவறு செய்து நடப்பவன் ஒருபோதும் உயிர் பிழைக்க மாட்டான்.
பலவகைச் சிறப்புகளும், நிறைந்த செல்வமும் இருந்தாலும், வெல்லும் பெருமையால் தகுதியுற்ற பெரியோரின் கோபத்திற்கு ஆளானால், அந்தச் சிறப்புகளும் செல்வமும் எல்லாம் அழிந்து போகும்.
உலகில் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டதாக எண்ணுபவன், மலையைப் போல உறுதியாக நிற்கும் பெரியவரைக் குறைத்து மதிப்பிட்டால், அவன் தனது குடும்பத்தோடு பூமியிலிருந்து முற்றிலும் அழிவான்.
உறுதியான, உயர்ந்த கொள்கைகளைத் தாங்கி நிற்கும் வல்லமை கொண்ட பெரியவர்கள் கோபம் கொண்டால், அதற்கு ஆளானவன் தன் பதவியை இழந்து, அரசனாகவே இருந்தாலும் கூட, தன் அதிகாரத்தையும் வலிமையையும் முற்றுமாக இழந்து அழிவான்.
கொள்கையில் உறுதியுடையவரும், மிகுந்த பெருமையைப் பெற்றவருமான பெரியோர் கோபம் கொண்டால், அதற்கு ஆளாகியவர்கள் எவ்வளவு பெரிய ஆதரவும் செல்வமும் பெற்றிருந்தாலும், அதிலிருந்து தப்பிப் பிழைக்க முடியாது. இவ்வாறு, வல்லமை மிக்க பெரியோர்களை அவமதிப்பது என்பது தற்கொலைக்குச் சமம் என்பதை வலியுறுத்தப்படுகிறது;
தீயால் சுடப்பட்டவன் பிழைக்கலாம், ஆனால் பெரியாரைப் பிழையாமல் நடப்பவன் ஒருபோதும் உயிர் பிழைக்க மாட்டான்; மலையைப் போல உறுதியாக நிற்போரைக் குறைத்து மதிப்பிட்டால், குடும்பத்தோடு அழிவது நிச்சயம்; கொள்கையில் உறுதியுடைய பெரியோர் சினம் கொண்டால், எந்த ஆதரவும், அதிகாரமும் அவர்களைக் காக்காது.
எனவே வாழ்க்கையில் அழிவைத் தவிர்க்க வேண்டுமானால், வல்லமை மிக்கவர்களிடம் பணிவுடனும் எச்சரிக்கையுடனும் நடந்து கொள்ள வேண்டியதன் அவசியம் மிகத் தெளிவாகவும், மிகக் கடுமையாகவும், மிகச் சான்றாகவும் எடுத்துரைக்கப்படுகிறது
நிறைய நேரங்களில் நடந்த தவறுக்காக சின்சியரான மன்னிப்பை கேட்பவர்களும், அடுத்தடுத்த செயல்களில் தங்களுடைய நடவடிக்கைகளையும் பழகும் திறனையும் மாற்றிக்கொள்ளும்வர்களும் தான் பொதுவாக மெச்சூரிட்டி கொண்ட ஆட்களாக கருதப்படுகிறார்கள். ஒரு மனிதன் தவறு செய்த பிறகு, அதை உணர்ந்து, மனதார மன்னிப்பு கேட்பது மட்டுமல்லாமல், அடுத்தடுத்த வாழ்க்கை நடைமுறைகளில் அந்த தவறை மீண்டும் செய்யாமல் சுய மாற்றம் கொண்டு வருவது தான் உண்மையான வளர்ச்சி. மெச்சூரிட்டி கொண்டவர்களின் அடையாளங்கள் என்று சொல்லப்படுவது தவறை ஒப்புக்கொள்ளும் மனம் மேலும் தப்பை மறைக்காமல், அதை நேர்மையாக ஏற்றுக்கொள்வது போன்றதாகும் !
மாற்றம் செய்யும் திறன் தேவைப்படுகிறது. பழைய பழக்கங்களை விட்டுவிட்டு, புதிய நல்ல பழக்கங்களை ஏற்கும் மனப்பாங்கு இவர்கள் திருந்தினார்கள் என்றால் தேவைப்படுகிறது, உறவுகளை மதிக்கும் மனம் இவர்களுக்கு தேவைப்படுகிறது. தன்னுடைய சுயநலத்தை விட, உறவின் நிலைத்தன்மையை முன்னிலைப்படுத்துவது. ஒருவரின் குறைகளை உடனே தீர்ப்பதற்குப் பதிலாக, அவர்களுக்கு வளர்ச்சி பெறும் வாய்ப்பு கொடுப்பது என்பதே சிறந்தது.
வாழ்க்கை அனுபவங்களில் இருந்து பாடம் கற்றுக்கொண்டு, அதை நடைமுறையில் பயன்படுத்துவது இதுபோல நடந்த தவறுக்காக கேட்கப்படும் மன்னிப்பின் உண்மையான அர்த்தம் மன்னிப்பு என்பது வெறும் வார்த்தை அல்ல; அது நம்பிக்கையை மீண்டும் கட்டியெழுப்பும் பாலம்.
ஒருவர் உண்மையாக மன்னிப்பு கேட்டால், அவருக்கு மீண்டும் ஒரு வாய்ப்பு கொடுப்பது உறவுகளை வலுப்படுத்தும். ஆனால், தொடர்ந்து அதே தவறுகளை மீண்டும் மீண்டும் செய்வது, அந்த மன்னிப்பின் அர்த்தத்தை வெறுமையாக்கி விடும். மன்னிப்பை தவறாக பயன்படுத்தும் நிலைகள் மீண்டும் மீண்டும் தவறு செய்வது ஒரே குற்றத்தை பலமுறை செய்வது போன்றவைகளில் ஈடுபடுவார்கள்.
குறிப்பாக வெறும் வார்த்தை மன்னிப்பு: மாற்றம் இல்லாமல் "மன்னிக்கவும்" என்று சொல்லி விடுவது. உறவுகளை சோதனை செய்வது: மற்றவர்களின் பொறுமையை மீண்டும் மீண்டும் சோதிப்பது. இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலைகளில், கடந்த காலத்தைப் பொறுத்து அவர்களுக்கு மன்னிப்பு கொடுப்பதே தேவையற்ற விஷயமாக மாறிவிடும்.
நிறைய பேர் இதனை புரிந்து கொள்ளாமல், "மன்னிப்பு கேட்டால் போதும்" என்று நினைத்து விடுகிறார்கள். ஆனால் உண்மையில், மன்னிப்பு என்பது மாற்றத்துடன் கூடியது. மாற்றமில்லாத மன்னிப்பு, உறவுகளை சிதைக்கும்; மாற்றத்துடன் கூடிய மன்னிப்பு, உறவுகளை வலுப்படுத்தும்.
மனித உறவுகள் நிலைத்திருக்க வேண்டுமென்றால், மன்னிப்பு உண்மையானதாக இருக்க வேண்டும். மாற்றம் நடைமுறையில் காட்டப்பட வேண்டும். மெச்சூரிட்டி வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் வெளிப்பட வேண்டும்.அதுவே கடந்தகால பிரச்சினைகளை விட்டு விட்டு, புதிய உறவுகளை அர்த்தமுள்ளவையாக மாற்றும்
நீங்கள் யாரோடு பழகுவதாக இருந்தாலும், அவர்களை முழுமையாக கற்றுக் கொள்ளுங்கள். ஒருவரின் சிந்தனை, பழக்கம், வாழ்க்கை நோக்கு ஆகியவற்றை அறிந்து கொள்ளாமல், வெறும் வெளிப்புற தோற்றத்தின் அடிப்படையில் முடிவெடுப்பது தவறான புரிதல்களை உருவாக்கும்.
உதாரணத்திற்கு, இரண்டு பேருக்கும் ஒரே மாதிரியான சிந்தனை இருந்தால், அது ஒருவரே வெற்றி பெறுவார் என்பதற்கான அர்த்தமல்ல. மாறாக, ஒருவருக்குள் ஒருவர் இணைப்பாக இருப்பது வாழ்க்கையில் நல்ல அடிப்படையாக அமையும்.
ஆனால், நடப்பு வாழ்க்கையில் யாரையுமே நன்றாக அறியாமல், உங்களுடைய நம்பிக்கைகளையும் கனவுகளையும் அவர்களிடம் சேர்த்து வைத்து, அவர்கள் நிரந்தரமான நண்பர்களாக இருப்பார்கள் என்று முடிவு செய்து விடக்கூடாது.
ஒருவரின் உண்மையான குணநலன்களை அறிந்து கொள்ளாமல், அவர்களைப் பற்றி முடிவெடுக்க வேண்டாம். நேரம் கொடுங்கள் நட்பு அல்லது உறவு வளர்வதற்கு காலம் தேவை. அவசரமாக முடிவெடுக்க வேண்டாம்.
நம்பிக்கை என்பது உறவின் அடிப்படை. ஆனால் அது பரிசோதிக்கப்பட்ட பிறகே நிலையானதாக அமையும். திறந்த உரையாடல் உங்கள் எண்ணங்கள், சந்தேகங்கள், கனவுகள் ஆகியவற்றை வெளிப்படையாக பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.
மனிதாபிமானம் மற்றவர்களின் உணர்ச்சிகளை மதித்து, அவர்களின் நிலையை புரிந்து கொள்ள முயலுங்கள்.
சமநிலை உங்கள் கனவுகளையும், அவர்களின் கனவுகளையும் சமநிலையுடன் இணைக்க வேண்டும்.
நட்பு, உறவு, குடும்பம் எதுவாக இருந்தாலும்,தெளிவு, புரிதல், பொறுமை ஆகியவை அவசியம். ஒருவரை முழுமையாக அறிந்து கொண்டு, அவர்களுடன் இணைந்து பயணித்தால் மட்டுமே உறவு நிலையானதாகவும் மகிழ்ச்சியானதாகவும் இருக்கும்.
இந்த காலத்தில் குடும்பங்கள் நன்றாக அமைய வேண்டுமென்றால், கணவனுக்கும் மனைவிக்கும் சரியான தெளிவு இருக்க வேண்டும். அடுத்த ஒரு மாதத்தை நாம் எப்படி நிதி ரீதியாக நடத்த வேண்டும், அதே சமயம் வாழ்க்கையில் நடக்கும் சம்பவங்களை கட்டுப்பாட்டுடன் சமாளிக்க வேண்டும் என்பதை குடும்பத்தில் இருப்பவர்கள் தெளிவாக புரிந்து கொண்டு திட்டமிட வேண்டும். இன்றைய நாளைப் போல நாளைய நாளும் இருந்துவிடும் என்று எண்ணி திட்டமிடாமல் வாழும் குடும்பஸ்தர், குடும்பத்தின் மொத்த நிதி நிலைமைக்கும் ஆரோக்கியத்திற்கும் பின்னடைவை ஏற்படுத்துவார்.
நல்ல குடும்ப வாழ்க்கைக்கான முக்கிய ஆலோசனைகள் பொறுத்து நிதி திட்டமிடல் போன்றவைகள் தேவைப்படுகிறது: மாதாந்திர வருமானம், செலவுகள், சேமிப்பு ஆகியவற்றை முன்கூட்டியே திட்டமிட வேண்டும். தொடர்ந்த உரையாடல் வேண்டும். அதாவது கணவன்–மனைவி இடையே திறந்த மனதுடன் பேசும் பழக்கம் இருக்க வேண்டும்.
ஆரோக்கிய கவனம்: உணவு, உடற்பயிற்சி, மன அமைதி ஆகியவற்றை குடும்பம் முழுவதும் கடைபிடிக்க வேண்டும். ஒருவர் மட்டும் கடைபிடித்தால் போதாது, குழந்தைகளுக்கு நேரம்: கல்வி மட்டுமல்லாமல், அவர்களின் உணர்ச்சிகளையும் கவனிக்க வேண்டும்.
சமூக உறவுகள் சரியாக பயன்படுத்தப்பட வேண்டும், உறவினர்கள், நண்பர்கள், அயலவர்கள் ஆகியோருடன் நல்ல உறவை பேண வேண்டும். அவசர நிதி எப்போதும் அவசியமானது, எதிர்பாராத சூழ்நிலைகளுக்கு தனி சேமிப்பு வைத்திருப்பது அவசியம்.
நிறைய பேர் விட்டுக்கொடுக்கும் ஒரு விஷயம் என்றால் அவை சிறிய மகிழ்ச்சிகள் - குடும்பத்துடன் சிறிய பயணங்கள், கொண்டாட்டங்கள் மூலம் உறவை வலுப்படுத்த வேண்டும். இந்த சின்ன விஷயம் செய்யாமல் போனதால் உறவுகளை விட்டுவிட்டு பிரிவுகளை சந்தித்த நிறைய உறவுகள் இருக்கின்றன.
ஒரு குடும்பம் நன்றாக அமைய வேண்டுமென்றால் தெளிவு, திட்டமிடல், அன்பு, பொறுப்பு ஆகியவை ஒன்றோடொன்று இணைந்து செயல்பட வேண்டும். நிதி நிலைமை, ஆரோக்கியம், உறவுகள் அனைத்தும் சமநிலையுடன் இருந்தால் தான் குடும்பம் வளமாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கும்.
1986-ம் ஆண்டு மாட்டுக்கார மன்னாரு படத்தின் மூலம் இசையமைப்பாளராக அறிமுகமானார். பிரபலமான படங்கள் என்றால் 1989-ல் மனசுக்கேத்த மகராசா மூலம் கவனிக்கப்படத் தொடங்கினார். பின்னர் வைகாசி பொறந்தாச்சு மூலம் புகழ் பெற்றார். பாடல்கள்: "மீனம்மா" "பொட்டு வெச்ச தங்க குடம்" "பஞ்சுமிட்டாய் சீலை கட்டி", "கரு கரு கருப்பாயி", "தூதுவளை இல அரச்சி" போன்ற பாடல்கள் இன்றும் புதிய படங்களில் இடம்பெறுகின்றன. பாடல்கள் மீண்டும் பயன்படுத்தப்படுவது: தேவா இதற்காக வழக்கு தொடரவில்லை. "இன்றைய தலைமுறையில் ரசித்து கேட்பதால் பயன்படுத்தினால் பயன்படுத்தட்டும்" என்ற அவரது பெருந்தன்மை ரசிகர்களால் பாராட்டப்படுகிறது. தேவா 6 முறை முயற்சித்தும் தேசிய விருது கிடைக்கவில்லை. இவரது மகன் ஸ்ரீகாந்த் தேவா: 2021-இல் கருவறை என்ற குறும்படத்திற்காக தேசிய விருது பெற்றார். கலைமாமணி விருது (தமிழக அரசு) இவருக்கு ஆசை படத்திற்காக தமிழக அரசின் விருது பாட்ஷா படத்திற்காக தமிழ்நாடு கலை மற்றும் கலாச்சார அகாடமி விருது போன்ற விருதுகள் கிடைத்தது. பாடல்கள் மீண்டும் பயன்படுத்தப்படுவதில் அவர் எந்த எதிர்ப்பும் தெரிவிக்கவில்லை. மிகவும் இலேசான மனிதர், யாரிடமும் கடுமையாக நடந்து கொள்ள மாட்டார். "இந்த முன்னணி பிரபல இசையமைப்பாளர் மாதிரி பாடல் வேண்டும்" என்று ரெஃபரென்ஸ் ப்ராஜக்ட் கொடுப்பவர்கள் கொடுத்தாலும், அதை முகம் சுழிக்காமல் ஏற்றுக்கொள்வார். ரசிகர்களின் பாராட்டு: 35 வருடங்களுக்கு முன்பு அவர் போட்ட பாடல்களை இன்றும் 90’s கிட்ஸும், 2K கிட்ஸும் ரசிப்பது அவரது இசையின் நிலைத்தன்மையை காட்டுகிறது. 500+ படங்கள் ! ஸ்ரீகாந்த் தேவா 120+ படங்கள், தேசிய விருது சபேஷ், முரளி, சிவா, போபோ சசி, ஜெய்உறவினர்கள்பல படங்களுக்கு இசையமைத்துள்ளனர் தேவா போன்ற பிரபல இசையமைப்பாளருக்கு தேசிய விருது கிடைக்காதது ரசிகர்களுக்கு வருத்தமாக உள்ளது. ஆனால், தேவா தன்னுடைய பாடல்கள் இன்னும் மக்களை கவர்வதை "என் சந்தோஷம்" என்று கருதுகிறார். அவரது பெருந்தன்மை, எளிமை, இயக்குனர்களுடன் நல்ல உறவு ஆகியவை அவரை திரைவட்டாரங்களில் மிகவும் மதிக்கப்படும் இசையமைப்பாளராக ஆக்கியுள்ளன. தேவா தேசிய விருது பெறவில்லை என்றாலும், அவரது இசை ரசிகர்களின் மனதில் நிலைத்திருக்கிறது. 500-க்கும் மேற்பட்ட படங்களில் அவர் இசையமைத்த பாடல்கள் இன்னும் புதிய தலைமுறையையும் கவர்கின்றன. தேசிய விருது இல்லாதது அவரது சாதனைகளை குறைக்கவில்லை; மாறாக, அவரது பெருந்தன்மை, எளிமை, மற்றும் இசையின் நிலைத்தன்மை அவரை தமிழ்சினிமாவின் மறக்க முடியாத இசையமைப்பாளராக ஆக்கியுள்ளது. மொத்ததில் நமது தேவா அவர்கள் தமிழ் இசை உலகின் மக்களின் சாம்பியன் என்றே சொல்லலாம் !
இணையதளத்தில் மன்னிப்பது என்பது தவறான விஷயம் என்று ஒரு கருத்து பகிர்வு இப்படி ஒரு மனிதர் பகிர்ந்துகொண்டார் ! மனிதர்கள் வாழ்க்கையில் பலவிதமாக நடந்து கொள்கிறார்கள். சிலர் நம்மிடம் மிகுந்த நம்பிக்கையுடன் பழகுவார்கள், உண்மையாய் இருப்பது போல நடிப்பார்கள். ஆனால், பின்னால் துரோகம் செய்வார்கள். அப்படிப்பட்டவர்களைப் பார்த்து நாம் மன்னிக்க வேண்டுமா? நாம் தவறு செய்திருந்தால் மன்னிப்பு கேட்பது, மன்னிப்பது இயல்பு. ஆனால் தவறு செய்தவர்கள் அவர்கள். அப்படியிருக்க, ஏன் நாம் அவர்களை மன்னிக்க வேண்டும்? அவர்கள் நம்மை ஏமாற்றியிருக்கிறார்கள், நம்பிக்கையை உடைத்திருக்கிறார்கள். நம்மால் செய்யப்பட வேண்டியது, அவர்களை மன்னிப்பது அல்ல; அவர்களிடமிருந்து விலகுவது. நண்பர் போல நடித்து, கடைசியில் நன்றி கெட்டவராக மாறுபவர்கள். குடும்பத்திடம் விசுவாசமாக இருக்க வேண்டிய குழந்தை, பெற்றோரை ஏமாற்றி வேறு வழியில் சென்றால், பெற்றோர் கோபப்பட கூடாது என்று சொல்வது தவறானது. உண்மையாய் இருந்தவர்களை ஏமாற்றி, துரோகம் செய்தவர்கள் மன்னிப்புக்குரியவர்கள் அல்ல. மன்னிக்காதிருப்பதின் வலிமை நேர்மையானது. மன்னித்தால் அவர்கள் திருந்துவார்கள் என்று நினைப்பது மாயை. சிலர் ஒருபோதும் திருந்த மாட்டார்கள். அவர்களை மன்னிப்பது, அவர்களின் பாவத்தை நம்மீது சுமப்பது போல. மறந்து விடலாம், ஆனால் மன்னிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. நம்பிக்கை உடைந்த கண்ணாடி ஒருமுறை நம்பிக்கை உடைந்தால், அதை மீண்டும் சேர்க்க முடியாது. நல்ல மனிதர்களை இழந்தால், அவர்கள் மீண்டும் வாழ்க்கையில் வரமாட்டார்கள். துரோகம் செய்தவர்கள், நல்லவர்களின் பெயரையே கெடுப்பார்கள். அதனால், யாரையும் எளிதில் நம்ப வேண்டாம். வாழ்க்கையின் பாடம் ஏமாற்றியவர்களைப் பற்றி பேசிக் கொண்டே இருப்பது நேரத்தை வீணாக்குவது. அவர்களைப் பற்றி சிந்திக்காமல், நம்முடைய வாழ்க்கையை முன்னேற்ற வேண்டும். 100 மடங்கு வளர்ந்து காட்டுவது தான் அவர்களுக்கு சரியான பதில். நம்முடைய முன்னேற்றமே அவர்களுக்கு மிகப்பெரிய பதிலடி. இறைவன் மீது நம்பிக்கை வேண்டும் மனிதர்களை நம்ப வேண்டிய அவசியம் இல்லை. இறைவனை நம்பினால், யாராலும் நம்மை குலைக்க முடியாது. நல்ல எண்ணம் கொண்டவன் எப்போதும் தெய்வத்தோடு இணைந்திருப்பான். தீய எண்ணம் கொண்டவன் ஒருபோதும் தெய்வத்தோடு இணைவதில்லை. இங்கே ஏமாற்றியவர்களை விலக்கிக் கொண்டால், நிம்மதி நம்மைத் தேடி வரும். ஒருமுறை ஏமாற்றியவர், நூறு தடவை ஏமாற்றுவார். அதனால், அவர்களிடம் இருந்து விலகுவது தான் நம்முடைய பாதுகாப்பு. உண்மையான மனிதர்களுடன் வாழ்ந்தால், வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கும். முடிவு மன்னிப்பு எல்லோருக்கும் பொருந்தாது. தவறு செய்தவர்கள் தான் மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும். தவறு செய்யாத நம்மால் அவர்களை மன்னிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அவர்களை விலக்கி, நம்முடைய வாழ்க்கையை முன்னேற்ற வேண்டும். இறைவனை நம்பி, நல்ல எண்ணங்களை வைத்துக் கொண்டால், நம்மை யாராலும் குலைக்க முடியாது. மன்னிக்காமல் விலகுங்கள். முன்னேறுங்கள். இறைவனை நம்புங்கள். நல்ல எண்ணங்களை வைத்திருங்கள். அதுவே உங்களுக்கு உண்மையான நிம்மதி.
சந்திரகுப்த மௌரியர் எனப்படும் சான்ட்ரா கோட்டஸ் கி.மு.321 முதல் கி.மு.292 வரை ஆட்சி செய்தார். அவரின் மகன் பிம்பிசாரர் கி.மு.293 முதல் கி.மு.272 வரை ஆட்சி செய்தார். இவரது மகன் டயோடேட்டஸ் எனப்படும் அசோகன் ஆரிய கூட்டத்தாரால் இந்திய கதாநாயகனாக போற்றப்பட்டார். இவர்கள் கிரேக்க அலெக்சாண்டரின் படையிலிருந்து வந்தவர்கள். சாக்கிய இனப் பெண்களை திருமணம் செய்து கொண்டு, செலுகஸ் நிகேதர் தலைமையில் பிட்சு சாணக்கியனின் தட்சசீல பல்கலைக்கழகத்தில் கல்வி கற்றனர்.
அங்கு சாணக்கியனிடம் படித்தவர்களில் ஒருவனாக சான்ட்ரா கோட்டஸ் இருந்தான். கூலிப்படையின் தலைவனாக இருந்த அவன், அலெக்சாண்டர் இறந்த மறு ஆண்டில், கி.மு.322-இல் மௌரிய சாம்ராஜ்ஜியத்தை உருவாக்கினான். சான்ட்ரா கோட்டஸின் பெயரை சந்திரகுப்த மௌரியன் என மாற்றி, அவனையும் சாணக்கியனையும், பேரன் அசோகனையும் ஆரிய கூட்டம் இந்திய கதாநாயகர்களாக விளித்தது.
மௌரியர்கள் சாக்கியர்கள், யவன கிரேக்கர்கள், காம்போஜ சஜிகிஸ்தானியர்கள், பாரசீகர்கள், துருக்கிய இனங்களின் கலப்பினமாக சிந்துநதிக்குப் பின் வாழ்ந்தவர்கள். இவர்களை மிலேச்சர்கள் என்றும் அழைத்தனர். அலெக்சாண்டரின் பாரசீக படையெடுப்பின் போது இவர்கள் இந்திய பகுதிகளில் ஊடுருவி, காந்தாரா, இந்துஷ், சத்தாகிடியா போன்ற பிரதேசங்களை கைப்பற்றினர். அப்போரில் அபிசாரெஸ், போரஸ் (இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன்), அம்பி போன்ற சுதந்திர இந்திய மன்னர்கள் எதிர்த்தனர். போரஸ் பெரும் யானைப்படையுடன் போரிட்டதால் அலெக்சாண்டர் படுகாயமடைந்து தோல்வியுற்று பாபிலோனில் இறந்தான். சீன நூல்கள் இதனை குறிப்பிடுகின்றன.
அலெக்சாண்டரின் படையெடுப்புக்கு முன்னர் இந்தியப் பெருநிலப்பரப்பில் தமிழே பேசப்பட்டது. பின்னர் அது திரிபடைந்து வடமொழி, பிராகிருதம் என அழைக்கப்பட்டது. சாதவாகனர்கள், மகாராஷ்டிரம், கன்னடம், ஆந்திரம் ஆகிய பகுதிகளில் தமிழோடு இணைந்து பாவிக்கப்பட்டது.
பின்னர் சமஸ்கிருத கலப்பால் தனிமொழிகளாக பரிணமித்தன. சேர நாட்டுத் தமிழும் மலையாளமாக மாறியது. சிந்து ஆற்றின் மேற்குப் பகுதியில் கி.மு.7000–3200 இடையே உழவு நாகரிகம் விளங்கியது. மழவர்கள் அல்லது மள்ளர்கள் எனும் தமிழ்ப் பழங்குடிகள் சிந்துவெளியில் அரண் சூழ்ந்த நகரங்களில் வாழ்ந்து, அலெக்சாண்டரை எதிர்த்துப் போரிட்டனர் என கிரேக்க, உரோமானிய வரலாற்றாசிரியர்கள் கூறுகின்றனர்.
ஆய்வாளர் குணா, இந்தியப் பெருநிலப்பரப்பில் முதன்முதலில் வந்த ஆரியர்கள் இவர்களே எனவும் கைபர், போலான் கணவாய் வழியாக வந்ததாகக் கூறப்படுவது பொய்யான ஆரியக் கோட்பாடு எனவும் நிறுவுகிறார். ஆரிய சித்தாந்த வேதகாலம் என்பன பிந்தைய கற்பனைகள் எனவும் தெரிவிக்கிறார். அம்பேத்கார், விவேகானந்தர் போன்றோர் இந்திய தேசிய மொழியாக தமிழே தகுதியானது என கூறினர்.
சாணக்கியன் பாரசீக வம்சாவளியிலிருந்து வந்தவன். தட்சசீல விஹாரத்தில் அரசியல் சூழ்ச்சியில் ஈடுபட்டவன். சந்திரகுப்த மௌரியர், பிந்துசாரர் ஆகியோருக்கு பிரதமராக இருந்தான். அர்த்தசாஸ்திரம் என்ற நூல் சங்க இலக்கியங்களில் எங்கும் குறிப்பிடப்படவில்லை. மௌரியர்கள் தமிழர்களின் எதிரிகளாக “வம்ப மோரியர்” என சங்க இலக்கியங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளனர். இவர்களால் தமிழகத்தை அடிமைப்படுத்த முடியவில்லை.
தமிழ்நாடு அகச்சமயத்தின் கோட்டையாக இருந்ததால் அசோக கல்வெட்டில் சேர, சோழ, பாண்டிய, ஈழம் ஆகியவை பிடிக்க முடியாத தேசங்களாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. சந்திரகுப்த மௌரியரின் ஆட்சிக்காலத்திலேயே தென்னகத்தை கைப்பற்றும் முயற்சி தொடங்கியது. பிம்பிசாரரின் காலத்தில் அது தீவிரமானது. முதலில் வடுகர்களின் துணையுடன் துளுவ நாட்டைத் தாக்கி, நன்னன் மரபினனை முறியடித்து பாழியை கைப்பற்றினர்.
அங்கிருந்து அதியமான் எழினி, சோழ அமுந்தூர்வேல் திதியன், பாண்டிய மோகூர்த் தலைவன் ஆகியோரைத் தாக்கினர். சேரர் பிட்டங்கொற்றன் பல தடவை மோரியர்களோடு போரிட்டார். எழினி வட்டாறு, செல்லூர் இடங்களில் மோரியர்களை எதிர்த்தார். செல்லூர் போரில் வீரமரணம் அடைந்தார்.
அசோக கல்வெட்டில் அதியமான் மரபினர் ‘சத்திய புத்திரர்கள்’ என குறிப்பிடப்பட்டனர். திதியனும், மோகூர்த் தலைவனும் மோரியர்களை தோற்கடித்தனர். மோரியர்கள் பாழியில் நிலை கொண்டனர். தமிழக எல்லையில் ஏற்பட்ட தோல்வி மௌரியர்களை பெரும் படை திரட்டச் செய்தது. துளு, எருமை நாடுகளின் வழிகளில் பாறைகளை வெட்டி பாதைகள் அமைத்தனர். சங்க புலவர்கள் இதனைப் பாடல்களில் குறிப்பிட்டுள்ளனர்
பின்னர் மௌரியப் பெரும்படை தமிழகத்தைத் தாக்கியது. சோழர் இளஞ்செட்சென்னி தமிழர் கூட்டணியை திரட்டி, பெரும் படையுடன் போரிட்டார். வல்லம் போரில் மௌரியர்கள் பெரும் தோல்வியடைந்தனர். அகம் 336-ல் பாவைக் கொட்டிலார் மௌரியர்களை ஆரியர் எனக் குறிப்பிட்டார். தொடர்ந்து பல தடவை தோல்வியடைந்த மௌரியர்கள் பாழிக்குப் பின்வாங்கினர்.
இளஞ்செட்சென்னி பாழி வரை படையெடுத்து வெற்றி பெற்றார். இவ்வாறு பழந்தமிழக மூவேந்தர்கள், அலெக்சாண்டரின் படையெடுப்புக்குப் பின்பாக இமயம் வரை சென்று தமது இலச்சினைகளை பொறித்தனர். இது அவர்கள் பூர்வீக அரசர்கள், சுதேச குடிகள் என்பதை உறுதிப்படுத்தியது. வம்ப மோரியர்கள் எனப்படும் அந்நியர்களை தமது இறையாண்மைக்கு கட்டுப்படுத்தும் நோக்கத்திலேயே இப்போர் நடைபெற்றது.
இணையதளத்தில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட ஒரு நாட்டுப்புற கதை : ஒரே மனிதனின் புத்திசாலித்தனத்தில் ஏமாந்த பேய்கள் – விரிவாக்கப்பட்ட சிறுகதை ஒரு கிராமத்தில், பெரிய மீசையுடன் பயங்கர தோற்றமுடைய ஒரு உழவன் வாழ்ந்து வந்தான். அவனுடைய வாழ்க்கை முழுக்க உழவுதான். ஒரு நாள் அவன் உழவேலையில் பயன்படுத்திய கலப்பை உடைந்து விட்டது. “புதிய கலப்பை செய்ய நல்ல மரம் வேண்டும்” என்பதால், அருகிலிருந்த அடர்ந்த காட்டுக்குள் சென்று ஒரு வைரம் பாய்ந்த பெரிய மரத்தை தேர்ந்தெடுத்தான். “இந்த மரத்தில் கலப்பை செய்தால் பல தலைமுறை உழைக்கலாம்!” என்று சொல்லிக்கொண்டே கோடாரியை உயர்த்தி வெட்டத் தொடங்கினான். அந்த மரம் சாதாரண மரமல்ல! அதில் பல பேய்கள் குடியிருந்தன. மரத்தை வெட்ட தொடங்கியதும், பயந்து நடுங்கிய பேய்கள் எல்லாம் மரத்தை விட்டு கீழே இறங்கி, நேராக வந்து உழவனின் காலில் விழுந்தன. “ஐயா! இந்த மரத்தில் நாங்கள் தலைமுறைகளாக வாழ்கிறோம். இதை வெட்டாதீர்கள்!” என்று கெஞ்சின. பயத்தில் இருந்த மனிதன் காட்டிய புத்திசாலித்தனம் பேய்களை பார்த்தவுடன் சொந்தமாக நடுங்கிய உழவன், தன் பயத்தை மறைத்து அதிகார குரலில் கத்தினான்: “என் வீட்டுத் தோட்டத்தில் ஏற்கனவே பத்து பெரிய பேய்களைக் கட்டி வைத்திருக்கிறேன்! நீங்கள் என் காலில் விழுந்ததால் தான் உயிர் தப்பினீர்கள்!” இந்த பொய் பேச்சு பேய்களை மேலும் பயமுறுத்தியது. பேய்களின் தலைவர் நடுங்கியபடி கேட்டது: “ஐயா… உங்கள் நிலத்தில் ஒரு ஆண்டுக்கு எவ்வளவு எள் விளைகிறது?” “ஐம்பது மூட்டை!” என்றான் உழவன். “நீங்கள் இந்த மரத்தை வெட்டாமல் விட்டால், நாங்கள் ஆண்டுதோறும் நூறு மூட்டை எள் தருகிறோம்!” என்று மன்றாடின. அவன் உடனே சம்மதம் சொன்னான்: “ஒரு மூட்டை கூட குறைந்தால், உங்களை அழித்து விடுவேன்!” அதன்பின் ஆண்டுதோறும், பேய்கள் நூறு மூட்டை எள்ளை அவனிடம் கொண்டு வந்து கொடுத்தன. புதுப்பேயின் ஆணவம்… அதற்கான முடிவு
ஒருநாள் “புதுப்பேய்” என்ற ஒரு திமிரான பேய் வந்தது. “நீங்கள் எல்லாம் ஒரு மனிதனைப் பார்த்து இவ்வளவு பயப்படுகிறீர்களா? நானே போய் அவனை கொன்றுவிட்டு வருகிறேன்!” என்று கம்பீரமாகச் சென்றது. ஆனால் உழவனின் வீட்டில், “புதுப்பேயை இழுத்து வந்து, பழுக்கக் காய்ச்சிய இரும்பால் பெரிய சூடு போடு!” என்று அவன் கூறியதாகக் கேட்டதும், அந்தப் பேய் பயத்தில் உறைந்து, உடனே மனிதனின் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டது. எள்ளிலிருந்து எண்ணெய்க்கு மாறிய ஒப்பந்தம் பயத்தில் அந்தப் பேய் பொய் சொன்னது: “இனிமேல் உங்களுக்கு எள்ளுக்கு பதில் நூறு பீப்பாய் எண்ணெயே தர முடிவு செய்துள்ளோம்!” உழவனும் உடனே சொன்னான்: “அப்படியானால், இனிமேல் எனக்கு எண்ணெய்தான் வேண்டும்!” அன்று முதலாக பேய்கள் ஆண்டுதோறும் நூறு பீப்பாய் எண்ணெய் தர வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டன. உழவனோ உழைக்காமலேயே செல்வந்தனானான். ஒரே புத்திசாலித்தனத்தில் வாழ்க்கையை மாற்றிக்கொண்டான். அறிவு இருந்தால் அபாயமே வாய்ப்பாக மாறும். அஞ்சுபவை ஆட்சி இழக்கும். துணிவும் புத்தியும் இருந்தால் உலகமே வழிவிடும்.
இணையதளத்தில் இருந்து எடுத்த கதை : அவர் ஒரு மிகப்பெரிய பிசினஸ்மேன். சின்னதாக ஒரு மளிகைக்கடையில் தொடங்கிய தொழில், ஜுவல்லரி ஷாப், ஹோட்டல், துணிக்கடை, டிபார்ட்மென்ட்டல் ஸ்டோர் என விரிந்து, நகரத்தில் பெரும் செல்வந்தர், கௌரவத்துக்குரியவர் என்ற பெயரையும் பெற்றிருந்தார். அன்பான மனைவி, இரு ஆண் மகன்கள் இருந்தும், அவருக்கு நேரமில்லை. யாரையும் நம்பி பிசினஸை ஒப்படைக்க மனமில்லை. விடியற்காலையில் தொடங்கும் நாள், நள்ளிரவில்தான் முடிகிறது. மனைவி, பிள்ளைகளுடன் உரையாடவோ, சேர்ந்து சாப்பிடவோ நேரமில்லாமல், “பிசினஸ், பிசினஸ்” என்று அலைந்துகொண்டிருந்தார். ஒருநாள் இரவு அவர் வீடு திரும்பியபோது மணி பன்னிரண்டைத் தாண்டியிருந்தது. வழக்கமாக கதவைத் திறந்து வரவேற்கும் மனைவி அன்றைக்கு இல்லை. வீட்டுப் பணியாளர்தான் கதவைத் திறந்து, “அம்மாவுக்கு திடீரென மயக்கம் வந்தது. ஹாஸ்பிட்டலில் ட்ரீட்மென்ட் எடுத்துவிட்டு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்புதான் வந்தார். ரூமில் தூங்குகிறார்” என்றான். “ஏன், என்ன ஆச்சு?” என்று கேட்டபோது, “பிரஷர், ஆனால் பயப்படத் தேவையில்லை. மருந்து மாத்திரை சாப்பிட்டு ஓய்வு எடுத்தால் சரியாகிவிடும்” என்றான். “எனக்கு போன் பண்ணிச் சொல்ல வேண்டியதுதானே?” என்றார். “நிறைய தடவை உங்க பெரிய பையன் போன் பண்ணினாராம். ‘ஸ்விட்ச்டு ஆஃப்’னு வந்துச்சாம்” என்றான். அப்போதுதான் அவர் ஒரு மீட்டிங்குக்காக இரவு எட்டு மணிக்கு தன் மொபைலை ஆஃப் செய்தது நினைவுக்கு வந்தது. அவசரமாக மனைவி படுத்திருந்த அறைக்குள் நுழைந்தார். அவள் ஆழ்ந்து உறங்கிக்கொண்டிருந்தாள். அவர் தலையை ஆதுரமாக வருடி, “சே… இவளை கவனிக்காமல் விட்டுவிட்டோமே!” என்கிற வருத்தம் எழுந்தது. திருமணமாகி 25 ஆண்டுகளுக்கு மேல் ஆகிவிட்டது. குடும்பத்தோடு மகிழ்ந்திருந்த நாட்களை நினைவுகூர முயன்றார். நினைவுக்கு வந்தது மிகச் சொற்ப தினங்களே. மனைவியின் பக்கத்தில் இப்படி நெருக்கமாக அமர்ந்தே வெகு நாள்கள் ஆகிவிட்டது என்பதை நினைத்ததும் அவருக்கு திடுக்கென்று இருந்தது. அறையை விட்டு வெளியே வந்து, மகன்கள் படுத்திருந்த அறைக்குள் பார்த்தார். சத்தமில்லாமல் கதவை மூடி, தனி அறைக்குச் சென்றார். பணியாளர் “ஐயா, சாப்பிட ஏதாவது வேணுமா?” என்று கேட்டபோது, “வேண்டாம்” என்று சொல்லிவிட்டு அறைக்குள் நுழைந்து கதவைச் சாத்தினார். உடையை மாற்றிக்கொண்டு கட்டிலில் அமர்ந்தார். “இவ்வளவு சம்பாதித்து என்ன பயன்? நாம் யாருக்காக வாழ வேண்டும்? பிள்ளைகள், மனைவி இவர்களோடு நேரம் செலவழிக்க முடியாமல் அப்படி என்ன பிசினஸ்? ஒருநாள் நிம்மதியாக இருந்தோமா? குடும்பத்துடன் கோயில், சுற்றுலா, உறவினர் வீடு, நண்பர்கள் வீடு, விழா எங்காவது போனோமா? எத்தனை சந்தோஷங்களை இழந்திருக்கிறேன்!” என்று யோசித்தார். கடைசியில் அவர் முடிவு செய்தார்: “இன்றுதான் கடைசி. இன்றோடு பிசினஸிலிருந்து ஓய்வு பெற வேண்டும். இனிமேல் வாழ வேண்டும். எனக்காக, என் மனைவிக்காக, என் குடும்பத்துக்காக…” அப்போதுதான் கட்டிலுக்கு அருகிலிருந்த நாற்காலியில் யாரோ உட்கார்ந்திருப்பது தெரிந்தது. “கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டுவிட்டேனே! இது யார்?” என்று கேட்டார். அந்த உருவம், “நான் மரண தேவதை. உன்னை அழைத்துச் செல்ல வந்திருக்கிறேன்” என்றது. அவர் திடுக்கிட்டார். “ஐயா சாமி, நான் இப்போதுதான் வாழ வேண்டும் என்று முடிவு செய்திருக்கிறேன். இப்போ என்னை கூட்டிச் செல்ல வந்திருக்கீங்களே! கொஞ்சம் அவகாசம் கொடுங்க!” என்று மன்றாடினார். செல்வத்தையெல்லாம் கொடுப்பதாகச் சொல்லியும், மரண தேவதை செவிசாய்க்கவில்லை. “ஒரே ஒரு மணி நேரம் மட்டும் அவகாசம் கொடுங்க. என் மனைவி, குழந்தைகளுக்கான கடமைகள் இருக்கின்றன. நண்பர்கள், உறவினர்களை பார்க்க வேண்டும்” என்றார். அதற்கும் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. “சரி, ஒரே ஒரு நிமிஷமாவது கொடுப்பீங்களா? உலகத்துக்கு நான் ஒரு குறிப்பு எழுத வேண்டும்” என்று கேட்டார். மரண தேவதை ஒப்புக்கொண்டது. அவர் எழுதினார்: “உங்களுக்கான நேரத்தை சரியான வழியில் செலவழியுங்கள். என்னுடைய அத்தனை சொத்துகளை ஈடாகக் கொடுத்தாலும்கூட எனக்காக ஒரு மணி நேரத்தை வாங்க முடியவில்லை. இது ஒரு பாடம். உங்கள் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நிமிடத்தையும் வீணடிக்காமல் அனுபவித்து வாழுங்கள்!” அப்போது கதவை பலமாகத் தட்டும் சத்தம் கேட்டது. அவர் திடுக்கிட்டு கண்விழித்தார். விடிந்துவிட்டது. கதவைத் திறந்தபோது பணியாளர், “ஐயா, ரொம்ப நேரமா தட்டுறேன். நீங்க திறக்கலையா? பயந்துட்டேன். அதான் பலமாகத் தட்டிட்டேன்” என்றான். அவர் அவசரமாக மேஜையைப் பார்த்தார். அங்கே குறிப்பு இல்லை. பேனாவும், எழுதப்படாத வெள்ளைத் தாளும் இருந்தன. வாழ்க்கையில் எதை இழக்கக் கூடாது என்பதை உணர்த்தும் யதார்த்தக் கதை. நேற்று என்பது போய்விட்டது; நாளை இன்னும் வரவில்லை; நமக்கிருப்பது இன்று மட்டுமே. அதை வாழ்ந்து பார்ப்போம். வாழ்வின் யதார்த்தத்தை அழகாகச் சொல்கிறார்கள். ஒரு மனிதனின் பிறந்தநாள், அவன் ஒரு வருடம் மூப்படைந்துவிட்டான் என்பதை உணர்த்தும் நாள். காலம் யாருக்காகவும் காத்திருக்காது.
உஜ்ஜைன் நகரத்தின் வீரமும் விவேகமும் கொண்ட மன்னன் விக்ரமாதித்தன்.
ஒரு நள்ளிரவில், அகோர சாதனைக்காக முருங்கை மரத்தில் தொங்கியிருந்த வேதாளத்தை தன் தோளில் சுமந்து கொண்டு சென்றான். வேதாளத்தின் வழக்கம் கதைகள் சொல்லி மன்னனை சோதிப்பது. அன்று கூட, புன்னகையுடன் கேட்டது: “மன்னா… நான் சொல்கிற இந்தக் கதைக்கு நீ சரியான விடை சொன்னால் மட்டுமே என்னை சுமந்து செல்ல முடியும்!” விக்ரமாதித்தன் அமைதியாக சம்மதித்தான். வேதாளம் கதை சொல்ல ஆரம்பித்தது ஒரு ஊரில் சரண்யன் என்ற பெரும் செல்வந்தர் வாழ்ந்து வந்தார். பல ஆண்டுகளாக குழந்தை இல்லாத துயரத்தில் இருந்த அவருக்கு, ஒரு நாள் ஆண் குழந்தை பிறந்தது. அக்குழந்தைக்கு “நம்பி” என்று பெயர் சூட்டினார்.
ஆனால் வளர வளர நம்பி சிந்தனை திறமையற்றவன் நினைவாற்றல் குறைவானவன் கல்வியில் முன்னேற்றமற்றவன் இதனால் கவலையடைந்த சரண்யன், நம்பியை ஒரு ஜோதிடரிடம் அழைத்து சென்றார். ஜோதிடர் ஜாதகத்தை பார்த்து சொன்னார்: “இவன் வித்யாவனம் என்ற ஊரில் ஞானேந்திரர் குருகுலத்தில் சேர்ந்தால், அறிவில் சிறந்து விளங்குவான்!”
அந்த நம்பிக்கையுடன் சரண்யன், தன் மகனை குருகுலத்தில் சேர்த்தார். மாற்றம் அடையாத நம்பி – ஒளிவீசும் சுகுமாரன் நாட்கள் சென்றன. ஆனால் நம்பியின் மந்த புத்தி மட்டும் மாறவே இல்லை. அந்த சமயத்தில், அருகிலுள்ள கிராமத்தைச் சேர்ந்த விவசாயி மகன் “சுகுமாரன்” குருகுலத்தில் சேர்ந்தான். சுகுமாரன் அறிவில் சிறந்தவன் பணிவில் உயர்ந்தவன் எல்லோருக்கும் பிடித்தவன் ஆசிரியர்களின் பாராட்டையும், மாணவர்களின் மதிப்பையும் பெற்றான். இதைக் கண்ட நம்பி, சுகுமாரனிடம் நட்பு கொள்ள முயன்றான். ஆனால் சுகுமாரன் அவனை ஒதுக்கினான். கடன் சுமையில் சிக்கிய சுகுமாரன் ஒருநாள் சுகுமாரன் வருத்தத்துடன் சொன்னான்: “என் தந்தைக்கு கடன் சுமை அதிகமாகிவிட்டது. இனி நான் படிப்பை நிறுத்தி, அவருக்காக உழைக்க வேண்டுமென்று முடிவு செய்துள்ளேன்…” அந்த நேரத்தில் அங்கே வந்திருந்த சரண்யன், இதை கேட்டார். நம்பி தன் தந்தையிடம் விளக்க, சரண்யன் உடனே சொன்னார்: “சுகுமாரன் என் மகன் போன்றவன்! அவனது கடன் சுமையை நான் தீர்த்து விடுகிறேன்!” இதைக் கேட்டு கண்கலங்கினான் சுகுமாரன். அந்த நாளிலிருந்து, சுகுமாரன் முழுமையாக நம்பியின் கல்விக்கு உதவ ஆரம்பித்தான். பாராட்டினான் ஊக்கப்படுத்தினான் நம்பிக்கையூட்டினான் முட்டாளாக இருந்தவன் மேதை ஆனான் சுகுமாரனின் ஊக்கத்தால், நம்பி படிப்பில் கவனம் செலுத்த ஆரம்பித்தான். சில காலத்திலேயே மிகச் சிறந்த மாணவனாக அறிவில் முதன்மையானவனாக குருகுலத்தின் பெருமையாக மாறிவிட்டான்! அதை கண்ட ஞானேந்திரர் ஆச்சர்யமடைந்து கேட்டார்: “என்னால் முடியாததை, நீ ஒருவனே எப்படி செய்தாய்?” சுகுமாரன் பதில் சொன்னான்: “அவனை எல்லோரும் ‘முட்டாள்’ என்று சொன்னார்கள். நான் மட்டும் அவனை ‘மேதை’ என்று நம்பினேன்! அதுவே அவனை மாற்றியது!” பழி தீர்க்கத் துடித்த மனம் - கல்வி முடித்து ஊர் திரும்பும் நேரத்தில், சுகுமாரன் தன் தந்தையை உறவினர்களே ஏமாற்றி கடனாளி ஆக்கியதை தெரிந்துகொண்டான். அவன் மனதில் பழிவாங்கும் தீப்பொறி எழுந்தது. இதை அறிந்த ஞானேந்திரர் எச்சரித்தார்: “பழி தீர்த்தல் உன்னை அழிக்கும்… மன்னிப்பே உன்னை உயர்த்தும்!” ஆனால் அங்கே இருந்த சரண்யன் மட்டும் சொன்னார்: “அவன் எடுக்கும் முடிவில் நான் துணை நிற்பேன்!” அதற்கு ஞானேந்திரர் கூறினார்: “இந்த தீர்ப்பை உங்கள் மகன் நம்பியிடமே கேளுங்கள்!” நம்பி சொன்ன அதிசய தீர்வு அனைத்தையும் கேட்ட நம்பி, சிறிது நேரம் சிந்தித்துவிட்டு சொன்னான்: என் தந்தை உனக்கு செய்த நன்மைகளை மறந்து, அவரையே நீ முதலில் பகைவராக்கிவிட்டு பழி தீர்த்து பார். பிறகு தான், உன் உறவினர்களைப் பழிவாங்க மனம் வரும்!” விக்ரமாதித்தன் சொன்ன நீதித் தீர்ப்பு இதுவரை கதை சொல்லிக்கொண்டிருந்த வேதாளம், இங்கே நிறுத்தி விக்ரமாதித்தனை பார்த்து கேட்டது: “நம்பி ஏன் இப்படிச் சொன்னான்?” மன்னன் அமைதியாகப் பதிலளித்தான்: “ஒருவருக்கு நாம் செய்த நன்மைகள் நினைவில் இருந்தால், அவரை ஒரு நாளும் பகைவராகக் காண முடியாது. நம்மிடம் ஏற்பட்ட பழிவாங்கும் உணர்ச்சியே, அந்த நன்மை நினைவால் கரைந்து விடும். இந்த மனித மனதின் உண்மையை அறிந்தே நம்பி இப்படிச் சொன்னான்!” அந்த அறிவுத் தீர்ப்பில் மகிழ்ந்த வேதாளம், மீண்டும் முருங்கை மரத்திற்கே பறந்து சென்றது
பொதுப் பேச்சின் கலையை வளர்த்துக்கொள்ளுதல் மனித வாழ்க்கையில் அவசியமானது , தனிப்பட்ட ஒரு மனிதரின் தன்னம்பிக்கையும் செல்வாக்கும் ஒருவர் பொதுப்பேச்சு எப்படி செய்கிறார் என்பதே பொறுத்தே இருக்கிறது.
பொதுப் பேச்சு என்பது மனிதர்களின் வாழ்க்கையில் மிக முக்கியமான தவிர்க்க கூடாத திறன்களில் ஒன்றாகும். ஒருவர் பேசும் போது, அவரது பேச்சின் நோக்கம், பார்வையாளர்களின் எதிர்பார்ப்புகள் மற்றும் தேவைகளுக்கு ஏற்ப அமைந்திருக்க வேண்டும்.
பேச்சின் தலைப்பு, பார்வையாளர்களை ஈர்க்கும் வகையில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டும். ஏனெனில், ஒரு பேச்சு என்பது வெறும் வார்த்தைகளின் தொகுப்பு அல்ல ! அது ஒரு சிந்தனையின் வெளிப்பாடு, ஒரு உணர்வின் பரிமாற்றம், ஒரு சமூகத்தின் மீது தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் சக்தி என்பதை புரிந்துகொள்ளுங்கள் !
ஒரு பேச்சு எப்போதும் தெளிவான நோக்கத்துடன் இருக்க வேண்டும். பேச்சாளர் தனது கருத்துகளை எதற்காக வெளிப்படுத்துகிறார் ?, யாருக்காக வெளிப்படுத்துகிறார் ? என்பதை முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். பார்வையாளர்கள் யார், அவர்களின் தேவைகள் என்ன ?, அவர்கள் எதிர்பார்ப்பது என்ன ? என்பதைக் கவனத்தில் கொண்டு பேச்சு அமைக்கப்பட வேண்டும்.
உதாரணமாக, மாணவர்களுக்கான பேச்சு கல்வி சார்ந்ததாக இருக்கலாம்; தொழில்முனைவோருக்கான பேச்சு ஊக்கமூட்டும் வகையில் இருக்கலாம்; பொதுமக்களுக்கான பேச்சு சமூக பிரச்சினைகளைத் தீர்க்கும் வகையில் இருக்கலாம்.
ஒரு பேச்சு தெளிவாகவும் உறுதியானதாகவும் இருக்க வேண்டும். குழப்பமான வார்த்தைகள், நீளமான விளக்கங்கள், தொடர்பில்லாத கருத்துக்கள் பார்வையாளர்களின் கவனத்தை சிதறடிக்கும். அதற்கு பதிலாக, சுருக்கமான, நேர்மையான, உறுதியான கருத்துக்கள் பார்வையாளர்களை எளிதாக சென்றடையும். பேச்சைத் திட்டமிட்டு, முக்கிய கருத்துக்களை ஒழுங்கமைப்பது அவசியம்.
தொடக்கம், நடுவு, முடிவு என்ற மூன்று கட்டங்களிலும் பேச்சு அமைந்தால், அது பார்வையாளர்களின் மனதில் நீண்ட காலம் பதியும். பார்வையாளர்களை நம்பவைக்கும் வகையில், பேச்சில் ஆர்வமும் உற்சாகமும் வெளிப்பட வேண்டும். பேச்சாளர் தனது கருத்துகளை உயிரோட்டத்துடன் வெளிப்படுத்தும்போது, பார்வையாளர்கள் அதை உணர்ந்து ஈர்க்கப்படுவார்கள்.
உற்சாகமில்லாத பேச்சு, உயிரற்ற வார்த்தைகளாக மட்டுமே தோன்றும். ஆனால் உற்சாகத்துடன் பேசப்படும் பேச்சு, பார்வையாளர்களின் மனதில் தீப்பொறி போல தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.
யாருக்கும் புரியாத குழப்பமான வகையில் பேசுவதைத் தவிர்க்க வேண்டும். இயல்பான உரையாடல் ஸ்டைல் என்பது பார்வையாளர்களுடன் நல்ல தொடர்பை உருவாக்கும். பேச்சாளர் தனது சொற்களை இயல்பாக, எளிமையாக, மனதார வெளிப்படுத்தும்போது, அது பார்வையாளர்களின் மனதில் நெருக்கத்தை ஏற்படுத்தும். கதைகள், தனிப்பட்ட அனுபவங்கள், பொருத்தமான உதாரணங்கள் ஆகியவற்றை பயன்படுத்துவது பேச்சை மேலும் சுவாரஸ்யமாக்கும்.
நல்ல விஷயம் என்னவென்றால் பொது இடங்களில் பேசும் வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்தி, தொடர்ந்து பயிற்சி செய்வதன் மூலம் பேச்சுத் திறமைகளை வளர்த்துக்கொள்ளலாம். ஆரம்பத்தில் பயம், தயக்கம், பதட்டம் ஆகியவை இயல்பாக இருக்கும்.
ஆனால் தொடர்ந்து பயிற்சி செய்தால், தன்னம்பிக்கை அதிகரிக்கும். சிறிய கூட்டங்களில் பேசத் தொடங்கி, பெரிய கூட்டங்களில் பேசும் அனுபவத்தைப் பெறுவது நல்லது.
இந்த விஷயம் எதனால் இன்று வரைக்கும் தனிமனித முன்னேற்றத்தில் ஒரு பேசும் பொருளாக [?] இருக்கிறது பொதுப் பேச்சு தனிப்பட்ட வளர்ச்சியில் ஒரு முக்கிய படியாகும். இது தன்னம்பிக்கையை வளர்ப்பதற்கும், மற்றவர்களின் மீது செல்வாக்கு செலுத்துவதற்கும் உதவுகிறது.
தன்னம்பிக்கை கொண்ட பேச்சாளர், தனது கருத்துகளை உறுதியுடன் வெளிப்படுத்துவார். அவர் பேசும் வார்த்தைகள், பார்வையாளர்களின் மனதில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். இதன் மூலம், பேச்சாளர் சமூகத்தில் ஒரு முன்னோடியாக மாறுவார்.
பொதுப் பேச்சு என்பது வெறும் திறமையல்ல; அது ஒரு கலை. இந்தக் கலையைப் பயிற்சி, அனுபவம், தன்னம்பிக்கை ஆகியவற்றின் மூலம் யாரும் கற்றுக்கொள்ளலாம். பேச்சின் நோக்கம் தெளிவாக இருக்க வேண்டும்; பார்வையாளர்களின் எதிர்பார்ப்புகளைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்; ஆர்வம், உற்சாகம், இயல்பு ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்த வேண்டும். இந்த வழிகாட்டுதல்களைப் பின்பற்றுவதன் மூலம், யாரொருவரும் ஒரு நல்ல பேச்சாளராக மாறி, தங்கள் கருத்துக்களைத் திறம்பட வெளிப்படுத்தி, சமூகத்தில் செல்வாக்கு செலுத்த முடியும்.
நம் வாழ்க்கையில் ஏதாவது ஒரு விஷயத்திற்காக நாம் கடுமையாக முயற்சி செய்கிறோம் என்று வைத்துக்கொள்வோம். அது நமக்குக் கிடைத்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், முயற்சி சரியாக இருந்தால், அது நமக்கு ஒரு வெற்றி. வாழ்க்கையில் பலர் அத்தகைய முயற்சியைக் கூட செய்ய மாட்டார்கள்.
அவர்கள் இன்றைய நாளை நேற்றையதைப் போல விட்டுவிட்டுச் சென்றுவிடுவார்கள். அவர்கள் நிகழ்காலத்தைப் பற்றி சிந்திக்க மாட்டார்கள், கடந்த கால கவலைகளிலோ அல்லது எதிர்காலத்தின் சந்தேகங்களிலோ மூழ்கிவிடுவார்கள்.
ஆனால் ஒன்றைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள் மக்களே, நம் வாழ்வில் நமது வேகம் எப்படி இருக்கிறது என்பதை கவனித்துக்கொண்டு இருக்க வேண்டும் நடைபயிற்சி முதல் சைக்கிள் ஓட்டுதல், இரு சக்கர வாகனங்கள், கார்கள், ரயில்கள், விமானங்கள் என. ஒவ்வொரு பயணத்திற்கும் நமக்கு ஒரு வேகம் கிடைக்கிறதா? அதேபோல், வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு பிரச்சனைக்கும் நமக்கு தனித்தனி தீர்வுகள் தேவை.
தூரத்திலிருந்து தெரியும் சூரியனின் பிரகாசத்தை விட மின்னலின் பிரகாசம் அதிகம். அது ஒரு சில வினாடிகள் மட்டுமே நீடிக்கும்.
நம்ம முயற்சிகளும் இந்த மின்னல் போலத்தான். ஆனால் நாம் இவைகளுக்காக குறைவான மதிப்பீட்டை வழங்குவதன் மூலமாக நம்முடைய முயற்சிகளை நாமே தள்ளிப்போடுகிறோம்.
மக்களே, வாழ்க்கையை என்றென்றும் தொடர உங்களுக்கு பணம் தேவை. பணத்தால் மட்டுமே உங்கள் முயற்சிகளில் தவறுகளைச் செய்ய உங்களுக்கு அனுமதி கிடைக்கும். உங்களிடம் பணம் இல்லாதபோது, நீங்கள் எந்த முயற்சியை மேற்கொண்டாலும், அந்த முயற்சியில் வெற்றி பெற வேண்டும் என்ற கட்டாயத்தின் கீழ் நீங்கள் வேலை செய்கிறீர்கள்.
இந்த விஷயத்தைப் பற்றிய சரியான புரிதலைப் பெற்ற பிறகு நீங்கள் ஒரு முயற்சியை எடுக்கப் போகிறீர்கள் என்றால், அதை காலவரையின்றி ஒத்திவைக்காதீர்கள், ஆனால் உடனடியாக முயற்சியை எடுக்க வேண்டும் என்று இந்த வலைப்பதிவின் சார்பாக நாங்கள் உங்களுக்கு அறிவுறுத்த விரும்புகிறோம்.
இந்த தமிழ் வலைப்பூ உங்களுக்கு இனிதான வாழ்க்கை அமைய வேண்டுமென்று வாழ்த்துகிறது. இந்த வலைப்பூக்கு தொடர்ந்து பேராதரவு கொடுத்து வெற்றி அடையச் செய்யுமாறு பணிவுடன் கம்பெனி சார்பாக கேட்டுக்கொள்கிறோம்.
மற்றவர்களுக்கு தீங்கு செய்ய நினைக்காமல் நம் வாழ்க்கையை வாழும்போது, ஒவ்வொரு கணமும் ஒரு நல்ல தருணமாக இருக்கும் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். இந்த விஷயத்தில் உண்மை என்ன என்பதில் ஒரு சிக்கல் உள்ளது. மக்களே. காரணம், மற்றவர்கள் நம்மைப் பாதிப்பார்கள். அந்த விளைவுகளை நாமே தாங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று நாம் வாழ்ந்தால், நாம் வாழவே முடியாது.
ஒரு தவறான கருத்தை பலர் ஆதரித்தாலும் அது தவறாகவே இருக்கும். பலர் ஆதரிக்காவிட்டாலும் ஒரு சரியான கருத்து சரியாகவே இருக்கும். இந்த உலகம் போட்டிகளும் பிரமைகளும் நிறைந்தது என்பதே மனித வாழ்வின் சிக்கலான உண்மை. சொத்து, அதிகாரம், உறவுகள், சமூக நிலை ஆகிய அனைத்தும் மனிதர்களிடையே ஒப்பீடு, போட்டி, ஆசை, வெறுப்பு போன்ற உணர்வுகளை உருவாக்குகின்றன. இவ்வாறு உருவாகும் வெறுப்புகள், சண்டைகள், பஞ்சாயத்துகள் அனைத்தும் சுயநலம் மிக்க வெறுப்பு பரப்பும் மக்களுடைய வெளிப்புற நன்மைகளைப் பெறுவதற்கான கருவிகளாகவே மாறுகின்றன.
அறம் - என்பது வாழ்வின் அடிப்படை. அறம் இல்லாமல், சொத்து, உறவுகள், அதிகாரம் அனைத்தும் வெறும் மாயை. ஆனால் மனிதர்கள் பெரும்பாலும் அந்த மாயையைப் பிடித்துக் கொண்டு, பஞ்சாயத்துகளில் கிடைக்கும் சிறிய நன்மைகளில் மனம் குளிர்கொள்ள முயல்கிறார்கள். இது தற்காலிக திருப்தியை அளித்தாலும், நிலையான அமைதியை தருவதில்லை.
தீங்கைத் தடுத்து எதிர்க்க எழுந்து நிற்பது என்பது நாம் தீங்கு செய்வோருக்கு பதிலுக்கு தீங்கு செய்கிறோம் என்று எப்போதும் அர்த்தமல்ல. கொஞ்சம் பொது அறிவு என்பது நம்மை நாமே கவனித்துக் கொள்ள நம் வாழ்க்கையைக் கொண்டு செய்யக்கூடிய ஒரு தற்காப்பு. மக்களே, இது எந்த வகையிலும் நம்மை மோசமானவர்களாக மாற்றாது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.
நம் வாழ்வில் ஒன்றைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். மக்களே, நாம் எல்லோருக்கும் பிடித்த நபராக வாழ முடியாது. நம்மை விரும்புபவர்கள் இருப்பார்கள். நம்மைப் பிடிக்காதவர்களும் இருப்பார்கள். சிலருக்கு நம் உயரம் பிடிக்காது, நம் தோலின் நிறம் பிடிக்காது, நம் குரல் பிடிக்காது. இப்படி நம்மைப் பிடிக்காது என்று முடிவு செய்தவுடன் அவர்கள் நிறைய விமர்சனங்களைக் கொட்டுவார்கள்.
அடிப்படையில் இது போன்ற மனிதர்களுக்கு நாம் கடையில் ₹30 க்கு வெண்பொங்கல் வாங்கி சாப்பிட்டால் கூட நாம் நமக்கு பிடித்த சாப்பாட்டை சாபிடுகிறோம் என்ற பொறாமை பொங்கி விடும். நாம் எந்த வகையிலும் சந்தோஷமாக இருக்கக்கூடாது என்பதுதான் அவர்களுடைய சந்தோஷம் என்று நினைப்பார்கள். இதற்காக நம்முடைய வாழ்க்கையை நாம் விட்டுக் கொடுக்கலாமா என்ற கேள்வி உங்களுக்குள்ளே கேட்டுப் பாருங்கள்.
நம்முடைய வாழ்க்கை மிகவும் அர்த்தமுள்ளது. அனுபவமிக்க சிலர் என்ன சொல்கிறார்கள் என்றால் நம்மிடம் பிடித்தவர்களோடு நம்மால் சிரித்து பேச முடிகிறது. நம்மை பிடிக்காதவர்களோடு நம்மால் சிந்தித்து தான் பேச முடிகிறது என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்.
நமது நாட்டின் தலைவிதியை மாற்றும் திறன் கொண்ட இளம் தலைமுறையினர் நமது பள்ளிகளில் கடைசி பெஞ்சில் அமர்ந்திருக்கலாம் என்ற கருத்தை அவர் முன்வைத்தார். நமது மனம் மிகவும் வயதானது. ஜனாதிபதி அப்துல் கலாம்.
இந்த கருத்தைக்கூட எனக்கு பிடிக்கவில்லை. ஆகவே இவரையும் எனக்கு பிடிக்கவில்லை என்று சொல்லக்கூடிய.ஆட்களும் இருக்கத் தான் செய்கிறார்கள் - இவர்கள் எல்லாம் வைத்துக்கொண்டு நம்மால் என்னதான் செய்ய முடியும்?
கொஞ்சமாக லைக்குகளும், கமெண்டுகளும் கிடைத்து ஒரு சின்ன கூட்டத்தின் ஆதரவு கிடைத்தால் போதுமானது. நம்மால் யாரை வேண்டுமென்றாலும் இருக்க முடியும். அதன் மூலமாக சந்தோஷம் தேடிக் கொள்ள முடியும் என்று இதனையே ஒரு வேலையாக வைத்துக் கொண்டு வாழ்வதெல்லாம் ஒரு வாழ்க்கையா?
ஒன்று உண்மைதான் மக்களே, வெறுப்பு மாற்றத்தை உருவாக்காது, அன்பு மாற்றத்தை உருவாக்காது, உண்மையான மாற்றங்கள் நம் எண்ணங்களாலும் செயல்களாலும் உருவாக்கப்படுகின்றன. நாம் எப்போதும் நம் திறன்களையும் செயல்களையும் மற்றவர்களின் நலனுக்காக பாரபட்சமின்றி கொடுக்க முயற்சிக்கிறோம் என்பதை அனைவரும் புரிந்துகொள்வது நல்லது.
நாம் எப்போதும் நம் சொந்தக் காலில் இருக்க வேண்டும். ஒரு பறவை அதன் இறக்கைகளையும் கால்களையும் மட்டுமே நம்புவது குறித்து யோசித்து இருந்தால் உங்களுக்கு புரியும், ஒரு பறவை தான் உட்காரும் கிளையின் வலிமையை நம்பாதது போல நம்மிடம் இருக்கும் உடல் மற்றும் மன பலம்தான் கடைசி வரைக்கும் நம்மோடு வரும்,
நம் வாழ்க்கையிலும் நாம் எப்போதும் நம்மிடம் உள்ள வலிமையையும் அறிவையும் மட்டுமே நம்பலாம். நமது சொந்த செயல்திறன் நம்மை மேம்படுத்தும். இல்லையெனில், வெளியில் இருந்து கிடைக்கும் பொருட்கள் நமக்கு உதவியாக இருக்கும். ஆனால், அது நம் வாழ்க்கையில் அவ்வளவு அற்புதமான மாற்றத்தைக் கொண்டுவராது.
மனித வாழ்வின் அடிப்படை நோக்கம் வெளிப்புற வசதிகள், பொருட்கள், செல்வம் ஆகியவற்றில் மட்டுமே சார்ந்திருக்கக் கூடாது; அவை தற்காலிக நிம்மதியை அளித்தாலும், நிலையான ஆனந்தம் மற்றும் மன அமைதியை தருவதில்லை. உடல் ஆரோக்கியம், மன உறுதி, சிந்தனைத் தெளிவு ஆகியவை உள்ளார்ந்த மாற்றத்தின் மூலம் மட்டுமே பெறப்படுகின்றன.
தமிழ் சிந்தனையில் "உடலும் உள்ளமும் நன்றாக இருந்தால் உலகம் நன்றாகும்" என்ற பாரம்பரியக் கருத்து உள்ளது. அதாவது, வெளிப்புற சூழ்நிலைகள் எவ்வாறு இருந்தாலும், மனதின் நிலைமை தான் வாழ்க்கையின் தரத்தை நிர்ணயிக்கிறது. யோகா, தியானம், சுயபரிசோதனை போன்றவை உடல்–மனம் ஒருமைப்பாட்டை உருவாக்கும் கருவிகள்.
இவை இல்லாமல், வெளிப்பொருட்களை மட்டுமே நம்பி வாழும் போது, வாழ்க்கை சிரமம், மன அழுத்தம், திருப்தியின்மை ஆகியவற்றால் நிரம்பி விடுகிறது.
ஆகவே, உண்மையான முன்னேற்றம் என்பது வெளிப்புற வளங்களின் சேர்க்கை அல்ல; அது உள்ளார்ந்த மாற்றத்தின் மூலம் உருவாகும் சுயநம்பிக்கை, மன அமைதி, உடல் ஆரோக்கியம் ஆகியவற்றின் ஒருங்கிணைவு.
வெளிப்பொருட்கள் துணை கருவிகள் மட்டுமே; ஆனால் வாழ்க்கையின் மையம் உள்ளார்ந்த வளர்ச்சிதான்.உள்ளார்ந்த மாற்றமே நிலையான நிம்மதி, வெளிப்பொருட்கள் தற்காலிக ஆதரவு மட்டுமே.
நாம் எவ்வளவு கடினமாகப் போராடினாலும், வாழ்க்கை நம்மை அதிகமாகச் சோதிக்கிறது மக்களே. ஒரு வடிவேலு அவர்களின் காமெடி காட்சியில் உனக்கு என்ன பிரச்சனை ? என்று கேட்கும் பொழுது பிரச்சனையே நீதாண்டா என்று சொல்லக்கூடிய டயலாக்தான் நினைவுக்கு வருகிறது.வாழ்க்கையில் ஒருபோதும் கவனக்குறைவாகவோ அல்லது அலட்சியமாகவோ இருக்கக்கூடாது மக்களே ஒருவரை, குறிப்பாக ஒருவரை மட்டுமே அதிகமாக நம்பக்கூடாது, அலட்சியமாக இருக்கக்கூடாது. அந்த நம்பிக்கை பின்னர் நமக்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
மற்றவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கும் வாழ்க்கையையும், தங்களுக்கு உண்மையாக இருக்கும் வாழ்க்கையையும் வாழ்பவர்கள் அவர்களுக்குச் சொந்தமான வாழ்க்கையை பார்த்தால் அது திருப்திகரமானது அல்ல மேலும் சோகமானது அந்த வாழ்க்கை.
எல்லோரும் நமக்காக எப்போதும் லைக் பட்டனை அழுத்துவார்கள் என்று நாம் நினைக்கக்கூடாது. வாழ்க்கையில் பலர் நமக்கு டிஸ்லைக் பட்டனைக் கொடுப்பார்கள். ஆனால் இவை அனைத்தும் இணைந்தால்தான் வாழ்க்கை முழுமையடையும்.
டிஸ்லைக் பட்டனைப் பயன்படுத்தினால்தான் மற்றவர்களின் வெறுப்பைப் புரிந்துகொள்ள முடியும். நமது போட்டி மனப்பான்மை அதிகரிக்கும், நாம் வெற்றி பெற முடியும்
நம் வாழ்வில் உள்ள பிரச்சனை என்னவென்றால், நாம் அனைவரையும் மகிழ்விக்க முடியும் என்று நம்புகிறோம். மற்றவர்களின் மகிழ்ச்சி அல்லது மற்றவர்களின் சோகம் என்பது அவர்களின் சொந்த உணர்வுகளைப் பொறுத்தது. நாம் எடுக்கும் செயல்கள் அவர்களிடம் எந்த நீடித்த மாற்றத்தையும் ஏற்படுத்தாது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள். !!
அறிவு என்பது கடல் போன்றது. கடலின் கரையை நின்று பார்த்தால் அதன் பரப்பளவு மட்டுமே தெரியும்; ஆனால் அதன் ஆழம், அதன் அகலம், அதன் அலைகள் அனைத்தும் எளிதில் புரியாது. அதுபோல அறிவும், ஒரு குறிப்பிட்ட அளவுக்கு பெற்றாலே அனைத்தையும் பெற்றதாகக் கருத முடியாது.
சில நூல்களைப் படித்தல், சில தகவல்களை அறிதல், சில அனுபவங்களைச் சேர்த்துக் கொள்வது இவை அறிவின் கரையோரம் மட்டுமே. ஆனால் உண்மையை ஆராய்ந்து தெளிவுபடுத்துதல், நன்மை–தீமை பிரித்தறிதல், உலகத்தோடு ஒத்து ஒழுகுதல், மனதை நல்வழிப்படுத்துதல் இவை தான் அறிவின் ஆழம்.
அறிவுடையவன் தான் அறிந்ததை எளிதில் பிறருக்குப் புரியும்படி சொல்லவும், பிறர் சொல்வதில் மறைந்திருக்கும் நுட்பத்தை உணரவும் வல்லவன். உலக நடப்பை அறிந்து அதற்கேற்ப ஒழுகும்போது, மகிழ்ச்சியிலும் துன்பத்திலும் மனம் கலங்காமல் நடுநிலை தவறாமல் நிற்பதே அறிவின் உயர்ந்த நிலை.
எனவே, சிறிதளவு அறிவைப் பெற்றாலே “எல்லாம் பெற்றுவிட்டோம்” என்று எண்ணுவது தவறு. அறிவு என்பது முடிவில்லாத பயணம்; அது தொடர்ந்து விரிவடையும், ஆழமடையும், புதிதாக வெளிப்படும். உண்மையான அறிவுடையவன், தன் அறிவு குறைவுகளை உணர்ந்து, மேலும் கற்றுக்கொள்ளும் பணிவுடன் இருப்பவன்.
அறிவின் கடலை முழுமையாகக் கற்றறிய முடியாவிட்டாலும், அதில் ஆழ்ந்து ஆராய்ந்து, வாழ்வை நல்வழிப்படுத்தும் திறனே மனிதனின் உயர்ந்த செல்வம்அறிவு என்பது வெறும் தகவல்களை அறிதல் அல்ல; அது ஒருவனுக்குத் தீங்கிலிருந்து காக்கும் மனக் கவசமாகவும், புலன்களை அடக்கி மனதை நல்வழிப்படுத்தும் ஆற்றலாகவும், எது உண்மை எது பொய் என்பதை ஆராய்ந்து தெளிவுபடுத்தும் திறனாகவும் அமைகிறது.
அறிவுடையவன் தான் அறிந்ததை எளிதில் பிறருக்குப் புரியும்படி சொல்லவும், பிறர் சொல்வதில் மறைந்திருக்கும் நுட்பத்தை உணரவும் வல்லவன். உலக நடப்பை அறிந்து அதற்கேற்ப ஒழுகும்போது, மகிழ்ச்சியிலும் துன்பத்திலும் மனம் கலங்காமல் நடுநிலை தவறாமல் நிற்பதே அறிவின் உயர்ந்த நிலை. அறிவுடையவன் நிகழப்போகும் சூழலை முன்கூட்டியே உணர்ந்து தன்னைத் தயார்செய்து கொள்வான்; அஞ்ச வேண்டியதற்கு அஞ்சுவான்
வரவிருக்கும் தீங்கினை முன்கூட்டியே அறிந்து தன்னை காத்துக்கொள்வான். அறிவுடையவன் அனைத்தையும் உடையவன்; அறிவில்லாதவன் எதுவும் இல்லாதவன். எனவே, அறிவே அழியாத செல்வம்; அது இருந்தால் மற்ற செல்வங்கள் தேடலாம், இல்லையென்றால் எதுவும் நிலைக்காது. வாழ்க்கையின் உண்மைகளை ஆராய்ந்து, உலகத்தோடு ஒத்து ஒழுகி, மனத் தெளிவுடனும் கருணையுடனும் வாழ்வதே அறிவுடைமையின் உண்மையானப் பயன்.
இந்த கதை இணையதளத்தில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட கொஞ்சம் ஃபேண்டஸியான கதை : கருணையின் கனியும் – முனியனின் கதை ஒரு சிற்றூரில் பெரும் பண்ணையார் ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார். அந்த ஊரில் இருந்த பெரும்பாலான நிலங்கள் அனைத்தும் அவருக்கே சொந்தமானவை. ஊரிலுள்ள ஏழை உழவர்கள் அனைவரும் அவருக்குக் கூலியாகவே வேலை செய்தனர். அவரிடத்தில் முனியன் என்ற எளிய உழவன் வேலை பார்த்து வந்தான். முனியனுக்கு ஒரு சிறிய குடிசையும், சிறிதளவு நிலமும் மட்டுமே இருந்தன. அந்தச் சிறிய நிலத்தில் தானே உழைத்து, தானே விதைத்து வாழ வேண்டும் என்ற ஆசை அவனுக்குள் எப்போதும் இருந்தது. ஒருநாள் முனியன் பண்ணையாரிடம் சென்று பணிவுடன் கேட்டான்: “ஐயா… எல்லா நிலங்களிலும் விதை நட்டுவிட்டார்கள். என் நிலம் மட்டும் காலியாகவே இருக்கிறது. தயவுசெய்து கொஞ்சம் தானியம் கொடுங்கள். என் நிலத்திலும் விதைத்து வாழ முயற்சி செய்கிறேன்.” அதற்கு பண்ணையார் கோபமாக, “சொந்தமாக விவசாயம் செய்ய ஆசையா? அந்த எண்ணமே வேண்டாம். என்கீழ் கூலியாகவே இரு. அரை வயிற்றுக்காவது உணவு கிடைக்கும்!” என்று விரட்டியடித்தார்.
முனியன் மனம் உடைந்து வீடு திரும்பினான். நடந்ததை மனைவியிடம் சொல்லி, “நம் விதிதான் இப்படிப் போலிருக்கிறது… நாம் எப்போதும் பட்டினியில்தான் இருக்க வேண்டியதுதான்” என்று கண் கலங்கினான் அன்றைய நாள் முதல், அவர்களது குடிசையில் ஒரு சிறிய குருவி வந்து கூடு கட்டியது. அதைப் பார்த்த மனைவி, “நாம் காற்றுக்கும் மழைக்கும் அஞ்சிக் கொண்டிருக்கிறோம்… ஆனால் இந்தச் சிறு உயிர் இங்கே கூடு கட்டுகிறது பாருங்கள்” என்றாள். முனியன் இரக்கத்துடன், “பாவம்… அது வாயில்லாத உயிர். அதற்குத் தொல்லை செய்ய வேண்டாம்” என்றான். சில நாட்களில் அந்தக் குருவி நான்கு முட்டைகள் இட்டது. அவை நான்கு குஞ்சுகளாக வெளிவந்தன ஒருநாள் திடீரென அந்தக் கூட்டினுள் ஒரு பாம்பு நுழைந்தது. குஞ்சுகளை விழுங்கத் தொடங்கியது. அவற்றின் அலறலைக் கேட்ட முனியன் ஓடி வந்து பாம்பை அடித்துக் கொன்றான். ஆனால் அதற்குள் மூன்று குஞ்சுகள் உயிரிழந்தன. தரையில் விழுந்த ஒரு குஞ்சு மட்டும் உயிரோடு துடித்துக் கொண்டிருந்தது. முனியன் இரக்கம் கொண்டு அதை எடுத்தான். அதன் உடைந்த காலுக்கு கட்டுப் போட்டு, மீண்டும் கூட்டில் வைத்தான். தினமும் தானும், மனைவியும் வேளா வேளைக்கு அந்தக் குஞ்சுக்கு உணவு கொடுத்து கவனித்தார்கள். சில நாட்களில் அந்தக் குஞ்சின் கால்கள் குணமடைந்தன. ஒரு நாள் அது பறந்து சென்றது. முனியனின் குடும்பம் இன்னும் வறுமையில் வாடிக் கொண்டிருந்தது.
ஒருநாள் மனைவி, “இப்படியே வாழ்க்கை போகுமா? நமக்கு ஒருநாளாவது விடிவு வருமா?” என்று கலங்கினாள். அந்தச் சமயம் கதவு தட்டும் ஓசை கேட்டது. முனியன் கதவைத் திறந்தான். அவன் காப்பாற்றிய குருவி தான் அது! அதன் வாயில் ஒரு சிறிய விதை இருந்தது. அதை முனியனின் கையில் வைத்து, “இந்த விதையை உன் தோட்டத்தில் நடு…” என்று சொல்லி பறந்து சென்றது. சிறிது நேரம் கழித்து மீண்டும் வந்து, “இதை வீட்டின் முன்புறம் நடு…” என்று இன்னொரு விதையைத் தந்தது. மூன்றாம் முறையாக வந்து, “இதை சன்னலோரம் நடு… என் உயிரைக் காப்பாற்றிய உன் கருணைக்கு இதுவே நன்றி” என்று சொல்லி பறந்து சென்றது முனியன் மூன்று விதைகளையும் நட்டான். மறுநாள் காலையில் அங்கு மூன்று பெரிய பூசணிக் காய்கள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன! முதல் பூசணிக்காய் – அதை வெட்டியபோது, சுவை மிகுந்த பலவகை உணவுகள் நிறைந்திருந்தன. அதை வெட்டி உண்டுவிட்டு மீண்டும் சேர்த்தால் அது பழையபடி முழுப் பூசணிக்காயாக மாறியது. இரண்டாவது பூசணிக்காய் – அதற்குள் இருந்து அழகிய ஆடைகளும், விலை உயர்ந்த மணிகளும் வெளிவந்தன. மூன்றாவது பூசணிக்காய் – அதற்குள் இருந்து பொற்காசுகள் கொட்டின. அன்று முதல் முனியனும் அவன் குடும்பமும் வறுமையிலிருந்து விடுபட்டு, நிம்மதியான வாழ்வை அடைந்தார்கள். இதை அறிந்த பண்ணையார், பொறாமையால் அதேபோல் குருவியை ஏமாற்ற முயன்றார். ஆனால் அவர் கருணையால் அல்ல கபடத்தால் குருவியை வளர்த்தார். சாதாரண குருவியாகவே அந்த குருவி இருந்ததால் அவருக்கு எதுவுமே கிடைக்கவில்லை.
முதலாளித்துவமும் மனிதநேயமும் - இந்தக் கதையைப் படிக்கும் போது நாம் உணர வேண்டிய முக்கியமான பாடம் என்னவென்றால் முதலாளித்துவம் மனிதநேயமின்றி நடந்தால் அது எப்போதும் டாக்ஸிக்காக மாறும் பல இடங்களில் முதலாளிகள் தங்கள் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி, வேலைக்காரர்களை எப்படியும் நடத்தலாம் என்ற எண்ணத்தில் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் விரும்பினால் கூலியை குறைக்கலாம், விரும்பினால் வேலைக்காரர்களின் முன்னேற்றத்தைத் தடுக்கலாம். இது சமூகத்தில் சமத்துவத்தையும், மனிதத் தன்மையையும் அழிக்கும் ஒரு ஆபத்தான நிலை. நல்ல முதலாளி எப்படி இருக்க வேண்டும்? வேலைக்காரர்களும், முதலாளிகளும் ஒரே சமூகத்தின் அங்கமாக இருப்பதை உணர வேண்டும். வேலைக்காரர்களின் வாழ்க்கை, குடும்பம், எதிர்காலம் ஆகியவற்றை மதிக்க வேண்டும். வேலைக்காரர்களின் முன்னேற்றம் தடுக்கப்படாமல், அவர்களும் வளர வேண்டும் என்ற எண்ணம் இருக்க வேண்டும். முதலாளிகள் மனிதநேயத்துடன் நடந்தால் வேலைக்காரர்களுக்கு நிம்மதி கிடைக்கும். சமூகத்தில் சமத்துவம் நிலைக்கும். அனைவரும் சேர்ந்து உழைத்தால், நாட்டின் வளர்ச்சி வேகமாகும். முதலாளித்துவம் என்பது தவறல்ல. ஆனால் அது கருணை, சமத்துவம், மனிதநேயம் ஆகியவற்றோடு இணைந்தால் மட்டுமே நல்ல சமூகத்தை உருவாக்க முடியும். வறுமை குறையும், அநீதி மறையும், ஒற்றுமை பெருகும். இதுவே ஒரு நல்ல சமூகத்தையும், நிலையான வளர்ச்சியையும் உருவாக்கும் அடிப்படையான காரணியாக இருக்கும் !
சமீபத்தில் தயாரிப்பாளர் ஆர்.எம். வீரப்பன் அவர்கள் நமது மக்கள் ஹீரோ எம்.ஜி.ஆர் அவர்களை பற்றி சொன்ன சம்பவத்தை பற்றிய இணைய பதிவு பார்த்தேன் - அந்த பதிவு உங்களுக்காக ! எம்.ஜி.ஆர் – மனிதநேயத்தின் கதை ராமாவரம் தோட்டத்தில் ஒரு நாள்.அங்கு வந்திருந்தார் ஒரு பழைய நாடக நடிகர். முகத்தில் கவலை, மனதில் சங்கடம். “எதற்காக வந்தீர்கள்?” என்று கேட்டபோது, அவர் மெதுவாகச் சொன்னார்: “குடும்பமே பட்டினி. ஒன்றும் முடியவில்லை. சின்னவரோட நாடகத்தில நடிச்சிருக்கேன். ஏதாவது உதவி கிடைக்குமோ என்று வந்திருக்கேன்.” சிறிது நேரத்தில் எம்.ஜி.ஆர் வெளியே வந்தார். தூரத்தில் நின்று அந்த நடிகரைப் பார்த்தார். சைகையால் “எப்படி வந்தே?” என்று கேட்டார். பின்னர், “இருந்து சாப்பிட்டுவிட்டு தான் போகணும்” என்று சொல்லிவிட்டு காரில் ஏறிச் சென்றார். அந்த நடிகர் குழப்பத்தில் நின்றார். நான் அவரிடம், “மதியம் சாப்பிட்டு போங்க” என்றேன். அவர் பதற்றமாக, “என் குடும்பமே பட்டினி இருக்கும்போது நான் எப்படி சாப்பிடுவது?” என்றார். நான் ஐநூறு ரூபாய் கொடுத்தேன். அவர் மகிழ்ச்சியுடன் சாப்பிட்டார். மதியம் எம்.ஜி.ஆர் மீண்டும் வந்தார். “சாப்பிட்டீர்களா?” என்று கேட்டார் அவர் “ஆம்” என்றதும், எம்.ஜி.ஆர் காரில் ஏறினார். கார் சில அடிகள் சென்றதும் நின்றது. சைகையால் நடிகரை அழைத்தார். அவர் காருக்கு அருகில் சென்றார். எம்.ஜி.ஆர் யாருக்கும் தெரியாமல் அவரது பாக்கெட்டில் ஒரு கவரை வைத்துவிட்டு, காரை முன்னேற்றினார். அவர் கவரைத் திறந்தார்.அதில் பத்தாயிரம் ரூபாய். கண்களில் கண்ணீர். ஆனந்தக் கண்ணீர். அந்த கண்ணீரைக் கண்ட நான், அவரைவிட அதிக மகிழ்ச்சி அடைந்தேன். மறுநாள், தோட்டத்தில் எம்.ஜி.ஆரிடம் கேட்டேன் “அந்த நடிகரை சாப்பிடச் சொன்னீர்கள். ஆனால் அவரிடம் எதுவும் கேட்கவில்லை. பிறகு காரில் ஏறிச் சென்றீர்கள். அவர் பதற்றத்தில் இருந்தார். பின்னர் அழைத்து பத்தாயிரம் ரூபாய் கொடுத்தீர்கள். ஏன் அண்ணே அப்படிச் செய்தீர்கள்?” எம்.ஜி.ஆர் அமைதியாக என்னைப் பார்த்தார். பின்னர் சொன்னார்:“கஷ்டப்பட்டு வர்றவங்களை அவங்க வாயால் பணம் கேட்க வைக்கக் கூடாது. அவர் கூச்சம் உள்ளவர். கேட்டால் கம்மியாத் தான் கேட்டிருப்பார். அதனால் நம்மளா கொடுத்திடனும்.” இதுவே எம்.ஜி.ஆர்.
அவர் இறந்தும் வாழ்வது – மனிதநேயத்தால் மட்டும்தான் !
சீனாவில் ஒரு பெரியவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவருக்கு மூன்று மகன்கள் இருந்தனர். முதல் இரண்டு மகன்களுக்கும் திருமணம் செய்து வைத்திருந்தார். வீடு எப்போதும் மகிழ்ச்சியுடன் இருந்தது. ஆனால், அந்த இரு மருமகள்கள் தங்கள் தாய்வீட்டுக்குச் சென்றால், விரைவில் திரும்பி வராமல், பல நாட்கள் அங்கேயே தங்கி விடுவார்கள்.
ஒருநாள் அவர்கள் தாய்வீடு செல்ல அனுமதி கேட்டனர். பெரியவர் சிரித்தபடி, “போய் வாருங்கள். ஆனால், திரும்பி வரும் போது எனக்கு இரண்டு பொருட்களை கொண்டு வர வேண்டும். கொண்டு வராவிட்டால், இனி உங்கள் அம்மா வீடு செல்ல அனுமதிக்க மாட்டேன்” என்றார்.
“சரி மாமா, என்ன வேண்டும், சொல்லுங்கள்” என்றனர் மருமகள்கள்.
பெரியவர், “ஒரு காகிதத்தில் கொஞ்சம் காற்றை அடைத்து கொண்டு வர வேண்டும்” என்று ஒருவரிடம் கூறினார். மற்றொருவரிடம், “ஒரு காகிதத்தில் கொஞ்சம் தீயை கட்டி கொண்டு வர வேண்டும்” என்றார்.
இதைக் கேட்ட மருமகள்கள் இருவரும் திகைத்தனர். “இப்படி எப்படி சாத்தியம்?” என்று கவலையுடன் கிளம்பினர். தாய் வீட்டில் சில நாட்கள் மகிழ்ச்சியாக இருந்தனர். ஆனால், திரும்ப வேண்டிய நாள் வந்ததும், மாமனார் கேட்ட விஷயம் நினைவுக்கு வந்து பயந்தனர்.
வழியெங்கும் கவலையோடு நடந்துகொண்டிருந்தனர். அப்போது எருமை மீது சவாரி செய்துகொண்டு வந்த ஒரு இளம்பெண், “உங்களுக்கு என்ன பிரச்சினை?” என்று கேட்டார். அவர்கள் தங்கள் மாமனார் கேட்டதைச் சொன்னார்கள். அந்தப் பெண் சிரித்தபடி, “இவ்வளவுதானா, கவலைப்படாதீர்கள்” என்றார்.
முதல் மருமகளிடம், “ஒரு காகிதத்தில் விசிறி செய்து கொடு. அதுவே காற்றை அடைத்தது” என்றார். இரண்டாவது மருமகளிடம், “ஒரு சிம்னி விளக்கை ஏற்றி, அதை ஒரு காகிதத்தில் சுற்றி எடுத்துச் செல். அதுவே தீயை கட்டியது” என்றார்.
மருமகள்கள் மகிழ்ச்சியுடன் அந்தப் பெண்ணுக்கு நன்றி கூறி, வீட்டிற்கு திரும்பினர். மாமனாரிடம் விசிறியும், சிம்னி விளக்கையும் தந்தனர். பெரியவர் ஆச்சரியப்பட்டார். அவர்கள் வழியில் சந்தித்த அந்தப் பெண் பற்றிச் சொன்னார்கள்.
பெரியவர், “இவ்வளவு புத்திசாலியான பெண்ணை என் கடைசி மகனுக்கு மணம் முடிக்கப் போகிறேன்” என்றார். ஆட்களை அனுப்பி அந்தப் பெண்ணைத் தேடிக் கண்டுபிடித்தார். சம்பந்தம் பேசப்பட்டு, திருமணம் இனிதே நடந்தது. அந்தப் பெண் வீட்டில் அனைத்தையும் பொறுப்பாகச் செய்து, அனைவரின் அன்பையும் பெற்றார்.
பெரியவர் மகிழ்ச்சியுடன், “இது நிறைவான வீடு” என்று தனது வாசலில் ஒரு பலகையை மாட்டி வைத்தார்.
சில காலம் கழித்து அந்த வழியே சென்ற ஒரு துறவி அந்தப் பலகையைப் பார்த்தார். “யார் இது, இவ்வளவு திமிராக எழுதி வைத்தது? இந்த வீட்டினருக்குப் பாடம் புகட்டி, திமிரை அடக்க வேண்டும்” என்று முடிவு செய்தார்.
வீட்டில் நுழைந்த அவரை, மூன்றாவது மருமகள்தான் வரவேற்றார். துறவி, “இது நிறைவான வீடாம். அப்படியானால், இந்தச் சாலையின் நீளத்துக்கு ஒரு துணியை நெய்து கொடு. இல்லாவிட்டால் சபித்து விடுவேன்” என்றார்.
மருமகள் பணிவுடன், “கண்டிப்பாக நெய்கிறேன். ஆனால், சாலையின் இரு முனைகளையும் கண்டுபிடித்து, எவ்வளவு நீளம் என்று அளந்து தாங்கள் சொன்னால், அந்த அளவுக்கு நான் துணியை நெய்து கொடுக்கிறேன்” என்றார்.
அந்தச் சாலை தலைநகரத்திலிருந்து நாட்டின் எல்லைவரை சென்றது. அதன் ஆரம்பமும் முடிவும் யாருக்கும் தெரியாததால், துறவிக்குப் பதில் சொல்ல முடியவில்லை.
துறவி, “சரி, வேண்டாம். கிணற்றில் உள்ள நீர் அளவுக்கு எண்ணெய் ஆட்டிக் கொடு” என்றார்.
மருமகள், “தாங்கள் தயவு செய்து கிணற்றில் எத்தனை ஆழத்துக்கு நீர் உள்ளது என்று சொன்னால், உடனே அத்தனை ஆழத்துக்கு எண்ணெயை ஆட்டித் தருகிறேன்” என்றார்.
துறவி குழம்பினார். “இந்தப் பெண்ணை மடக்குவது எளிதல்ல” என்று உணர்ந்தார். யோசித்தபடியே, பறந்து வந்த ஒரு புறாவைச் சட்டென்று பிடித்தார்.
“நீ மிகவும் புத்திசாலி. இந்தப் புறாவை நான் பறக்க விடப் போகிறேனா, இல்லை கூண்டுக்குள் அடைக்கப் போகிறேனா என்று சொல் பார்ப்போம்” என்றார்.
மருமகள் வணங்கி, “தாங்கள் அனைத்தையும் அறிந்த ஞானி. வாசலில் நிற்கும் நான் இப்போது உள்ளே செல்லப் போகிறேனா, இல்லை தெருவில் இறங்கப் போகிறேனா என்று சொல்லுங்கள். நானும் உங்கள் கேள்விக்கு விடை தருகிறேன்” என்றார்.
துறவி அமைதியாக இருந்தார். மருமகள், “துறவியான தங்களுக்கே என் கேள்விக்கு விடை தெரியாதபோது, அனைத்தும் அறிந்த ஞானியான தங்களது கேள்விக்கு எனக்கு எப்படி விடை தெரியும்?” என்று பணிவுடன் கூறினார்.
துறவி சிரித்தபடி, “நீ சொல்வதும் சரிதான். இந்த வீடு உண்மையிலேயே நிறைவான வீடுதான்” என்று கூறி தனது பயணத்தைத் தொடர்ந்தார்.
அறிவும் புத்திசாலித்தனமும் இருந்தால் எந்த சிக்கலையும் சமாளிக்கலாம். பணிவும் நகைச்சுவையும் சேர்ந்து இருந்தால், பெரிய பிரச்சினைகளையும் எளிதில் தீர்க்க முடியும்.
